Nooit voorheen reed Vincent Baestaens in een carrière van 19 jaar – hij begon in 2003 als 1e jaars nieuweling – top 10 in een Wereldbekermanche, misschien dat hij daarom afgelopen zomer moest zagen voor een nieuw contract – nota bene bij de ploeg die hij zelf hielp oprichten. Deschacht-Hens-Maes hield de 32-jarige Tremelonaar toch aan boord en die ging zelf met een nieuwe coach in zee. “Straks het WK rijden in de VS en de cirkel is rond”, windt hij er geen doekjes om.
Nee, ‘Vinnie’ Baestaens is niet versleten. De voorbereiding op de winter verliep nochtans allerminst van een leien dakje. “Er waren veel vraagtekens aan de start van deze wintercampagne, enerzijds omdat ik met Michel Geerinck met een nieuwe trainer was gestart en anderzijds omdat ik vorige winter te lang met een zere knie heb rondgereden. In Gavere was ik gevallen, maar ik was blijven verder trainen. Ik moest geopereerd worden maar bleef te lang doorzetten, waardoor ik zeker 3 weken verloren heb en nadien nog lang heb stilgelegen. Ik kon met de ploeg zelfs niet mee op stage. Daardoor liep ik al een achterstand op in mijn wegcampagne, die uiteindelijk zeer beperkt was omdat ik geen conditie had.”
Dat bleek onder meer in een rittenkoers in Oostenrijk. “Het niveau in de Oberösterreichrundfahrt (zijn ploegmaat Daan Soete won er de proloog won en Baestaens zelf ward daarin 8e, red), waar het niet van de poes was. De ploeg benadrukte dat ik mee naar ginder moest omdat we met te weinig renners waren, maar na de 1e rit in lijn moest ik al opgeven. Na pakweg 60 km koers moest ik al lossen, gewoon omdat ik niet meekon. Maar Michel zei dat ik rustig moest opbouwen en ik volgde hem. Tenslotte was hij 1 van de weinigen die nog echt in mij geloofde. Hij gaf me meteen het gevoel dat ik ondanks mijn leeftijd nog verre van versleten ben. Dat geeft me vertrouwen om er een mooi seizoen van te maken bij de profs.”
Fayetteville
Baestaens trok bijna 4 weken naar de VS en reed er 7 crossen: 5 lokale wedstrijden die hij stuk voor stuk won en 2 Wereldbekermanches, waarin hij respectievelijk 7e in Waterloo en 10e in Iowa werd. “Nooit eerder reed ik top 10 in een Wereldbeker, al waren er een aantal mannen niet mee, zoals Sweeck en de grote 3 (Van der Poel, Van Aert en Pidcock, red).”
En wat brachten die lokale wedstrijden Baestaens bij? “Enerzijds kon ik er mijn kosten mee dekken en anderzijds kon ik mijn startpositie verbeteren”, geeft hij aan. “Ik zou eerst maar 2 weekends gaan, maar ik stond toen plots bij de beste 8 Belgen, dus dacht ik nog maar voort te doen. Die kans niet laten schieten was de juiste keuze, bleek achteraf. Ik heb wel de Wereldbeker van Fayetteville geskipt omdat ik die verplaatsing dan niet moest maken en nog een weekje kon trainen. Ok, Fayetteville is wel net waar het WK wordt verreden, maar ik denk niet dat dat dan nog gaat meespelen.”
Speciale band
Baestaens heeft een speciale band met de VS en ook al daarom zou het de cirkel rondmaken om ginder eind januari 2022 het WK te rijden. “Ik heb er Belgische familie wonen, die intussen wel is genaturaliseerd”, duidt hij. “Mijn tante heb ik er nog gezien bij mijn laatste passage, ik denk dat ik al 25 keer in de VS ben geweest. Dus voor mij is die jaarlijkse verplaatsing nooit een opoffering zoals bij veel andere crossers. Integendeel, ik doe dat net graag. Het WK daar rijden zou mijn carrière afmaken, want het is ook het enige hiaat op mijn palmares dat ik nog zou willen opvullen. Ik heb nog nooit een WK bij de elite gereden, en dat is toch jammer. Bondscoach Sven Vanthourenhout, met wie ik nog in dezelfde ploeg heb gecrosst (in 2012 bij Crelan-Euphony, red), weet dat, misschien denkt hij nog eens aan mij.” (lacht)
Gelooft Baestaens dat hij een selectie voor het WK kan halen? “Het is wel mogelijk, maar dan moet echt alles meezitten”, beseft hij. “Dan moeten we in de Wereldbeker misschien een andere leider hebben, zodat we een plaats extra krijgen. En dan moet het WK misschien eens toevallig niet in de plannen van bijvoorbeeld Wout van Aert of Gianni Vermeersch passen. Zo’n dingen. Dan zou er nog een kansje zijn. Het WK rijden is mijn laatste droom, het heeft altijd in mijn gedachten gespeeld. Mocht dat in de VS lukken, dat zou dubbel fun zijn. Bovendien presteer ik ginder altijd goed. Michel heeft zich achter mijn grote seizoensdoel gezet, we gaan er gewoon voor. Sowieso ga ik naar ginder, als ik zelf niet mag rijden is het om Annemarie (Worst, zijn vriendin, red) aan te moedigen.”
Contract
Feit is wel dat Baestaens moest zagen voor een nieuw contract bij zijn ploeg Deschacht-Hens-Maes. “Het is nu mijn 19e seizoen in het veld, maar de vlamt brandt nog steeds”, bekent Baestaens. “Ik ben overal al heel vaak geweest, misschien net daarom dat een avontuur in de VS me zo aanspreekt, maar ik ben langs de andere kant ook op nog geen enkel parcours uitgekeken. Ik doe het nog supergraag en ben voor elke wedstrijd gemotiveerd om er alles uit te halen. Ik kan ook nog afzien zoals in mijn allerbeste dagen, dus waarom zou ik al willen stoppen. Dat ik dan moest zagen voor een nieuw contract is wel een beetje jammer. En straks loopt het weer af. Ik ben benieuwd. Maar ik ben nog niet klaar met het veldrijden.”