De Ronde van Denemarken bleek een prooi voor Wout van Aert – zijn 1e zege op de weg dit seizoen. Maar het was wel zijn ploegmaat bij Veranda’s Willems-Crelan Tim Merlier die 2 keer naar de dagzege sprintte. 2 keer bingo in een tijdspanne van 3 dagen, dat is ook voor de Oost-Vlaming een verrassing. Bovendien kaapte hij er de groene trui weg.
“Het is fantastisch om 2 keer te winnen op zo’n korte tijd”, lacht Merlier ook aan de vooravond van het dernycriterium in Antwerpen. “Mijn laatste overwinning dateerde van Ruddervoorde Koerse, begin juni. Zo’n kermiskoers winnen is niet simpel, dat is 160 km à bloc: verstand op nul en zo hard mogelijk rijden. Maar winnen op dit niveau, UCI 2.1 en buiten categorie, dat is toch van een andere orde. Dan merk je pas hoeveel media-aandacht je daarmee krijgt. En dan kon ik nog 2 keer winnen ook.”
De ploeg trok al op de 1e dag van de Ronde van Denemarken de kaart van sprinter Merlier. “Het werd wel een sprint, maar ik kwam er in Aalborg eigenlijk niet aan te pas”, bekent hij. “Ik werd 4e (achter onder meer Bryan Coquard, red), maar ik slaagde er niet in om nog iemand voor mij te remonteren. Daar voelde ik meteen dat ik nog niet op punt was.”
“Daags nadien was er de koninginnenetappe en die kon Van Aert naar zijn hand zetten, waardoor hij leider werd. Dan wist ik dat ik in de 3e rit naar Vordingborg af en toe moest bijspringen om de boel te controleren. Er was veel wind en dus zat het spel dikwijls op de kant. Nadat ik mijn werk voor de ploeg had gedaan, kwam in de finale echter alles weer samen. In de sprint ging de deur open en zo kon ik het afmaken.”
Crossen
De trainingen voor de winter zijn voor veldrijder Merlier al even bezig. Een bewuste keuze, zo blijkt. “De crossfiets is al een tijdje van stal. Na het BK heb ik een week gerust en vervolgens ben ik een paar keer gaan lopen en geregeld eens met de crossfiets het bos gaan opzoeken. De voorgaande jaren was ik in het begin van het seizoen eigenlijk niet klaar voor het veldritseizoen, dus heb ik het nu wat anders aangepakt. Sneller die crossfiets op, om al wat in het ritme te komen.”
“Klopt dus wel dat ik op de weg win, terwijl ik al met het veld in het hoofd zit. Langs de andere kant: iedereen weet wel dat ik snel ben aan de meet en dat ik er mij tussen durf smijten. Met die kwaliteiten kan je al eens winnen, hé. Ik denk trouwens dat ik nog steeds beter word. Ik heb de voorbije maanden nooit getraind op mijn sprint, en toch gaat die er nog op vooruit. Als ik er mij op zou toeleggen, dan zou ik in principe nog sneller moeten kunnen sprinten.”
Maar de goede vorm komt volgens Merlier niet te vroeg. “Dat denk ik niet. Ik ben goed, maar ik verkeer zeker nog niet in topvorm. Ik probeer dat wat onder controle te houden. In de tijdrit in Denemarken was het de bedoeling dat ik me wat zou sparen. Maar je moet natuurlijk wel gas geven. En het voorziene tempo kon ik niet altijd vasthouden, ik viel geregeld stil. Dan weet je dat de vorm nog een stuk beter kan.”
