Op 18 februari 2014 gebeurde het onwezenlijke: wielrenner Kristof Goddaert van het toenmalige IAM Cycling kwam tijdens training ten val in de oude tramsporen aan het Straatsburgdok in Antwerpen. Een bus van De Lijn kon niet meer tijdig stoppen, met fatale gevolgen. Al die jaren is de Oost-Vlaming niet uit gedachten en harten van wielerfans verdwenen. In zijn thuisgemeente De Klinge werd daarom woensdag een kunstwerk met herdenkingsplaat aan het nieuwe parochiehuis onthuld.
Woensdagavond wordt/werd in De Klinge, een deelgemeente van het Oost-Vlaamse Beveren, opnieuw de jaarlijkse Memorial Kristof Goddaert verreden, een wedstrijd voor elite zonder contract en beloften. De renner van IAM Cycling werd voor de start op een speciale manier herdacht, met een speciaal kunstwerk met herdenkingsplaat. “Het doet enorm deugd om te beseffen dat Kristof ook na 7 jaar nog voortleeft in de gedachten van heel veel mensen”, zegt zijn zus Bianca Goddaert. “Ik had onlangs nog iets over Kristof gepost op Facebook en er kwamen heel veel positieve reacties op. Dat geeft ons als familie natuurlijk een erg warm gevoel. Kristof zelf is onvervangbaar, maar het doet goed om te zien dat hij niet wordt vergeten. Dat is ook een teken van respect voor mijn broer als mens.”
Na lang beraad en in overleg tussen de gemeente en de familie van de renner werd beslist om aan de gevel van de plaatselijke parochie een kunstwerk te onthullen. “Wij zijn opgegroeid in De Klinge, we woonden in de Buitenstraat, vlakbij de Nederlandse grens. De Memorial vertrekt ook altijd aan de parochie, daarom vonden we dat wel een geschikte plaats”, duidt Bianca. “We zijn ook betrokken geweest bij het idee en het ontwerp van het kunstwerk. De wielrenner in het kunstwerk is een silhouette van mijn broer met daaronder zijn naam, afgeleid van zijn eigen handschrift. Het kunstwerk is ongeveer 1m40 op 1m en heeft dus een zeer persoonlijke touch.”
Fantastische persoonlijkheid
Bianca Goddaert hecht ook belang aan de Memorial zelf. “Voor deze editie waren er heel veel inschrijvingen en zoiets doet goed. Ik denk ook dat het belangrijk is voor de jeugd dat ze naar zo’n atleten kunnen kijken, en zien wat zij er voor doen en laten. Als je veel inzet toont, kan je iets bereiken in de koers. Dat is ook een boodschap van mijn broer.”
Intussen gaat er geen dag voorbij dat ze niet aan Kristof denkt. “Geen enkele”, beklemtoont ze. “Soms denk ik spontaan aan iets, schiet er iets in mijn gedachten of hoor ik een liedje dat me aan hem doet denken en dat ik graag wil delen. Kristof was een fantastische persoonlijkheid. Ik kan zelf nog altijd niet naar de koers kijken, maar als er weer een wedstrijd in het verschiet ligt, dan mijmeren we wel eens over hoe Kristof het daar zou doen en die dingen. Of over wat hij al bereikt zou hebben als coureur.”
Lach en traan
“Zijn generatie loopt nu natuurlijk wel op zijn einde”, bedenkt Bianca. “Soms zie ik iets over Thomas De Gendt passeren. Hij was een jeugdvriend van Kristof en ze hebben natuurlijk samen gekoerst. En zo is er altijd wel iets dat me aan Kristof doet denken. De 1e jaren voelden we vooral de pijn en het gemis, maar met het verstrijken van de tijd kunnen we toch vooral de mooie anekdotes blijven bovenhalen, al blijft het altijd wel met een lach en een traan. Het doet nog altijd pijn, maar ik ben dankbaar dat we zoveel mooie momenten samen hebben gehad. Kristof heeft ons zoveel gegeven.”
1 comment
De Klinge, een deelgemeente van het Oost-Vlaamse Beveren,
een deelgemeente van het Oost-Vlaamse SINT-GILLIS-WAAS!!!