21 juni, de officiële start van de zomer. En de zomer, daar hou ik van! Lange avonden, warm weer, veel zon, mooie fietstochten zonder gevaar dat je tenen eraf vriezen, een namiddag aan het strand, blote benen, de Tour de France,.… Kortom, ik ben een echte zomerliefhebber!
Ik ben dus dolblij met de weersvoorspellingen. Ein-de-lijk warme temperaturen! We planden op zaterdag dan ook een fietstochtje naar Rijsel, Noord-Frankrijk. Aangezien wij heel dicht bij de grens met Frankrijk wonen, gaan we al eens gemakkelijk de grens over met de fiets. Het plan was om ernaartoe te fietsen via Komen, om zo langs het water van de Leie richting Frankrijk te fietsen. Normaal nemen we de rechterkant van het water, maar we beslisten om voor een keer de linkerkant te nemen.
Wat we niet voorzien hadden, is dat er aan de linkerkant alleen maar gravel ligt. Met onze gewone racefietsen en smalle racebandjes dus een avontuur om recht te blijven. Met deze warme temperatuur, de zon en het water naast ons, waanden we ons al snel op vakantie. Niets moet dan en alles kan. Mijn man heeft blijkbaar nog meer conditie dan gedacht. Het was zijn 1e rit na zijn val 3 weken geleden. We raasden door het stof maar genoten met volle teugen.
Pain Qoutidien
Onderweg kwamen we langs een kleine haven waar enkele plezierboten aangemeerd lagen. Voor mij het ideale moment om een mooie foto te maken aan het water. We vervolgden onze weg richting Rijsel en na ongeveer 44 km bereikten we onze bestemming. We kregen stilaan honger en zochten een leuk terras voor een lichte lunch. Le Pain Quotidien had nog een plaatsje waar we onze fietsen in het oog konden houden. De lunch smaakte heerlijk en dus konden we er weer tegen voor de tocht naar huis.
Voor we de tocht naar huis inzetten, namen we nog een kijkje in een fietsenwinkel in het centrum. Na ons gravelavontuur waren we benieuwd naar de gravelbikes, ideaal eigenlijk voor veel van onze avonturen. Mijn man neemt nogal graag eens de avontuurlijke weg, vandaar. En dat is niet altijd even verstandig met gewone racefietsen. Ook op de weg naar huis ontdekten we alweer heel wat gravelpaden. Eigenlijk vind ik die best wel plezant. Je hebt er geen gemotoriseerd verkeer, enkel wat wandelaars en andere fietsers. Misschien moet ik in de toekomst wat meer gravelrides gaan rijden en toch eens werk maken van zo’n fiets. Klinkt goed!
Speed Pedelec
Op zondag stond er een training van 2 uur gepland. Er gingen enkele vrienden mee alsook mijn schoonvader met onze Speed Pedelec. Hij waande zich weer de sportieveling van een 20-tal jaar geleden. Op de beklimming riep hij ons over zijn schouder ‘Goadet niet teh’ (Iepers voor: Gaat het niet?). Wat hij niet wist is dat er in de afdaling een begrenzer op zijn pedelec staat. We bezorgden hem dan meteen ook een koekje van eigen deeg en lieten hem achter in de afdaling – met een grijns op ons gezicht. Zo kende hij zijn plaats weer. We reden door het mooie Heuvelland en gingen daarna nog iets drinken op een zonnig terras dicht bij huis.
Ik gebruik de Speed Pedelec voornamelijk om mijn woon-werkverkeer mee af te leggen, maar eveneens als derny in plaats van achter een scooter aan te rijden. Veel beter voor het milieu, aangenamer voor mijn gehoor en de persoon die voor gaat rijden is nu tenminste ook nog in beweging. Ik hoor het jullie al zeggen, wat doet zo’n sportieveling op een speed pedelec? Ik kan zeggen dat ik sneller op mijn werk ben met deze fiets dan met de vervuilende auto. Alleen maar voordelen aan zo’n fiets!”
De 1e week van de zomer sloot ik af met een dagje Rock Werchter. Een vriendin vroeg me onverwachts mee en dat kan je natuurlijk niet weigeren! Eens iets anders dan een fietsavontuur. De boog moet niet altijd gespannen staan. Een mooier begin van de officiële zomer kan ik mij niet wensen. Als dit een voorbode is voor de rest van de zomer, dan hoor je mij in ieder geval niet klagen. We hebben nog heel wat fietstochten langs mooie wegen en regio’s in het vooruitzicht. Ik heb er in ieder geval zin in!
Cheers
Stéphanie