Over de mooiste aankomst ter wereld van een wielerwedstrijd kan discussie gevoerd worden. De Piazza del Campo in Siena is nu al een klassieker, de Via Roma in San Remo ademt lente en de wielerpiste van Roubaix triomf en heroïek samen. Over de lelijkste aankomst ter wereld bestaat minder discussie. Wie heeft het ooit bedacht om Luik-Bastenaken-Luik 27 keer te laten aankomen op de mistroostige Rue Jean Jaurès. Een fietstocht richting Ans bracht ons het antwoord niet.
Even terug in de tijd: tot 1991 kwam La Doyenne altijd aan op de Boulevard de la Sauvenière. Dat is vlak langs de Maas in het hartje van Luik, waar ook de prologen van de Tour de France altijd passeren. Na de 4e en laatste overwinning van Argentin trok de organisatie naar Ans. Met Dirk De Wolf kregen we meteen een Belgische overwinning en Bob Jungels was in 2018 de laatste die er het zegegebaar mocht maken. Sinds 2019 ligt de aankomst opnieuw in het centrum van Luik aan de Boulevard d’Avroy.
Wanneer we op een druilerige weekdag in Ans een kijkje gaan nemen, is er werkelijk niets in ons dat ook maar enig gevoel naar boven brengt. Rechts van ons ligt een supermarkt, tankstation en Pizza Hut. Links een gesloten café en een verloren bushalte. Chauffeurs razen over de 4-baansweg voorbij en vragen zich af wat er hier in godsnaam op foto te zetten valt. Ook op de Rue Walthère Jamar, zeg maar de Côte d’Ans, kregen we hoegenaamd geen Muur van Geraardsbergen-gevoel. 1,4 km aan 5,3% doet wel pijn, maar je wordt er hier al helemaal niet vrolijk van.
Nieuwe arrivée
Volgens de overlevering was het voormalig burgemeester van Ans Michel Daerden die de aankomst naar hier had gehaald, al heeft hij dat zelf altijd ontkend. Feit is dat Ans bleef betalen en organisatie ASO dus bleef komen. Dat de wedstrijd aankwam na een slothelling deed het scenario in elk geval weinig deugd. La Redoute werd steeds minder belangrijk en renners als Valverde spaarden hun laatste cartouche tot de slotkilometer. Een ouderwetse solo kregen we nog maar zelden te zien, al pakte Jungels er ironisch genoeg wel mee uit bij de laatste passage in Ans.
De oude aankomst vanop afstand. Kruispunt voor laatste rechte lijn. Côte d’Ans.
De editie van 2020 toonde de mogelijkheden van de nieuwe ‘arrivée’. De finale ontplofte op La Roche-aux-Faucons met een versnelling van wereldkampioen Julian Alaphilippe, en die kreeg Hirschi mee. Nadat ze even naar elkaar keken, kwamen ook Pogacar, Roglic en Kwiatkowski aansluiten. Vervolgens volgde er een mooi kijkstuk waarbij de Slovenen kansloos leken, maar plots met nog een 3e landgenoot (Mohoric) toch weer aansloten. De rest is geschiedenis. Dat Mathieu van der Poel op 14 seconden 6e werd, toont aan dat een uitgebreider gamma aan renners dit Monument plots kunnen winnen. Less is more….
Geen nostalgie
Momenteel is er weinig sprake van nostalgie op de Rue Jean Jaurès. Wie het niet weet, zal nooit beseffen dat hier jarenlang een monument aankwam. Of het ooit een soort bestemming voor de wielertoerist zal worden, valt zeer te betwijfelen. We tekenden toch maar een route uit voor wie het ooit proberen wil. U maakt eerst een lus door Engis en Away om uiteindelijk door Ans terug thuis in startplaats Awans te komen. 105 kilometer en 1.300 meter hoogteverschil zijn uw deel. Onderweg pikt u onder meer de Côte des Béguines, Côte du Neuville, Mur d’Amay en Chaussée Romaine mee.
Download GPX rondje oude finale Luik-Bastenaken-Luik – 107 km!
Meer GPX routes op WielerVerhaal!
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en maak kans op deze Empire schoenen van Giro, twv. 247 euro!
De winnaars worden bekendgemaakt op 31 januari 2021 – mail je schoenmaat alvast naar liefdevoordekoers@wielerverhaal.com om je kans te verdubbelen! (de winnaars van de WielerVerhaal cross-T-shirts (december 2020) werden persoonlijk verwittigd)
