Dwars door Vlaanderen krijgt in 2022 een vernieuwd parcours. Aan de succesformule, met de heuvels in de Vlaamse Ardennen en aankomst in Waregem, wordt natuurlijk niet geraakt. Wel is er plaats voor een aantal nieuwe hellingen en opvallende accenten. Hoog tijd dus om deze semiklassieker een keertje onder de loep te nemen.
Achterkant van Paterberg
In de openingsfase rijden de renners warm langs onder meer Ingelmunster, Harelbeke en Anzegem. Ook de Nieuwe Kwaremont en de Zeelstraat liggen op het parcours. We pikken met onze GPX-route in vanaf Russeignies (ook bekend als Rozenaken). Daar ligt met de Trieu (Knokteberg) de 1e echte scherprechter van de wedstrijd. Deze helling komt later nog een keer terug en zorgt ongetwijfeld voor schifting. 1.100 meter met een gemiddelde van 7% en een maximum van 11,8%, dat kan al tellen. Victor Campenaerts vertelde al dat hij vorig jaar had geanalyseerd dat er op deze helling mogelijkheden lagen en vervolgens hield hij woord door er ook daadwerkelijk te versnellen.
Na de Trieu gaat het via de gekende Ronde van Vlaanderenstraat uiteindelijk naar beneden tot in Berchem. Voor 1 keer rijden de renners niet de Oude Kwaremont op, maar gaat het naar de onbekende Stooktestraat. Dat is de achterkant van de Paterberg, ook goed voor 900 meter aan gemiddeld 5,6% en een maximumpercentage van 10%. Een bewuste keuze van de organisatie, die ook de minder bekende hellingen in de picture wil plaatsen.
Via de bekende Hotond gaat het naar de Kortekeer, inmiddels ook een klassieke hindernis in de Vlaamse wedstrijden. De kasseien van de Maria Borrestraat, Berg Ten Houte en de Kanarieberg maken het totaalpakket nog wat zwaarder. Hierna is er wel een stukje van ruim 10 km waarop het mogelijk is om wat te hergroeperen en te herorganiseren. Met de 2e beklimming van de Trieu begint de échte finale. Omdat de Hotond meteen volgt, kan het hele pakket hier helemaal uit elkaar geranseld worden. Vocsnor had dat goed gezien.
Geen Taaienberg meer in deze wedstrijd, net als de Kluisberg verdwijnt deze op het parcours. In de plaats komt Ladeuze, een helling die vaak onderschat wordt. Deze geasfalteerde strook met stukken tot 16% wordt ook vaak bergaf genomen. Het is zo steil dat je hier gemakkelijk afstand kunt nemen. Tevens is het ook de laatste scherprechter in de wedstrijd, al wordt het nooit vlak.
Gekruide finale
Met de kasseien van de Doorn, Nokereberg, de Herlegemstraat en de Holstraat (achterkant van Nokereberg) blijft ook de finale gekruid. De wegen zijn vaak smal, dus een vluchter kan hier uit het zicht blijven. Niet ondenkbaar dus dat Dylan Van Baarle een opvolger krijgt die het ook in zijn eentje flikt. En voor de wielertoerist is deze wedstrijd ideaal om ook eens wat andere hellingen te ontdekken en gekende wegen op een andere manier te berijden.
Download WielerVerhaal GPX Dwars door Vlaanderen 2022.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en maak deze maand kans op 3 fietsstickerpakketten van FIETSNAAMSTICKERS!
De winnaars worden bekendgemaakt op 1 januari 2022 – mail je naam en volledige adresgegevens alvast naar [email protected] en laat ons weten waarom jij zo’n pakketje verdient!