Nairo Quintana kwam binnen als een vurig talent, maar elk jaar reiken de vlammen minder hoog. Langzaam maar zeker lijkt de Colombiaan uit te doven. Deze winter wisten ze bij Movistar nog niet wie van de 3 de Tour ging winnen, halverwege de Tour doen ze niet meer mee.
Froome &/vs Thomas vs Dumoulin, dat is de realiteit van de dag. In 2013 won hij nog een rit, pakte hij zilver, wit en de bollen. Na een jaartje afwezigheid door Girowinst bleef het zilver en het wit over, dat werd brons in 2016 en in 2017 werd Quintana pas 12e, weliswaar met de Giro in de benen. Vandaag kon hij een kwartet niet volgen bergop. Waar de vraag vroeger nog was hoeveel keer Quintana ooit de Tour zou winnen, is de vraag nu of het nog wel ooit zal gebeuren.
‘Kingtana’ is intussen ‘Kind-Nada’. Het pijnlijke is dat de Colombiaan toch nog heeft bereikt wat hij deze winter op de persconferentie aangaf te ambiëren: het kopmanschap. Over Valverde valt niet veel te zeggen, die botst rond de hoogte van 1.600 meter altijd op zijn plafond. Helaas voor Movistar kon ook Landa niet volgen. Na 1 aankomst bergop kunnen ze bij de Spanjaarden gaan herbronnen: eigenlijk blijft er niemand meer over voor Tourwinst. Het podium lijkt zelfs een lastige klus. Al het knechtenwerk, alle tactische plannen en alle parcours ten spijt, het zijn nog steeds de benen van de renners die het moeten doen.
KOM NU MORGEN/DONDERDAG NAAR ONS 1E KOERSGESPREK!
Als Sky op kop rijdt, is dat evenveel voor Thomas en Froome als voor de renners die in hun wiel zitten. En als die renners dan niet kunnen volgen, moeten ze in de spiegel kijken. Het kan natuurlijk perfect dat je als renner niet meer sneller kan, maar je mag wel kritisch blijven. Voor de 1e Colombiaanse Tourzege kijken we intussen al verder dan Quintana, het lijkt eerder van Bernal of Martinez te moeten komen. En wat Movistar betreft, moeten ze misschien ook al eens in de richting denken van Soler. Maar eerst deze Tour nog. Het mag wel wat meer zijn, Nairo en co.
Laait het vuur eindelijk nog eens op?