Dylan Teuns heeft na bijna 24 maanden nog eens een overwinning geboekt. En wat voor 1! Hij rondde een aanval knap af in de 2e rit van de Dauphiné naar Craponne-sur-Arzon. In de finale versloeg hij de Franse klimmer Guillaume Martin van Wanty-Gobert op de meet. Die laatste bleef dan ook verweesd achter.
De 2e etappe van het Critérium du Dauphiné was opnieuw een parcours op maat voor aanvallers. Het peloton ontplofte in de loop van de beklimmingen, tot er op 35km van de meet een hergroepering plaatsvond. Guillaume Martin van Wanty-Gobert maakte hiervan gebruik om een tegenaanval te plaatsen, en in het zicht van de laatste hindernis van de dag met een 10-tal renners uit het peloton te ontsnappen. Op de flanken van Saint-Victor-sur-Arlanc reed Martin met Dylan Teuns weg, om de top te bereiken met 20 seconden voorsprong op de 1e achtervolgers.
De groep der favorieten, onder leiding van Froome en Fuglsang, maakte nooit meer de aansluiting. Er werd voor de zege gestreden in ene sprint-à-deux en het was de belg die met ene bloemen ging lopen in de straten van Craponne-sur-Arzon. Na een poging om Teuns te verrassen werd Guillaume Martin uiteindelijk de laatste meters nog ingehaald om met enkele centimeters naast de overwinning te grijpen. De Fransman wordt eveneens 2e in het voorlopige algemene klassement op 3 seconden van de nieuwe gele trui.
Presteren
“We hebben alles gehad tijdens deze etappe, met een zeer snelle en uitputtende start in de mist en de regen, daarna waaiers, voorafgaand aan een offensieve finale, zoals ik het graag heb”, vertelt Guillaume Martin. “Ik ben na deze etappe wat gefrustreerd omdat ik een uitstekend gevoel had en dit het soort etappe is dat me perfect ligt. Ik wilde aanvallen en ben samen met Teuns vooraan beland. Ik wist dat hij een echte puncher is en ik een slechte sprinter. Dus heb ik alles op alles gezet door de laatste kilometer niet meer op kop te komen. Ik wou hem verrassen en uiteindelijk heb ik het niet zo slecht gedaan, want hij had het moeilijk om naast me te komen. Op enkele 10-tallen meters na was het binnen. Jammer, want ik wou echt winnen.”
“Ik heb het gevoel dat ik echt een grens overschreden heb. Ik nestel me regelmatig in het kruim van het mondiale wielrennen. Ik heb echt zin om me te tonen in dit soort wedstrijden, en zeker in deze Dauphiné in aanloop naar de Tour. Ik bereik op mijn 26e een fysieke maturiteit en het integreren van mijn trainer Samuel Bellenoue in de omkadering van Wanty-Gobert bezorgt me sereniteit. Ik heb deze periode goed voorbereid met 2 hoogtestages. Ik wil echt presteren en niet uitstellen tot morgen wat ik vandaag al kan doen. Ik ga opnieuw in het offensief, misschien niet morgen, maar wel komend weekend.”