België telt als wielernatie enkele enorme talenten en er zijn natuurlijk ook de gevestigde waarden. Daartussen zweven de jongens die een beetje onder de radar zijn gebleven maar op hun 26e de grote doorbraak kunnen forceren. Wij zien 4 renners van wie we dit jaar wel wat verwachten. 1 grote overwinning kan hun carrière definitief lanceren.
Steff Cras
Steff Cras is begonnen aan zijn 5e seizoen bij de profs en hij lijkt helemaal vertrokken te zijn voor de beste jaargang uit zijn carrière. Vorig jaar in augustus vertelde hij nog dat hij vocht voor een profcontract. Met dank aan een offensieve Vuelta en een verdienstelijke 20e plaats in het eindklassement volgde er toch een verlengd verblijf bij Lotto Soudal. Dit jaar is hij meteen goed uit de startblokken geschoten. In de Ruta del Sol werd hij in de 2e etappe 5e, in de Clascia Jaen Paraiso Interior was er eerder al een 8e plaats.
Cras werd in 2018 aangetrokken door Team Katusha. Hij had indruk gemaakt met zijn 5e plaats in de Toekomstronde (gewonnen door Egan Bernal) en 4e plaats in de Tour Alsace. Daarna duurde het even voor hij voet aan grond kon zetten bij de profs. In 2020 was hij een verrassende naam in de Tour-selectie van Lotto, waarvoor hij sinds dat jaar uitkomt. Hij reed er enkele dagen rond met een gebroken ruggenwervel, zo groot was de wil om zich te tonen. Een opgave volgde in de 9e etappe. Heeft Steff Cras dit jaar meer geluk? Als hij zo verder werkt, zou het zomaar kunnen.
Jenthe Biermans
Werd in 2015 2e in Parijs-Roubaix voor beloften, een resultaat waarmee je jezelf meteen in alle notitieboekjes van de scouts plaatst. Een jaar later deed hij die prestatie dunnetjes over, bijna een minuut na de ongenaakbare Filippo Ganna. Biermans mocht op stage bij Wanty-Groupe Gobert en tekende een profcontract voor 3 jaar bij Katusha. Inmiddels is hij al zijn 3e jaar aan de slag bij Israel Start-Up Nation.
Biermans was altijd een goede knecht in de voorjaarsklassiekers. Vorig jaar kwam hij wat meer prominent in beeld. Vooral zijn 5e plaats in Kuurne-Brussel-Kuurne stak er boven uit. Met een 26e plaats in de Ronde van Vlaanderen toonde hij dat hij wat meer body en inhoud gekregen heeft. Israel Premier Tech verbaasde vorig jaar in Roubaix met knappe prestaties van Boivin en Van Asbroeck en er is natuurlijk altijd nog Sep Vanmarcke. Het zou niet verbazen moest Biermans dit jaar ook in de finale opduiken.
Nathan Van Hooydonck
2 koersen koppelen we vandaag aan de naam van Nathan Van Hooydonck. Er was zijn 1e BK bij de profs, nadat hij een maand eerder bij de beloften nog 5e werd in Roubaix. Samen met Keukeleire, Naesen, Vanmarcke en Stuyven reed hij in de finale weg in Antwerpen en werd hij 5e. Meteen was zijn naam gemaakt. Daarna leerde hij bij BMC en CCC verder de stiel, vaak in dienst van Greg Van Avermaet.
En dan was er vorig jaar Gent-Wevelgem. Zijn ploeg Jumbo-Visma had al het hele voorjaar kritiek gekregen, maar die werd in de Westhoek netjes weggeveegd. Van Hooydonck reed er een geweldige wedstrijd, ging op het einde nog aanvallen en begeleidde zijn kopman Wout van Aert uiteindelijk naar de overwinning. Zelf werd hij 7e en kreeg hij tal van complimenten. Die koers moet de leidraad zijn voor 2022.
Laurens De Plus
Het was ronduit indrukwekkend hoe Laurens De Plus in de Tour van 2019 tekeer ging. Hij werd 23e in het eindklassement nadat hij fantastisch werk leverde voor zijn kopman Steven Kruijswijk. Met die gouden vorm trok hij door tot in de BinckBankTour die hij dankzij een prachtige slotrit naar Geraardsbergen op zijn naam schreef. INEOS Grenadiers was onder de indruk en trok de jonge Belg aan.
Het waren echter niet de jaren van De Plus, die in 2021 amper aan 19 wedstrijddagen kwam. Maagproblemen, een heupblessure, virale vermoeidheid… De Belg zat werkelijk in de hoek waar de klappen vielen. Nu timmert hij aan de weg terug en legde hij al de Ster van Bessèges af. Als hij straks de benen van 2019 terugvindt, kan hij overal scoren. Het heeft er altijd ingezeten, maar moet er nu nog even uitkomen.