Vorig jaar ging Marc Van Gyseghem met pensioen, maar intussen was hij nog wel eens te spotten als freelancer bij de Quick.Step-ploeg. 15 jaar lang echter was hij vaste soigneur bij Lotto Soudal en reisde hij de wereld af om zijn renners alle zorgen te ontnemen. In al die tijd haalde de Oost-Vlaming wel wat fratsen uit. Die in de Ronde van Peking zijn alvast om in te kaderen.
Nummerplaat geript
Marc Van Gyseghem: “Bij het personeel van de profploegen zijn er velen die leiderstricots of nationale truitjes verzamelen van de renners. Ook ik heb er wel wat in mijn kast liggen. Ik ben een 4-tal keren in China geweest en voor mensen van mijn generatie was China zowat onmogelijk om binnen te geraken. Toen ik op het bekende plein in Peking over de hekkens was gekropen voor een foto van Mao had ik al een serieuze uitbrander gekregen van de politie. Dat was blijkbaar geen goed plan. Maar ik wilde die Chinezen nog wel eens liggen hebben. Bij koersen op een ander continent krijg je volgwagens van ginder. Maar in China hadden die zelfs nummerplaten van de ronde zelf.”
“Na de laatste dag van die Ronde van Peking had de sportdirecteur gezegd dat ik en mijn collega die auto’s terug naar de organisatie moesten brengen in een ondergrondse garage van een hotel wat verderop. Die nummerplaat leek mij een uniek souvenir, dus we besluiten die platen los te draaien zodat we ze gewoon met de hand direct konden losmaken bij het afleveren. Waren dat 5 minuten stress. Wij met die platen onder onze pull buiten. Op de terugweg naar België nemen ze op de luchthaven toch wel mijn trolly er uit voor een routinecontrole, zeker. Toen heb ik bijna in mijn broek gedaan van de schrik. Maar eind goed, al goed. Die nummerplaat heb ik nog altijd.”
Achteruit rijden
Marc Van Gyseghem: “Aan het begin van een rondekoers krijgt het personeel van een ploeg taken uitgedeeld. En in China moest ik zorgen dat het materiaal veilig in het hotel geraakte. Omdat mijn Chinees nooit echt al te best was, kreeg ik een tolk mee. Het was een jonge gast. Het verkeer op de ring rond Peking is ongezien, met een reeks rijvakken die je met moeite of zelfs niet op de vingers van je 2 handen kunt tellen. Op een bepaald moment zitten we op die ring en zie ik aan de overkant ons hotel, ik geloof dat het een Hilton was. Dus ik van de ring.”
“Aan die tolk had ik weinig, want zoals bij veel Chinezen kwam er alleen maar ‘yes, yes, yes’ uit. Via die afslag kwam ik al meteen de goeie richting uit en ik zie een straatje waar we in kunnen. Het is net zo breed als onze camionette, maar de borduren zijn vreselijk hoog. We kunnen er maar net door. 200 meter verder staat er een bareel waar we niet onder kunnen. Het Chinese teken voor taxi had ik blijkbaar nog niet onder de knie. Ondertussen stond er wel een rij auto’s van jewelste achter ons. Maar ik kon geen kant meer op. Dus dat werd 2 uur toeteren en lawaai maken eer we daar eindelijk weg geraakten. En zo heb ik de Chinezen leren achteruit rijden.”
De oogarts
Marc Van Gyseghem: “Om in China met de auto te mogen rijden, heb je een specifiek plaatselijk rijbewijs nodig. Om dat te verkrijgen, dien je eerst bij de plaatselijke oogarts langs te gaan en op basis van die zijn welbevinden, krijg je dan wel of geen rijbewijs. Ik dus met een tolk naar de oogarts. Ik dacht eerst dat het een formaliteit was, maar die vrouw zag het net iets anders. Ze keek al meteen met strenge blik naar mij. Het voelde echt zoals in de films. Zeker omdat ik verdorie mijn bril vergeten was. Geen aanrader als je een oogtest moet afleggen.”
“Gelukkig was er een Vlaamse collega van de ploeg bij. Jammer genoeg weet ik niet meer wie het precies was, maar hij mag zich melden. In ieder geval stond hij beter opgesteld om het bord te zien dan ik. Ik moest de correcte opening van een U-vorm aangeven, maar ik zag geen fluit van dat teken. Ik zeg tegen hem ‘tik op uw rechter been als het gat naar rechts is en op uw linker been als het naar links is, krab aan uw oor als het naar boven is en aan uw neus als het naar onder is’. De rest verstond er toch geen Vlaams, hoop ik. Gelachen dat we gedaan hebben. Enfin, een bril had ik nog niet, maar toch al een rijbewijs.”
Zorg dat je ingeschreven bent op onze nieuwsbrief en maak deze maand kans op 5 fietsstickerpakketten van FIETSNAAMSTICKERS!
De winnaars worden bekendgemaakt op 1 april 2021 – mail je naam en volledige adresgegevens alvast naar [email protected] en laat ons weten waarom jij zo’n pakketje verdient! (de winnaars van de WielerVerhaal cross-T-shirts zijn Lien Mylle uit De Haan en Martine Janssens uit Betekom! Zij werden persoonlijk op de hoogte gebracht)