Ondanks enkele gezondheidsproblemen staan we binnenkort aan de start van de Roc du Maroc, een 8-daagse MTB-marathon die ons over het Atlas- en Zagrosgebergte van Ouarzazate naar Merzouga brengt. Een tocht over rotsachtige wegen, mul zand en alles wat daartussen te vinden is. In het Atlasgebergte klimmen we over 2.200 meter hoge passen, het Zagrosgebergte is ruig en onherbergzaam en daarna doorkruisen we uitgestrekte vlaktes om uiteindelijk in Merzouga de beroemde Gouden Duinen te beklimmen. Fysiek zijn we door gekende problemen niet op onze top maar de basis is meer dan stevig genoeg. Voor Roc du Maroc hebben we uiteraard het nodige materiaal nodig. Een overzicht.
We hebben onze Scott Spark voorzien van beschermende folie. De 3M-folie staat bekend om zijn stevigheid en dus werden de onderzijde van de onderbuis, de liggende en staande achtervorken en de voorvork van een beschermend laagje voorzien. In een vorig artikel vertelden we jullie over ons schouderprobleem, een cyste zorgt voor irritatie en zenuwcompressie en belemmert het volledig gebruik van de schouder. Daarom hebben we een ander stuur gemonteerd. Het SQlab 311 HighRise-stuur zorgt met een upsweep van 2,5° voor een wat rechtere zit en de backsweep van 16° zorgt ervoor dat onze armen minder naar buiten draaien. Hierdoor wordt de zone waar de cyste zich bevindt minder belast en zouden we minder hinder ondervinden.
Om onze weg te vinden doen we beroep op onze Garmin 1030+. Die heeft een grote batterij en zoals we tijdens de Saimaa Cycle Tour konden vaststellen, kan die makkelijk 17 uur mee. In de hoofdtent van Roc du Maroc is er overigens een groot laadstation waar ‘s avond alle toestellen kunnen worden opgeladen. Voor alle veiligheid nemen we ook lichtjes mee. Het voorlicht produceert 1.000 lumen en het achterlicht is met een flashfunctie uitgerust.
Erg belangrijk is natuurlijk drinken. Elke 40 tot 50 km is er een bevoorrading. Daarom moet een drinkrugzak van Vaude met een inhoud van 2 liter voldoende zijn en zo beperken we het gewicht dat op onze schouders rust een beetje. Een grote drinkbus van 900 cc vindt een plaatsje in de bidonhouder. In de rugzak stoppen we wat ORS voor de zwaardere dipjes, 2 binnenbanden en wat reservemateriaal.
CO2-patronen
Hoewel de organisatie behoorlijk wat reserveonderdelen vezekert, nemen we zelf nog enkele dingen mee. Door het ruige karakter van de route en vooral de talloze acacianaalden besteden we extra aandacht aan ons rollend materieel. Zo voorzien we 2 extra buitenbanden, 2 flesjes van 125 cl latex om de tubelesskit bij te vullen, voor de veiligheid 4 binnenbanden en een herstelkit. Om onze lekke banden weer op te pompen, doen we beroep op CO2-patronen. Die kopen we bij de organisatie die een hele voorraad meeneemt met de vrachtwagen.
CO2-patronen mogen immers niet mee op het vliegtuig. Om de banden op te pompen gebruiken we de SKS Airbuster. Die heeft een doseerknop, zodat de CO2 langzaam in de band vloeit en zo de latex niet laat klonteren. De SKS Airflex gaat mee als reserve. Die is klein en neemt amper plaats in maar tegelijkertijd zo krachtig en handig dat hij eigenlijk een must is tijdens zulk een tocht. 2 extra tubelessventielen zorgen voor een gerust gemoed.
Bovendien zullen we onze bandenspanning met argusogen kunnen volgen via de SKS Airspy. Het kleine ding is gekoppeld aan onze Garmin waardoor we permanent van onze bandendruk op de hoogte worden gehouden. De Airspy zal niet kunnen verhinderen dat we lekrijden, maar we kunnen zo wel perfect de druk volgen wanneer de latex zijn werk doet en vermijden dat we bezorgd raken om niets.
Perslucht
Een extra derailleur en een derailleurpad zijn zaken die we niet kunnen missen. Uiteraard hopen we niet tegen de grond te zullen gaan, maar enige garantie is daar niet bij. Reken maar dat we extra voorzichtig zullen zijn. Onze schouderproblemen nopen ons tot een gematigder tempo. Gelukkig is de route niet al te technisch en zal het eerder op goede benen aankomen dan op sterke schouders. Maar uiteraard speelt het wel ergens achteraan in ons hoofd. Stenen om tegenaan te botsen zijn er overigens met hopen. En die zijn natuurlijk met de losse hand rondgestrooid.
Uiteraard nemen we ook onze SKS Tomtom 18 mee. Daar zit ook een kettingpons, een platte en een kruisschroevendraaier op. Die hebben we aangevuld met enkele grotere inbussleutels. Met een 3, een 4, een 5, een 6 en een Torx 25 komen we al heel ver. Gelukkig hebben we een heel compacte momentsleutel van 5 Nm met de nodige bitjes. Dit materiaal moet voldoende zijn om ons onderhoud uit te voeren.
Verder gaat de SKS Lube Your Chain mee. Samen met enkele vodden en een kettingborstel moet die ervoor zorgen dat onze ketting in goede conditie blijft. Toen we als mecanicien van dienst waren tijdens vorige edities van Roc du Maroc zagen we maar al te dikwijls hoe deelnemers na een zware dag niet meer de moeite namen om de ketting schoon te maken. Met vervelende gevolgen als slecht schakelen, overspringende kettingen en zelfs kettingbreuken tot gevolg. Een zachte borstel moet niet alleen het stof van de fiets verwijderen, maar ook van de derailleurs. Stof is immers de grote oorzaak voor een onnauwkeurige werking. Gelukkig is er ook nog de compressor van de organisatie. Af en toe een streepje perslucht zal de laatste korreltjes zand wel verwijderen.
Hygiëne verzekerd
Wat kledij betreft nemen we voor elke dag een broek mee. Er is maar weinig mogelijkheid tot wassen en schuurplekken wil je liefst vermijden. Of hoe wat zand in een wonde een kleine marteling kan veroorzaken. Een truitje is dan weer snel gewassen. Even mee onder de douche en nadien laten drogen op de tent. Een trio zal volstaan, van de organisatie van Roc du Maroc krijgen we trouwens ook een tenue. 275 deelnemers aan de start die aan de beroemde filmstudio’s in Ouarzazate in dezelfde tenue de woestijn instormen. Prachtig!
Voor de avonden beperken we ons tot 3 broeken en 3 T-shirts. Een afritsbare lange broek voor de frisse avonden in de bergen zorgt samen met een fleece voor wat warmte. Daarbij komt ons douchemateriaal en enkele handdoeken. De 1e en de laatste dag zitten we in een luxueus hotel met zwembad. Dus onze zwembroek moet zeker mee!
Maar ook ons EHBO-kitje mogen we niet vergeten. Ontsmettingsmateriaal, enkele windels, pleisters en wondhelende zalf worden aangevuld met zonnecrème, Immodium en Motilium en natuurlijk pijnstillers en een ontstekingsremmer voor onze schouder. Voeg daar nog wc-papier en vochtige doekjes bij en onze hygiëne lijkt verzekerd.
En dat allemaal gelimiteerd tot 20 kg. Dat wordt een uitdaging op zich!
Roc du Maroc: here we come!