Voormalig profrenner Roy Sentjens zag afgelopen weekend zijn zoon Sente winnen bij de nieuwelingen. Zo valt de appel niet ver van de boom, want Roy won als 1e jaars nieuweling ook 20 koersen. Opmerkelijk is dat Sente bij de jongsten van het peloton was afgelopen zondag in Brustem maar zijn 1e koers bij de nieuwelingen toch wist te winnen. “De manier waarop was indrukwekkend”, vindt zijn vader.
Roy Sentjens ziet in zijn zoon Sente iets van zichzelf. “Sente is een beetje hetzelfde type als ik vroeger was, ja. Hij is zeer sterk op jonge leeftijd, hij is snel en hij kan zeer goed alleen rijden. Wat er beter moet? Nog niks. Hij is nog te jong om al van ‘moeten’ te spreken. Hij moet genieten van het fietsen en voor de rest kan hij gewoon stapje per stapje zetten.”
Sentjens senior zelf was ook onder de indruk van de prestatie van zijn zoon in zijn 1e koers bij de nieuwelingen. “Absoluut. Zeker de manier waarop hij won, heeft me verbaasd. Hij reed al na 10 km weg en heeft dan 50 km solo gereden. Dat is straf, want vorig jaar bij de aspiranten heeft hij zelfs nooit een wedstrijd van 50 km gereden. Die afstand doet hij nu alleen, terwijl dat bijna het dubbele is van de afstand van de doorsnee wedstrijden bij de aspiranten. En dat terwijl hij 1 van de jongsten van het peloton is, want hij verjaart laat in het jaar.”
Intomen
Volgens Roy Sentjens verandert er zo in de praktijk wel wat. “Ze kennen hem nu meteen”, lacht hij. “Ik denk niet dat hij de komende koersen nog vaak zal moeten wegrijden na 10 km. Sente zal nauwlettend in de gaten gehouden worden door de andere renners, op een vrijgeleide zal hij niet te snel meer moeten rekenen. Het wordt nu vooral zaak om hem wat in te tomen, om hem niet té veel te laten trainen en té veel koersen te laten rijden. Maar dat hij er nu al staat, is niet erg. Als het erin zit, komt het er toch uit.”
Sentjens senior wil niet te hard van stapel lopen. “Van de laatste generaties moet je alle renners intomen. Op social media worden zoveel dingen uitvergroot waar die jonge gasten naar opkijken. Alleen de extreme zaken worden getoond – zoals de vele uren training – en daar worden die gasten door meegezogen. Het wordt zo een beetje gevaarlijk. Ik wil Sente een beetje begeleiden, maar ook niet te hard. Ik geef tips en trics en we praten wel geregeld over de koers, maar het is beter dat iemand anders de strikte trainingen opvolgt. Zijn stiefpapa Jelle Vanendert (prof bij Bingoal – Wallonie Bruxelles, red) maakt zijn trainingen op.”
Karakter kweken
Roy Sentjens won in zijn 1e jaar nieuwelingen 20 koersen (incl 2 oefenwedstrijden), maar dat is van een andere tijd, beweert hij. “Sente moet zich daar niet op richten. Vroeger waren er veel meer koersen voor de jeugd. Wij gingen bij de nieuwelingen zelfs in Nederland en Frankrijk koersen. Achteraf gezien heb ik in die tijd te veel gekoerst, vind ik. Hij kijkt wel op naar mij en het goeie is dat ik mijn ervaringen kan meegeven aan hem.”
Dat junior ook coureur wordt, vindt papa Roy geen bezwaar. “Als renner kweek je een karakter dat je de rest van je leven meeneemt. Ik heb er zelf alles voor gedaan en gelaten, dat gaat niet vanzelf. Ik ben nu tuinaanlegger en als het regent zijn er al jongens die het niet meer zien zitten. Terwijl ik dan gewoon mijn jas en materiaal neem en eraan begin. Pas op, ik heb ook liever dat de zon schijnt, maar je moet gewoon doorduwen.”
Cancellara en Boonen
Sentjens had zelf een zeer mooie carrière, maar er had meer ingezeten. “Vooral mijn jeugdjaren blijven me heel hard bij”, zegt hij. “Ik kon al op jonge leeftijd vaak winnen en was bij de jeugd de evenknie van mannen als Tom Boonen, Fabian Cancellara en Pippo Pozzato. Op mijn 22e kon ik al Kuurne-Brussel-Kuurne winnen, wat voor mij als jonge gast fantastisch was. De verwachtingen waren hoog, maar in 2005 kreeg ik een zenuwziekte en dat heeft mijn carrière toch fel afgeremd.”
“Ik heb nog wel mooie koersen gewonnen en top 10 gereden in topwedstrijden, maar er had meer ingezeten. De grote uitschieters zijn er helaas nooit gekomen, maar teleurgesteld ben ik daar niet meer over, hoor. Het had beter gekund, maar op een cruciaal moment ben ik ziek geworden. Het gaat dus niet altijd zoals je zelf zou willen en dat probeer ik Sente nu ook mee te geven.”