Na een aantal moeizame jaren hoopt voormalig wereldkampioene Keirin Nicky Degrendele op betere tijden. Ze maakt een opvallende transfer naar Team Shifting Gears x Black Sheep en is daarmee de 1e vrouw die in het tenue van de populaire ploeg op de piste gaat koersen. Het ultieme doel zijn de Spelen van 2024 in Parijs.

Moeizame jaren
Toen Degrendele in 2018 eigenlijk onverwacht werelkampioene werd in de Keirin, gaf ze al aan dat ze erg moest wennen aan het dragen van de regenboogtrui. Na dat succesjaar stapte ze over naar het Nederlandse BEAT Cycling, een ploeg met een concept dat haar aansprak, evenals de kans om deel te kunnen nemen aan alle Wereldbekerwedstrijden met een klein team. Het missen van de Spelen én het stilliggen van competities door de pandemie maakte het haar mentaal moeilijk. Fatsoenlijke resultaten bleven uit en ruim een jaar reed ze geen wedstrijden. Nu schijnt de zon weer voor de West-Vlaamse.
Na haar periode bij Beat koerste de 25-jarige Degrendele, die in 2018 nog de Kristallen Fiets won, afgelopen jaar als onafhankelijke. Hoewel aan die samenwerking eind 2020 al een einde kwam, bleef ze op de achtergrond contact houden. “Via Hakim Verbeure – samen met Alexander Alonso het brein achter Shifting Gears -, die ik eigenlijk al heel lang ken, is het contact met Shifting Gears tot stand gekomen. In het jaar dat ik wereldkampioene ben geworden, reed ik ook al voor de ploeg van Hakim. Een tijdje terug kwam ik bij hem over de vloer en kwam het onderwerp ter sprake.”
Open armen
Hoewel Hakim Verbeure niets in het vrouwenwielrennen deed, maakte hij voor Degrendele een uitzondering. “Hoewel ik een tijdje in Zwitserland heb gewoond, is het contact met Hakim altijd gebleven. Hakim is ook heel blij om mij terug in de ploeg te hebben. Hoop ik toch”, antwoordt ze lachend.
Verbeure ontvangt Degrendele echter met open armen bij de ploeg, waar ze overigens niet op de weg gaat koersen. ”Misschien dat het wel eens leuk gaat zijn om wat criteriums te rijden, maar dat is niet direct de bedoeling van mijn overstap. De mannen ga ik naar alle waarschijnlijkheid een aantal maal per jaar zien, rondom wedstrijden bijvoorbeeld. In principe maak ik onderdeel uit van hun team, als enige vrouw.”
Mentaal sterker
Het leek er op dat de West-Vlaamse in 2021 de weg omhoog weer had gevonden. “Ik ben dat seizoen vrij goed gestart. We hebben een aantal heel prettige trainingsstages gehad in Zuid-Frankrijk en ik voelde aan dat mijn vorm terug was. Ik voelde wat vertrouwen terugkomen. Helaas werden de meeste Wereldbekers uitgesteld naar september. Dat was voor mij vrij moeilijk te verteren. Ach, het is zo geweest de voorbije 2 jaar. Ik hoop dat het niet nog eens gebeurd, maar we kunnen er alleen maar uit leren. Ik denk dat het me ergens ook sterker heeft gemaakt.”
Op het EK, maar ook later op het WK, voelde Degrendele zich naar eigen zeggen goed. “Hoewel de resultaten er niet direct uitsprongen (5e in het Zwitserse Grenchen, op het WK in Roubaix kwam ze de herkansing niet door, red) was de vorm terug. Na het WK zat ik niet met het resultaat in. Ik heb de goede moed gehouden. Het is een moeilijk jaar geweest, voor iedereen, maar ik wil niet langer terugkijken.”
Carswell voor Pieters
Sinds dit seizoen is de Nieuw-Zeelander Tim Carswell de nieuwe bondscoach van de Belgische baanploeg. “Deze winter begin ik eigenlijk met een schone lei”, zegt Degrendele daarover. “Ik maak gebruik van een nieuwe coach en heb heel veel zin in deze frisse start. Ik werkte eigenlijk samen met Jacques Helderop, maar dat is nu gestopt. We horen elkaar echter nog dagelijks.”
”Het is een fijn vooruitzicht om met een nieuwe bondscoach een nieuwe start te maken”, vervolgt ze. Carswell is de opvolger van Peter Pieters, die na 10 seizoenen moest stoppen bij de Belgische wielerbond.” Pieters is ze dankbaar. ”Hoewel we niet altijd op dezelfde lijn zaten, ben ik onder hem wereldkampioene geworden”, weet Degrendele. “Hij zit in een lastige situatie met zijn dochter (Amy Pieters, die eind vorig jaar ernstig op haar hoofd viel). We denken met zijn allen aan hem.”
Fatsoenlijk trainen
Nu voelt Degrendele zich mentaal én fysiek weer helemaal in orde. Ze kijkt dan ook uit naar het nieuwe seizoen. “Hoewel ik eind november een klein ongelukje met de fiets heb gehad (ze scheurde 2 ligamenten in haar enkel tijdens een MTB-rit, red), gaat het goed met me. Ik werk samen met fysiotherapeut Paul van Loon, een hele goede motivator. Dat voelt goed. Al herstellende ben ik hoopvol voor de toekomst. Met de mensen waarmee ik samenwerk is het heel aangenaam en met de nationale ploeg kan ik in april al direct meedoen aan de 1e Wereldbekerwedstrijd.”
“Ik denk dat dit jaar de resultaten terug gaan komen. Als ik mijn trainingen fatsoenlijk kan afwerken, goed kan opbouwen naar de 1e wedstrijden, én het goed in mijn hoofd zit, dan hoop ik dat de rest snel volgt. Als het niet zo is, dan weten we waar aan gewerkt moet worden. Ik moet weer in mezelf gaan geloven, het is lang geleden dat ik iets gewonnen heb. Dat vertrouwen moet ik terug opdoen op weg naar de Olympische Spelen van 2024 in Parijs.”
Op de slotvraag of 2022 het jaar van Nicky Degrendele wordt, antwoordt ze lachend: “Ik zou liever hebben dat 2024 volledig mijn jaar wordt!”