Eind september ging in Hellenthal, in het Duitse Eifelgebergte, de Grinduro door. Gedurende 3 dagen maakten de deelnemers de schitterende gravelpaden van Hellenthal onveilig en was het genieten van dit nieuwe concept. De Grinduro komt uit Amerika overwaaien en mikt niet op de doorsnee gravelaar, maar de meer sportieve en competitieve offroad fietsers. Concreet betekent dat de deelnemers een erg zwaar parcours voor de voeten kregen gegooid met enkele getimede secties. Wij reden mee.
Hangover ride
Grinduro werd in 2015 in Amerika boven de doopvont gehouden. Organisator Joseph ‘Joe’ Parkin zocht en vond een samensmelting tussen gravelfun, competitiviteit en feesten. Deze Amerikaan werd al op jonge leeftijd overvallen door het wielervirus. Na de jeugdreeksen belandde hij in Europa en reed een 10-tal jaren bij vooral kleinere ploegen. In 1986 maakte hij zo deel uit van de Humo-Torhout Werchter formatie. Maar tegelijkertijd besefte hij dat achter de façade van podia en fantastische wedstrijden als de Tour de France, er een heel circuit van kleinere wedstrijden bestaat waar wielerliefhebbers racen voor de fun.
Zeker in zijn tijd in Vlaanderen leerde hij dat een stevig dagje op de fiets mocht gevierd worden met een stevige pint. Het idee bleef in zijn hoofd hangen en toen de gravelscene aan populariteit won, zag hij de kans om zijn idee verder uit te werken. Voor Joe moest het geen dag jakkeren en jezelf kapot rijden worden, maar fun en wat competitie en ‘s avonds met een biertje in de hand plannen smeden om de volgende keer ook op dat podium te staan.
In Quincy, Californië, stuurden ze de gravelliefhebbers over de stoffige en steile wegen waarbij ze zoals in een enduro wedstrijd voor MTB’ers getimede proeven moesten afwerken. De totale tijd van de getimede secties zorgde voor het finale klassement. Resultaat: je hebt een stevig dagje kunnen fietsen, er is weliswaar een winnaarspodium maar ‘s avonds zit je niet kapot en kan er dus stevig gefeest worden. En wordt de ‘hangover ride’ de volgende ochtend een vrijblijvende optie.
Gezelligheid troef
Het concept van de Grinduro ligt vast in enkele richtlijnen. Het parcours moet ongeveer 60 mijl lang zijn, zwaar met behoorlijk wat hoogtemeters en door de, liefst adembenemende, natuur leiden. De ondergrond moet bestaan uit een mix van verharde weg, gravel, ruwe stukken en singletracks. Maar rond het hele gebeuren moet er ook wat te doen en te zien zijn. De organisator moet een klein fietsdorp bouwen waar meer dan een podium te zien is. Exposanten, drankstandjes, live(!) muziek en een fuif achteraf zijn enkele van de verplichtingen.
Ondertussen vond de Grinduro zijn weg naar andere continenten. In 2017 trok het evenement een 1e keer over de plas, richting Schotland. In 2019 vervoegden Canada en Japan het rijtje. In 2022 was het verzamelen geblazen in Californië, Pennsylvania, Wales, Duitsland en Australië. Het thema blijft steeds identiek: het perfecte evenwicht tussen race en party!
Vanop de straat wijzen de paarse vlaggen van Grinduro je de weg. Bij de inkom worden we allerhartelijkst opgevangen door organisator Carlo van Nistelrooy en zijn team, en krijgen we de eerste nodige inlichtingen. Plaats voor onze campervan links, de inschrijvingen recht voor ons. Met een uitgebreid goodie-pack met ons startnummer en de chip voor de tijdsregistratie trekken we op verkenning. In het centrum van het basecamp is ondertussen de 1e rit al gestart. Nu ja, rit. Een spurtje van zowat 2 km bergop zorgt voor animo.
