Op de valreep geeft de Waalse opleidingsploeg Wallonie-Bruxelles nog aan 2 renners een profcontract. Het gaat om de Luxemburger Luc Wirtgen en de Belg Jonas Castrique. Die laatste is daar alvast enthousiast mee na een goed seizoen met toch ook redelijk wat pech. “Ik wil mezelf in de kijker rijden en mijn plaats in het peloton zoeken”, vertelt de Waal die niet alleen wielrenner is, maar ook zijn eigen elektronicabedrijf heeft.
Jonas Castrique is opgelucht dat hij zijn kans mag wagen bij de profploeg. “Ik wou heel graag bij Wallonie-Bruxelles blijven”, bekent hij. “Veel andere opties had ik niet, maar sowieso zou het moeilijk geweest zijn om de deur bij Wallonie-Bruxelles achter me dicht te trekken. In het seizoen 2019 reed ik namelijk bij de beloftenploeg. Vanaf 1 augustus mocht ik dan als stagiair bij de profploeg aan de slag. Door een aantal blessures heb ik jammer genoeg nooit volop kunnen meestrijden met de profs. Daardoor wist ik pas heel laat dat ik bij de profs een contract zou mogen tekenen. Ik denk dat het pas rond 10 oktober was.”
De renner uit Ploegsteert kijkt met gemengde gevoelens terug op vorig seizoen. “Enerzijds ben ik uiteraard tevreden dat ik een profcontract heb kunnen versieren bij Wallonie-Bruxelles, maar anderzijds weet ik dat er veel meer in zat. Door een aantal blessures heb ik mijn volledige potentieel niet kunnen laten zien en dat vind ik toch jammer.”
Blessure tijdens sterke periode
Castrique was in mei en juni aan een goede periode bezig met een 3e plaats in de 1e rit van de Tryptique Ardennais en een sterke Tour de l’Oise toen het noodlot toesloeg. “In de GP Color Code eind juni kwam ik helaas ten val. Na een 10-tal kilometer brak het versnellingsapparaat van de fiets van een concullega af. Hij liet zich uitzakken door het peloton. Ik wilde hem rechts voorbijrijden, maar net op dat moment week hij ook uit naar rechts waardoor we in elkaar haakten en allebei ten val kwamen. Bij die val brak ik mijn sleutelbeen, waardoor ik toch even buiten strijd was.”
Grote verwachtingen heeft Castrique nog niet van zijn 1e profjaar. “Wallonie-Bruxelles is zowat de Waalse tegenhanger van Sport Vlaanderen-Baloise. Het is dus wel degelijk de bedoeling dat elke renner op een bepaald moment zijn eigen kans mag gaan en zo zichzelf kan ontdekken. Uiteraard ben ik ook altijd bereid om voor de ploeg te werken. Het 1e jaar is altijd wat zoeken. Ik wil vooral mijn plaats in het peloton vinden en mezelf in de kijker rijden. Ik droom er wel van om aan enkele mooie wedstrijden en misschien zelfs klassiekers te kunnen deelnemen.”
Dat zullen dan de Vlaamse koersen zijn. Hoewel Castrique een Waal is, heeft hij toch meer zijn hart verloren aan het Vlaamse werk. Dat werd al duidelijk bij de junioren, toen hij 2 keer in de top-10 eindigde van de kasseikoers Grote Prijs André Noyelle en 21e werd in Parijs-Roubaix.
Eigen zaak
De beloftevolle Castrique kijkt nog niet te ver vooruit. “Het was mijn doel om prof te worden. Nu ik een profcontract op zak heb, wil ik vooral verder een mooie carrière uitbouwen. Bij welke ploeg dat dan is, maakt eigenlijk minder uit. Bij de beloften reed ik bijvoorbeeld al bij Lotto Soudal. Uiteraard is dat een mooiere en grotere ploeg dan Wallonie-Bruxelles, maar het is niet zo dat het mijn droom is om per se terug bij die ploeg terecht te komen. Mijn droom is om een mooie profcarrière uit te bouwen en zoveel mogelijk van het leven als wielrenner te genieten.”
Naast met wielrennen is Castrique ook veel met informatica en elektronica bezig. De ambitieuze Waal heeft intussen zelfs zijn eigen zaak. “Een 2-tal jaar geleden heb ik inderdaad mijn eigen zaak Ploegtech opgericht. Die is ontstaan door een samenloop van omstandigheden. Ik had net mijn studie informatica afgerond toen ik mijn heup brak en dus een tijdje niet mocht fietsen. Mijn trainingsmaat Kenny Molly brak toen zijn Garmin en vroeg of ik hem kon repareren. Ik zei toen dat ik er zeker naar kon kijken en 2 dagen later vroeg Kenny al of ik hetzelfde zou kunnen doen voor een vriend van hem. Zo ben ik er dus in gerold. Momenteel herstel ik niet meer enkel Garmins, maar ook iPhones en nog andere toestellen. Ik weet nog niet goed hoe dat allemaal te rijmen valt met een profcarrière, maar ik ben alvast niet van plan er snel mee te stoppen.”