Een charmantvolle renster Cameron Vandenbroucke is hét campagnebeeld van de fietsbeurs Velofollies 2019. De Henegouwse werd om meer dan 1 reden gekozen. Dit jaar startte ze haar eigen wielerloopbaan op. 2009 – volgend jaar precies 10 jaar geleden – bracht haar beroemde vader Frank nog een bezoekje aan Velofollies. Later op het jaar liet hij helaas het leven. Én het is in 2019 20 jaar geleden dat diezelfde Frank Vandenbroucke op magistrale wijze naar de winst reed in Luik-Bastenaken-Luik.
Wanneer we Cameron polsen hoe het was om te poseren voor de affiche van Velofollies schiet ze in een lach. “Ik moet toegeven dat het wel chouette was, plezant om te doen. Het was mooi om te zien dat de organisatie van Velofollies dit aandenken aan mijn vader zo wilde opzetten. Het was ook leuk en zelfs grappig om te doen, dat poseren. Op een brug in Antwerpen moest ik een reeks rondjes rijden en vooral genoeg langs de camera passeren. (lacht) Ik kan bevestigen dat er leuke foto’s zijn genomen, ja.”
Waaraan denkt Cameron Vandenbroucke als ze aan haar vader denkt? “Het gaat altijd over zijn sterke karakter, zowel op als naast de fiets”, erkent Cameron. “Het kenmerkt hem voor de buitenwereld, maar ook voor mezelf. Het klinkt misschien ietwat vreemd, maar zelf zie ik papa vooral als coureur, veeleer als vader. De fiets is gewoon de associatie die ik elke keer weer met hem maak. Ik heb hem helaas niet lang genoeg gekend om me echt te herinneren hoe hij als vader was. Desondanks betekent hij heel veel voor mij.”
Het is voor de altijd nog maar 19-jarige Cameron Vandenbroucke helemaal niet moeilijk om over haar vader te praten. “Nee, geenszins”, zegt ze. “Integendeel. Hij was een goed mens maar heeft niet het geluk gekend dat hij verdiende. Papa is veel te vroeg gegaan. Maar het geeft me kracht om over hem te spreken.”
Cameron maakte haar 1e stappen in de sportwereld in het atletiek. “Atletiek is altijd mijn sport geweest, maar door een auto-ongeval heb ik een tijdlang rust moeten nemen”, erkent ze. “Door een breuk kon ik geen lange afstanden meer lopen. Maar het is zeker niet zo dat ik de liefde voor het atletiek verloren ben. Ik heb het 6 jaar gedaan, dat is toch een tijdje. Alleen was het op een bepaald moment fysiek niet meer haalbaar. Nu is de liefde voor de fiets erbij gekomen, zo zie ik het.”
Fietsen was een logisch vervolg. “Ik heb dezelfde positie op de fiets als papa”, lacht ze. “Dat is al direct een kwaliteit die ik van hem heb meegekregen. Voor de rest kan ik moeilijk zeggen of ik geschikt ben om het als renster te maken. Het is nog te vroeg, ik ben pas dit jaar begonnen met fietsen. Een balans wil ik daar dus nog niet van opmaken. Voor mij begint het eigenlijk pas komend seizoen, met mijn transfer naar Lotto Soudal Ladies. Ik mag mee met de profs op stage en hoop enorm veel te leren. Dan zal snel duidelijk worden of er een toekomst als renster voor mij is weggelegd.”
La Doyenne
Dit jaar verscheen ook de officiële biografie van Frank Vandenbroucke, geschreven door auteur Stijn Vanderhaeghe en op de markt gebracht door Uitgeverij Kannibaal. “Mijn bijdrage was eerder beperkt”, lacht Cameron. “Het zijn vooral papie en mamie (de ouders van Frank, red) die hun tijd daar in hebben gestoken. En vooral mamie heeft enorme inspanningen gedaan om het boek mee gerealiseerd te krijgen. Zelf ben ik er wel al in beginnen lezen, maar ik ben er nog niet volledig door geraakt. Maar het is een prachtig boek en ik heb er al van enorm veel mensen heel positieve reacties over gekregen. Dat maakt het natuurlijk heel speciaal voor mij.”
Nog 1 keer terug naar haar eigen carrière. Frank Vandenbroucke won komend wielerseizoen 20 jaar geleden Luik-Bastenaken-Luik, wat het voor zijn dochter automatisch ook een speciale wedstrijd maakt. “Voor mij is La Doyenne een mythische koers”, zegt de jonge Vandenbroucke heel opgetogen. “Natuurlijk zou ik hier ooit aan de start willen staan van de vrouweneditie. We zullen zien welke evolutie ik dit jaar doormaak in mijn 1e echte seizoen als renster. Dan zal snel blijken of dat een realistische doelstelling mag zijn voor de rest van mijn carrière.”