Dan ben je eens richting je topvorm aan het pieken en dan mag je eens een kampioenschap rijden in je achtertuin, dat dan nog georganiseerd wordt door je nonkel, en dan gebeurt dit. Geen cadeau voor een laatste jaars belofte als Jarno Liessens.
Je hebt je schouder gebroken. Wat is er precies gebeurd op Nieuwjaarsdag in Baal?
Jarno Liessens: “Dat weet ik eigenlijk niet zo goed. Ik zat goed voorin, voelde me ook goed en ging zeker niet te snel. Tot zover ik mij meen te herinneren, haperden ze voor mij een klein beetje in elkaar. Ik schrok misschien iets te hard, waardoor mijn landing de mist in ging en zo mijn voorrem geraakt werd. Ik viel voorover, recht op de zijkant van mijn schouder op de 2e balk. De bol van mijn schouder gaf een serieuze tik tegen mijn schouderblad, waardoor dat brak. Volgens de dokters is dit een heel sterk bot omgeven door veel spieren, dus dat zegt al genoeg over de impact van de val.”
Hoe groot zijn de gevolgen en hoe ziet je revalidatie eruit?
Jarno Liessens: “De gevolgen zijn groot, maar langs de andere klant valt het ook wel mee. Er is niets verschoven en dus is een operatie niet nodig. Jammer genoeg zal ik minstens 6 weken van de fiets moeten blijven. In tussentijd zal een nieuwe scan gemaakt worden en dan zien we wel weer verder. Wat betreft revalidatie mag ik binnenkort naar de kinesist. Ik kan er wel bij zeggen dat ik tot dusver nog nooit zoveel pijn heb gehad. Ik mag van geluk spreken dat mijn mama een elektrisch instelbaar bed heeft waarbij de leuning rechtop kan. Helaas heb ik tot hiertoe nog maar weinig kunnen slapen. We zijn een week na de val en ik kan nog steeds niet goed liggen. Mijn ouders zijn al enkele keren naast mijn bed komen staan omdat ik ze wakker had geroepen van de pijn. Elke foute beweging doet erg veel pijn. Als je (bijna) slaapt is dat soms erg vervelend, want dan heb je ook minder controle over je lichaam.”
Is dit een mentale klap?
Jarno Liessens: “Zeker! Er komen net behoorlijk wat crossen aan die me op het lijf geschreven zijn. Bovendien zat ook mijn topvorm er aan te komen. Samen met trainer en kine had ik toegewerkt naar het BK in Antwerpen, dat op 3 km van mijn thuis georganiseerd wordt door mijn nonkel. Ik ben er zelf al eens een kijkje gaan nemen en eerlijk gezegd, dat gebeurde met de tranen in de ogen. Ik heb het er best moeilijk mee.”
Hoe was je seizoen tot dusver?
Jarno Liessens: “Goed en niet goed. Ik had een goede zomer achter de rug en dat resulteerde onmiddellijk. Ik reed in Vorselaar op het PK 3/4e van de wedstrijd aan de leiding, maar toen misstapte ik me in een bocht waar we van de fiets moesten en schoot er iets in mijn rug. Uiteindelijk werd ik nog 3e, maar dat was puur op karakter. Ik heb veel onderzoeken en behandelingen aan mijn rug ondergaan, terwijl er kostbare tijd verstreek. Ik reed goede crossen maar kon mijn supergevoel niet bovenhalen voor een topresultaat. Na lang zoeken bleek het door een spier in mijn rechterbil te komen en die straalde uit naar mijn onderrug en benen. Vanaf toen ging het telkens weer beter, met enkele uitschieters tot gevolg. Ik had enkel nog soms een tikkeltje geluk nodig voor een podium te rijden.”
Wat bevalt jou aan het Tormans-Acrog project?
Jarno Liessens: “Het nieuwe project van Acrog en Tormans bevalt mij in de zin dat ze veel willen bereiken en ook veel voor ons doen. Al had ik zelf graag nog een stap hogerop gegaan, zeker nu als laatste jaars belofte. Normaal gezien had ik ook nog steeds bij Creafin moeten rijden, maar door de stopzetting van Vastgoedservice en met alle overnames begrijp ik dat het niet evident was. Toch vind ik het jammer dat alles zo is verlopen.”
Wanneer wil je opnieuw topfit zijn?
Jarno Liessens: “Ik vrees dat dat dit crossseizoen niet meer haalbaar is en wil dan ook na deze serieuze breuk niks overhaasten. Er zal meer duidelijkheid komen als ik naar mijn lichaam luister, alles goed laat opvolgen en stilaan aan mijn comeback kan werken bij de kine.”