Wanneer je kenners anno 2015 zou hebben gevraagd welke jonge Belgen in 2020 aan de top van het wielrennen zouden staan, zou je massaal de naam van Loïc Vliegen horen. 5 jaar later is het talent uit Rocourt nog steeds op zoek naar de allerbeste versie van zichzelf. Toch lijkt de doorbraak stilaan aan de orde. Afgelopen zondag zegevierde Vliegen voor het eerst dit jaar in de Tour du Doubs. Wordt hij straks de verrassing van het najaar?
“Een jonge versie van Philippe Gilbert”, zo werd Vliegen bij de jeugd met enige zin voor overdrijving beschreven. Na een stage in 2014 bij de profploeg van BMC zou hij 2015 nog tot juli als belofte afleggen. Daarin bewees hij helemaal klaar te zijn voor de profs. Zo won hij de Flèche Ardennaise, werd hij 5e in Luik-Bastenaken-Luik – gewonnen door Tour-revelatie Guillaume Martin – en werd hij 2e in de Tour de Bretagne. Het beste voorbeeld van zijn talent blijkt misschien zelfs uit de Vredeskoers. Daarin werd hij 2e na Mühlberger, maar voor Eiking, De Plus, Moscon en Kämna. Stuk voor stuk klinkende namen.
Blijven hangen
Zijn 1e wedstrijd als prof bij BMC was het Belgisch kampioenschap in Tervuren, waarin Vliegen met zijn tomeloze inzet meteen punten scoorde. Vrij snel werd hij vervolgens 8e in de Ronde van Wallonië en een jaar later scoorde hij al meteen in de Brabantse Pijl (10e) en de Amstel Gold Race (9e). De jonge Waal zat op schema en leek klaar voor de grote carrière die voor hem al uitgetekend was.
Toch kan je stellen dat Vliegen vervolgens wat bleef hangen. Slecht was het zeker niet, maar de verhoopte doorbraak volgde nooit. Op het terrein waar men de krachtmens het meest verwachtte, de Ardennen, kon hij zijn stempel nooit drukken. De Vuelta en de Giro werden geen succesverhaal en bij het stopzetten van BMC moest Vliegen uiteindelijk een stapje terug zetten naar Wanty Gobert.
Keerpunt
Het keerpunt was wellicht de Ronde van Wallonië in 2019. Vliegen won in Beyne Heusay de 2e etappe en behield de leiderstrui tot aan het eind. In eigen regio had hij het vertrouwen teruggekregen. Dit jaar bevestigde hij in de Ronde van Wallonië, maar werd hij afgeremd door pech en koerssituaties die niet in zijn voordeel uitdraaiden. Het vormpeil was in elk geval goed. Anders trek je op de Cipressa niet ten aanval in Milaan-Sanremo. Met een solo-overwinning in Pontalier, in het oosten van Frankrijk, won Vliegen zondag dus de Tour du Doubs. Zijn 3e profzege haalde hij binnen na een aanval op de slotklim (de Larmont).
“Sinds de herstart op 1 augustus ben ik in goede doen, maar ik slaagde er niet in om dit in uitstekende resultaten om te zetten. Het werd tijd om dit te realiseren!”, aldus Vliegen. De Waalse renner trekt nu naar de Heistste Pijl en de Ronde van Luxemburg waarin hij opnieuw favoriet is voor enkele knalprestaties. Eerder in augustus kon hij zijn contract verlengen met 2 jaar. Met een portie vernieuwd vertrouwen lijkt het toptalent van weleer helemaal klaar voor de beste jaren van zijn carrière.