Vroeger zag je Senne Leysen wel eens een goeie chrono neerzetten als er tegen de klok werd gekoerst, maar die tijd is voorbij. Bij Alpecin-Fenix richt de 25-jarige Antwerpenaar zich op zijn werk in dienst van de ploeg en daar heeft hij vrede mee. Meer zelfs, hij wil zich verder specialiseren als man van de 1e uren en zet als coureur nog elk jaar stappen. Daar heeft zijn 1e Grote Ronde dit jaar zeker toe bijgedragen.
Senne Leysen nadert het einde van zijn 2e seizoen bij Alpecin-Fenix en in die 2 jaar is er voor hem en voor de ploeg bijzonder veel gebeurd. “Ik heb een enorme evolutie gemaakt voor mezelf”, vindt Leysen. “Dat zie je natuurlijk niet in de uitslagen, maar mijn job is werken voor de ploeg in de 1e uren van de koers. Ik kan de ploeg nu nog veel beter bijstaan en ik denk dat de ploeg daar ook tevreden over is. Voor het grote publiek was dat het duidelijkst in Milaan-Sanremo, denk ik, waar we met 3 jongens van de ploeg 230 km een kopgroep van 9 renners hebben gecontroleerd. Dat is niet evident.”
“We zijn ook hard gegroeid als team, zelfs in vergelijking met vorig seizoen”, beseft Leysen. “Toen deden we wel mee als underdog en wonnen ook bijvoorbeeld de BinckBank Tour en de Ronde van Vlaanderen met Mathieu, maar dit seizoen zijn we een certitude geworden en staan we er ook als we er moeten staan. Zelf ben ik de man van de 1e uren, zorg ik mee voor de controle zodat enkel de juiste renners wegrijden, en zo meer. En als ik eens een dag niet op kop moet sleuren, dan zet ik jongens uit de wind zodat ze zo weinig mogelijk krachten verspillen.”
Grote Ronde
Leysen reed in mei met de Giro zijn 1e Grote Ronde in zijn carrière. “Het was een geweldige ervaring”, is hij enthousiast. “Ik heb er altijd naar uitgekeken om dat te doen. Het klinkt misschien wat vreemd, maar die opbouwende vermoeidheid voelde eigenlijk heel aangenaam. Het is fascinerend om te zien hoe het peloton naar de voet van een col rijdt in de 1e week en hoe ze dat doen in de laatste week. Ze rijden nog altijd hard, maar het is wel anders. Voorts ben ik zelf goed uit de Giro gekomen en trek ik die goede lijn nu door.”
Vooral in de jeugd en ook in zijn 1e jaren bij de profs was Leysen een tijdrijder, maar zijn TT-resultaten dit jaar in de Ster van Bessèges, Parijs-Nice en de Giro verraden dat dat geen doel op zich meer is. “Ik doe nog wel mijn uiterste best tijdens een tijdrit zelf, maar ik ben er voordien inderdaad veel minder mee bezig”, bekent de Antwerpenaar. “Het leeft nog wel, maar ik laat mijn slaap er niet meer voor. Ik train ook veel minder op die fiets, want mijn rol in de ploeg is zoals gezegd veranderd. Om echt goed te zijn bij de profs moet je enorm focussen, want het niveau is bijzonder hoog. Dat is niet meer voor mij weggelegd in de gegeven omstandigheden, maar dat vind ik ook niet erg. Ik heb die klik makkelijk gemaakt. Ik zet nu alles op mijn rol als meesterknecht.”
Langer verblijf
Alpecin-Fenix was dus een juiste keuze, bleek hierboven al. Leysen bevestigt. “Absoluut! Ik voel me hier heel goed en de ploegmaats waarderen mijn werk. Dat maakt het plezant om te koersen. Momenteel onderhandel ik met de ploeg over een verlengd verblijf, het is in ieder geval de bedoeling om hier te blijven. Mijn 1e jaren in het profpeloton waren niet zo makkelijk, maar ik denk dat ik mijn plaats intussen wel heb verdiend.”