Wekenlang botste Kaden Groves (23) op jongens die net iets sneller dan hem waren, maar nu is de trein vertrokken. De Australische sprinter opende zijn rekening dit jaar in de Ronde van Catalonië en scoort nu ook in de Ronde van Turkije. Het is de aangekondigde doorbraak van een sprintwonder dat al een tijdje op de deur klopt.
Cirkel is rond
Kaden Groves is de juniorenkampioen van Australië uit 2016. Op dat moment leerde hij de wielersport pas kennen, nadat hij eerder actief was als motorcrosser. Hij deed mee op het nationale niveau in zijn land, tot hij geblesseerd raakte aan de ligamenten. Fietsen zou goed zijn voor het herstel en uiteindelijk werd hij verliefd op deze sport. Helemaal verkocht was hij toen hij Mathew Hayman op televisie naar de zege in Parijs-Roubaix zag rijden. Vandaag is Hayman zijn sportdirecteur, de cirkel is rond.
Nadat Groves in verschillende Aziatische rondes indruk maakte, werd hij in 2018 al aan boord gehaald bij Mitchelton-BikeExchange, toen nog een Chinese ploeg. Een jaar later trok hij naar de befaamde SEG Racing Academy. Daar reed hij aan de zijde van onder meer Jordi Meeus, Ide Schelling en Thymen Arensman. Het was een bewuste keuze, want de sprinter wilde in Europa koersen en vertelde dat de wedstrijden in zijn thuisland minder ‘agressief’ waren en doorgaans in goed weer werden verreden. Groves wilde écht renner worden en verbleef tijdens die periode in Girona.
Matthews
De Aussie kwam pas laat bij de ploeg, toch maakte hij dat jaar bijzonder veel indruk. Zowel in de Triptyque des Monts et Châteaux als in het Circuit des Ardennes won hij 2 ritten. Voldoende om de interesse op te wekken van de WorldTour-teams. Al snel bleek dat de Australiër meer kon dan enkel sprinten. Voor het eerst werd de vergelijking gemaakt met Michael Matthews. Groves eindigde immers ook als 8e in Luik-Bastenaken-Luik en greep in de proloog van de Baby Giro net naast het roze in de proloog. Hij leek klaar voor etappewinst, maar kwam zwaar ten val in een gravelrit.
In juni 2019 raakte bekend dat Groves de overstap zou maken naar Mitchelton-Scott. Met Edoardo Affini en Nick Schultz hadden zijn goede ervaringen met renners van SEG. Groves reed wel nog de Toekomstronde en greep er opnieuw net naast dagsucces in een sprintje met Stefan Bissegger. Later dat jaar eindigde hij ook nog als 14e op het WK.
Met 2 ritzeges in de Jayco Herald Sun Tour had 2020 al het doorbraakjaar van de Australiër kunnen zijn, maar toen kwam corona. Dat jaar zou hij nog maar een paar wedstrijden rijden. Vorig seizoen was hij in het najaar weer op niveau met winst in de proloog van de Okolo Slovenska. Van de grote wedstrijden bleef hij echter weg.
2 sprinttreinen
De doorbraak is er uiteindelijk dit jaar gekomen. In de Ronde van Oman stond hij al 3 keer op het podium, maar toen bleken Fernando Gaviria en Mark Cavendish nog sneller. In de Tirreno waren Tim Merlier en Phil Bauhaus de beteren. In de Ronde van Catalonië vond Groves eindelijk een wedstrijd op zijn maat. Door het zware parcours blijven de sprinters er doorgaans weg. Zijn ploegmaat Matthews won de 1e rit, een dag later was hij zelf aan het feest. En in Turkije nam hij in de 2e rit de maat van Jasper Philipsen. 2 zeges die indruk maakten.
De keuze bij de Australiër lijkt inmiddels gemaakt te zijn. Hij wil sprinter worden en noemde in het verleden Milaan-Sanremo en de Tour-etappe op de Champs Elysées ook zijn droomkoersen. Omdat ook Groenewegen bij de formatie van BikeExchange-Jayco werd gehaald, besloot men bij de ploeg om 2 sprinttreinen op te bouwen. Dat is een succes. Met dank aan Campbell Stewart en Kelland O’Brien gaat zijn carrière razendsnel in de goede richting. De volgende stap is dagsucces in een Grote Ronde. Voorlopig is het nog niet duidelijk of Groves straks in Italië of Spanje ook zijn kans mag gaan. Australië wrijft zich alvast in de handen, er is leven na Michael Matthews en na Caleb Ewan.
