Over het WK tijdrijden bij de beloften valt heel wat te zeggen. Wat wel duidelijk is: door het niet ingrijpen van de UCI zagen veel renners die maandenlang naar deze dag hadden toegeleefd hun koers in een vingerknip verkl***. “De UCI heeft gefaald”, vindt de Belgische 1e jaars belofte Ilan Van Wilder, die vooraf een top 10-notering in gedachten had.
Van Wilder moest het uiteindelijk stellen met de 37e plaats, maar op het moment dat hij de finish overschreed, waren zijn ambities al lang gefnuikt. “De 1e renners waren in deftige omstandigheden vertrokken, maar toen ik zelf aan het opwarmen was, vielen de hemelsluizen open. Ik moest vertrekken maar wist in de verste verte niet wat me te wachten stond. Dat gold voor veel renners, maar dit kan toch niet de bedoeling van een WK zijn? Ik vind dat de UCI heeft gefaald, maatregelen waren echt wel op zijn plaats geweest.”
Plan
“De wedstrijd was al aan de gang, dus afblazen was wellicht geen optie, daar heb ik alle begrip voor. Maar ze hadden wel seingevers kunnen zetten aan de grote plassen en de ploegleiders kunnen briefen over de gevaarlijke situatie waartoe die regenstroom kon leiden. Die plassen zijn daar ook niet in 1, 2, 3 gekomen, hé. En vergeet niet: bij een tijdrijder zit het erin gebakken om altijd de kortste lijn te nemen, maar de kortste lijn was vandaag meestal die met de meeste plassen. Dus nog eens: van seingevers of briefing had de UCI wel werk mogen maken.”
Van Wilder was nog maar pas gestart of hij lag al tegen het asfalt. “Het plan was om de 1e vlakke strook op een gematigd tempo te nemen en op de klimmetjes vol door te gaan, zodat ik op de steilste stukken het verschil kon maken. Maar na een bocht naar rechts lag ik tegen het asfalt. Ik stond recht en het leek wel een plas van een halve meter diep. Mijn stuur stond scheef en mijn elleboog deed pijn, maar het ergste van al: ik stond daar een minuut te bekomen van de shock en intussen was mijn WK voorbij. Ik ben nog in het ritme geraakt en heb nog wel een goed 2e deel gereden, maar het was een utopie om nog een uitslag te kunnen rijden. In principe was mijn doel vooraf, een top 10, echt wel mogelijk. Jammer. Snel vergeten en op naar de volgende. Zo simpel is het.”
Bonus
De volgende, dat is de wegrit bij de beloften op vrijdag. Van Wilder blaast niet te hoog van de toren voor een laatste belangrijke opdracht van het seizoen. “Ik heb uit de tijdrit toch geleerd dat ik conditioneel in orde ben”, onthoudt hij het positieve van de TT. “Die schaafwonden aan mijn elleboog zijn ook maar klein bier, dus daar zal het vrijdag niet aan liggen. De koers hardmaken zal ook geen probleem worden. Het gaat weer regenen en er zitten een paar technische passages in het parcours. Het zal snel op een lint komen en dan gaat de boel exploderen, denk ik. Het persoonlijke gevoel is goed, maar het wedstrijdplan ken ik nog niet en dus leg ik mijn ambities nog niet te hoog. Ik wil mij proberen laten zien. Een goed resultaat rijden zal normaal wel lukken met de goeie ploeg die wij hebben. Het zou een bonus zijn voor het seizoen dat ik al gereden heb.”
Dat was inderdaad sterk van de 1e jaars belofte uit het Vlaams-Brabantse Opwijk. “De uitschieter was wellicht die 3e plaats in de Ronde van de Toekomst, maar ik heb eigenlijk een heel seizoen op een behoorlijk hoog niveau gereden zonder echt een terugval te kennen. Ik was present op alle kampioenschappen: in het tijdrijden werd ik 3e op het BK en 9e op het EK. Ook in het rondewerk heb ik mooie uitslagen gereden. Er is niet alleen die 3e plaats in de Ronde van de Toekomst, maar ook de 4e plaats in de Vredeskoers en de 7e plaats in de Ronde van de Isard. Daar ben ik best tevreden mee. Mijn seizoen is dus al lang geslaagd, wat er op dit WK ook gebeurt.”
