Hij kon bij de jeugd mee met toptalenten als Bagioli, Leknessund, Champoussin, Schelling en Van Wilder, had een plaatsje afgedwongen bij de opleidingsploeg van Groupama-FDJ en leek klaar voor een mooie carrière, maar Théo Nonnez zat met tranen op de fiets. Naar eigen zeggen kampte hij met een burn-out in een leven beheerst door de koers. Daarom heeft hij nu besloten om zijn fiets aan de haak te hangen.
WK-selectie
Nonnez kreeg de liefde voor de koers mee van zijn familie. Zijn vader Eric was een goede amateur en zat ongeveer 25 jaar lang quasi elke dag op de fiets. Kleine Théo had aanvankelijk meer interesse in het voetbal, maar vond dan toch de weg naar het wielrennen. Aanvankelijk lag hij na een training met een pot choco in de zetel, maar hij begon al snel mee te dingen naar de overwinning. Spelenderwijs groeide hij zienderogen en in 2016 werd hij prompt Frans kampioen bij de junioren.
Vervolgens schitterde Nonnez in de Nations Cup en werd hij 2e ,in de Tour du Pays de Vaud. Dat leverde hem een selectie op voor het WK. De jonge Fransman zag het allemaal als een bonus, want met de Franse tricolore genoot hij sowieso van elke wedstrijd. Begin 2018 mocht hij al een 1e keer mee op stage met de WorldTour-formatie van FDJ. Hierna werd hij 4e in Luik-Bastenaken-Luik en 5e in de Ronde de l’Isard, helemaal op schema voor een profcarrière.
Halverwege 2019 belandde Nonnez in een moeilijke periode. Hij ging op zoek naar zichzelf en besloot om ook zijn studies terug op te nemen. Stilaan besefte hij dat er meer in het leven was dan wielrennen en dat hij andere doelen nodig had om gelukkig te blijven. De motivatie om te koersen kwam echter niet meer terug, integendeel. De coronabreak hielp de jonge renner ook niet vooruit en hij besloot om tijdelijk te stoppen met wielrennen.
Veel mensen verwachtten dat de 21-jarige Fransman wel zou terugkeren op zijn oude niveau, maar dat bleek jammer genoeg niet te lukken. Toen hij met Kerstmis bibberde op de fiets verloor hij alle weerstand en kon hij de tranen niet meer bedwingen. Vervolgens communiceerde hij met de ploeg en besloot hij zich terug te trekken.
Niet de eerste
Het verhaal van Nonnez doet uiteraard een belletje rinkelen. Marcel Kittel kampte met gelijkaardige problemen en recent trok ook Tom Dumoulin zich terug om zich te bezinnen. Het toont aan dat de harde wielerwereld niet voor iedereen gemaakt is. Dat de opofferingen groot zijn en de beloning soms klein. Nonnez heeft niet de gemakkelijkste keuze gemaakt, maar het is zonder twijfel de beste.