Erik Zabel won in zijn carrière 4 keer Milaan-Sanremo, 12 ritten in de Tour en 6 keer de groene trui. In totaal reed hij 16 jaar bij de profs en stond hij aan de start in 25 Grote Rondes. Aan zijn palmares zal zoon Rick Zabel (28) nooit geraken, maar ondertussen bouwt ook hij wel een mooie carrière uit. De liefde voor de groene trui heeft hij in de Giro zelfs omgezet in een liefde voor de Maglia Azzura.
Nederlandse opleiding
Wie het wielrennen al wat langer volgt, zag Rick Zabel letterlijk opgroeien. Elk jaar opnieuw mocht hij met zijn vader fier mee op het podium in Parijs. Eerst werd hij nog vastgehouden door zijn vader, later kroop hij in de nek en uiteindelijk stond hij op zijn eigen benen op het podium. In exact hetzelfde truitje als Erik groette hij het publiek, tot die in 2002 een einde aan zijn reeks zag komen.
20 jaar later is Rick zelf een uitstekende renner geworden. Met dank aan een opleiding bij het continentale team van Rabobank leerde hij de stiel zoals het moet. Dat hij heel wat van vader Erik (en grootvader Detlef, ook een degelijke renner in zijn tijd) heeft meegekregen, was al snel duidelijk. Op het WK bij de junioren in 2011 werd Rick al 5e, in zijn 1e jaar bij de beloften werd hij Duits kampioen en in 2013 won hij de Ronde van Vlaanderen voor beloften voor Dylan Groenewegen en Magnus Cort.
Dingetje
De sterke Duitser zou uiteindelijk prof worden bij BMC in 2014. Daar verbleef hij in totaal 3 seizoenen, waarna hij voor eenzelfde periode bij Katusha Alpecin aan de slag ging en inmiddels is het ook zijn 3e jaar bij Israel-Premier Tech. In al die jaren is Rick Zabel uitgegroeid tot een zeer verdienstelijke knecht. Hij doet zijn werk in de aanloop naar de sprints en wordt ook uitgespeeld als hardrijder. In de voorjaarsploeg werd hij eveneens al vaak ingeschakeld, denk maar aan zijn 4 deelnames aan Vlaanderen en Roubaix en zijn 3 verschijningen in Sanremo.
Terwijl zijn vader Erik jarenlang de druk van Telekom droeg, lijkt het wel alsof Rick bij wijze van compensatie nooit het kopmanschap opeist. Soms plaatst hij zich wel eens in een massasprint, zoals in 2020 toen hij na Pascal Ackermann en Fernando Gaviria 3e werd in een etappe van de Tirreno-Adriatico. Veel vaker is hij laatste man, een job die hij dit jaar vervult voor Giacomo Nizzolo in de Giro.
Toch is er inmiddels wel een dingetje waar Rick Zabel een erezaak van heeft gemaakt. Dat begon in de Giro van 2020. Die begon met een proloog naar Palermo van 15 km. Het was de bewuste tijdrit die voornamelijk bergaf verliep en dus aan bijna 60 km/u werd gereden. Zabel besloot om zich op het 1e klimmetje vol te geven omdat hier een aparte tijdsopmeting gebeurde en de snelste renner de bergtrui in handen kreeg. Zabel versloeg Sagan en Ballerini en reed een dag in het blauw rond.
Erezaak
Dit jaar was er een herhaling van dat scenario. Zabel smeet zich in de tijdrit op dag 2 volledig op de helling en reed net iets sneller dan Pascal Eenkhoorn. Omdat Van der Poel het roze al had, mocht Zabel het blauw de dag erna dragen. In die etappe verzekerde hij zich van een extra dagje in de trui door als 2e boven te komen op de laatste helling van de dag. Nu was hij ook rechtmatig eigenaar.
De Duitser maakte zich dit weekend vrolijk met zijn prestaties. ‘Oops, I did it again’, lachte hij. Dat hij uiteindelijk het kleinood kon doorgeven aan zijn landgenoot Lennard Kämna maakte het verhaal nog wat mooier. Inmiddels is Rick al terug in zijn vertrouwde rol als loods voor Nizzolo gekropen. Net zoals vroeger op het podium aan de Champs-Elysées staat Rick inmiddels stevig op zijn eigen benen.