Omdat we zelf de laatste tijd wat weinig getraind hebben en de explosiviteit wat afgebot is, in combinatie met ziekjes zijn andere nog te verzinnen excuses, laten we dit onderdeel aan ons voorbij gaan. Sponsors en exposanten hebben hun tentjes op het expoterrein uitgespreid. Canyon is de lokale hoofdsponsor en showt er zijn offroad gamma. Kledinggigant Giro, onderdelenfabrikant SRAM met Zipp en Time, accessoirespecialist Evoc en navigatie-app Komoot zijn de mondiale sponsoren en zorgen voor meer dan een eenvoudige display. Voeg daar nog een bierstand, wat streetfood, vuurkorven en balen stro bij en het is gezelligheid troef.
Omhoog glibberen
De volgende ochtend valt de regen met bakken uit de hemel. Op het laatste moment moet de organisator het parcours nog aanpassen. De weersvoorspelling waarschuwt voor sterke rukwinden en de bevoorrading met warme maaltijd halfweg is gepland boven op een open heuvel. Dat risico kunnen ze niet nemen en dus wordt de stop in het basecamp georganiseerd. Het mooie uitzicht over het dal zal voor een andere keer zijn.
Kort na de start gaat het al omhoog. Terwijl aanvankelijk de hellingsgraad nog bescheiden proporties aanhoudt, kruipt die langzaamaan omhoog. Aan het zware gehijg en de schuddebollende hoofden te merken, zijn we niet de enige wiens hartslag nu al in het rood gaat. We zijn vertrokken voor een 100-tal km en 2.200 hoogtemeters door de prachtige, maar natte Eifel. Routebouwer Gijs Bruinsma heeft zijn huiswerk goed gemaakt. Het traject bevat zowat alles wat je iemand voor de wielen kunt schuiven: asfalt, goed gravel, slecht gravel, veldwegen, singletracks, een beestenpad, een rivierkruising en een modderhelling om U tegen te zeggen. Dat laatste betekent wel dat we te voet omhoog moeten glibberen.
Na goed 30 km volgt de 1e bevoorrading. Niks te laat. Die ligt aan het einde van een lange klim en de weergoden hebben net besloten dat het tijd werd om het begrip ‘stortregen’ kracht bij te zetten. Bovendien hebben we het parcours en de omstandigheden te licht ingeschat. Bij de start hoopten we dat het stevige ontbijt wel voldoende zou zijn voor de eerste uurtjes. Maar het zware parcours maakt dat we meer tijd en gelletjes nodig hebben. Het gebak smaakt overheerlijk!
Moment de gloire
De teneur van het parcours trekt zich ook na de bevoorrading door. Pittoreske dorpjes, steile hellingen in dichte bossen en prachtige vergezichten wisselen elkaar af. Op het middenpunt in Hellenthal smaakt de warme soep superlekker en we nemen met plezier nog 2 koppen extra. En broodjes met ei en hesp en koffie en….
De getimede secties vormen een aangename afwisseling. De organisator mag die echter niet zomaar verdelen. Een klim over een goede ondergrond, een afdaling over gravel, een afdaling over slecht terrein en een singletrack zijn de verplichte maar, naar onze mening, erg gesmaakte oefeningen. Deze keer vertaalt zich dat in een 2,4 km lange afdaling, een klim van 2,9 km, een singletrack van 1 km lang en om af te sluiten een 4,1 km lange sprint over rolling hills. Auch! Spektakel verzekerd. Gelukkig schijnt ondertussen het zonnetje. Maar op de doorweekte ondergrond staat nog genoeg water om alles onder de modder te spatten.
Die avond krijgen alle winnaars op een bierkrat hun ‘moment de gloire’. Waarna het feest losbarst. Een uitstekende live band rockt dat het een lieve lust is, waarna een DJ het jonge volkje aan het dansen krijgt. Het letterlijke klank- en lichtspel duurt tot in de late uurtjes.
De volgende ochtend staat een ‘hangover ride’ op het programma. Gietende regen zorgt ervoor dat de meeste deelnemers het voor bekeken houden en naar huis terugkeren, uw dienaar incluis. Jammer, maar het is niet anders. Toch is het genoeg om de volgende Grinduro nu al vast te leggen in ons programma van volgend jaar. 5, 6 en 7 mei 2023 staan al ingevuld. Tot dan!