Eind mei verscheen op WielerVerhaal het verhaal van de 72-jarige Jean-Pierre Dolfen uit Oostduinkerke. Hij had net de volledige editie van de toeristentocht Bordeaux-Parijs afgelegd. Daarmee zat zijn fietsmissie er nog niet op. Enkele dagen later vervolledigde hij met de volledige afstand van de Ronde van Lombardije zijn persoonlijke ‘strive for five’. “Mijn volgende doel wordt Parijs-Brest-Parijs in 2023.”
Het leven van Jean-Pierre Dolfen wordt volledig gekleurd door de koers. Hij is beginnen koersen op zijn 16e, samen met Freddy Maertens en Michel Pollentier. Ondanks een aantal successen werd hij nooit een bekende wielerprof en op zijn 35e hing hij zijn fiets aan de haak. 15 jaar later vond hij de liefde terug en sindsdien zit hij quasi dagelijks op zijn tweewieler. In het coronajaar 2020 legde hij 1 keer de afstand rond de wereld af, goed voor zo’n 40.000 km.
Na Bordeaux-Parijs reed Dolfen door naar Italië. “We namen de maandag al de wagen om naar Siena te trekken. De fietsclub Coxy Cycling uit Koksijde plande er immers een fietsvakantie van 7 dagen. Op dinsdag en woensdag heb ik enkel wat gefietst om de vermoeidheid uit de benen te rijden. Niet eenvoudig omdat het in Siena ook niet bepaald vlak is.”
Tussendoor pikte Dolfen ook de Strade Bianche mee. “Ik ben ’s ochtends om 7.30 uur vertrokken bij zo’n 20 graden. In het prachtige Toscaanse dorpje Buonconvento na 55 km, 1 helling en 4 gravelstroken had ik al 723 hoogtemeters afgelegd. Op enkele plekken na waren de gravelstroken wel goed bereikbaar. Het was op dat moment zo’n 25 graden warm. Vervolgens volgde een kleine lus met de 2e helling, 2 gravelstroken en 800 hoogtemeters. Het kwik steeg tot boven de 30 graden.”
Giulio Ciccone
Daarna zag de West-Vlaming af. “De meeste wagens vertraagden netjes voor mij, maar 1 vrachtwagen reed me in volle vaart voorbij en toen moest ik stof happen. Ik nam even pauze om eten en drank bij te vullen. Het laatste stuk van 85 km was echt niet van de poes met 5 gravelstroken en 3 hellingen tot 17%. Toen ik op de trappers ging staan, werd ik 50 meter te voet gezet. Het was 35 graden en ook de afdalingen waren hobbelig. In Siena mocht ik niet naar de Piazza del Campo omdat de stad verkeersvrij is. Moe maar voldaan bereikte ik het hotel.”
Na enkele dagen losrijden en 1 rit met Coxy Cycling van 100 km reed Dolfen verder naar Bergamo. Op woensdag 1 juni reed hij er de volledige Ronde van Lombardije. Hij vertrok al om 5.30 uur in de ochtend bij 20 graden. “Ik had de rit gekregen van Giulio Ciccone, die in 2020 4e werd in deze klassieker”, vertelt Dolfen. “Dat maakte wel dat ik op een bepaald moment stootte op een rijbaan met 4 vakken die verboden was voor fietsers. Op mijn gsm zocht ik naar een alternatief, tot bleek dat een andere wielertoerist hetzelfde idee had en we snel even de poging waagden. Zo kwamen we in Bellagio, 1 van de mooiste dorpen langs het Comomeer.”
Parijs-Brest-Parijs
Dolfen trok onder meer over de Madonna del Ghisallo en stopte boven uiteraard aan de kapel met bijhorend wielermuseum. “Daarna volgde de Muro di Sormano, een bosweg die werd geasfalteerd. De steile stukken tot 27% bleken voor mij te lastig om op de fiets te blijven. Ik moest er vrij vlug afstappen. Met nog 2 steile beklimmingen in de finale kwam ik rond 18 uur aan. Het was de lastigste rit die ik gereden heb. Natuurlijk ben ik ook wat ouder en dan is het lastig om te vergelijken.”
De West-Vlaming heeft nu de 5 Monumenten afgerond. “Daarbij ook 2 keer de Ronde van Vlaanderen, een keer vanuit Antwerpen en een keer vanuit Brugge. Ik reed ook een keer de ‘Ronde 100 jaar’ van 325 km met vertrek in Gent. Ook Parijs-Roubaix deed ik 2 keer. Nu kijk ik al enorm uit naar Parijs-Brest-Parijs. Het is een beetje de climax voor randonneurs. Om de 4 jaar wordt er een editie georganiseerd, volgend jaar is dat de 20e keer. Op 18 augustus 2023 staat deze uitdaging gepland.”