De vloek van de regenboogtrui is niets voor een nuchtere West-Vlaming. Het is dan ook geen verrassing dat Joran Wyseure (21) goed zijn streng kan trekken bij de profs. Dit jaar reed hij al 3 keer een Wereldbekermanche tussen de grote jongens en 2 keer eindigde hij in de top 10. In Dublin krijgt hij omwille van een gereduceerd deelnemersveld de kans om die goede reeks verder te zetten.

Geleidelijke opbouw
Joran Wyseure is de man van de geleidelijke opbouw. Als 1e jaars junior reed hij geen Wereldbekermanches, bij de 2e jaars werd hij wel geregeld opgenomen in de selecties maar tussen de wereldtoppers was het vaak lastig om een ereplaats te rijden. Dat lukte wel in Koksijde (5e), in de andere 4 manches (Namen, Heusden-Zolder, Pontchâteau en Hoogerheide) eindigde hij niet in de top 10.
Bij de beloften begon Wyseure op gelijkaardige wijze aan zijn Wereldbekerwedstrijden. In zijn 1e seizoen reed hij enkel in Heusden-Zolder en Namen, zonder top 10-resultaat. Toen kwam corona en werd hij begin 2021 een keertje in Overijse gedropt tussen de profs, met een 39e plaats als resultaat. Vorig jaar lukte het hem ook maar 1 keer om in de top 10 te eindigen in de Wereldbeker (4e in Dendermonde), maar aan het einde van het jaar pronkte hij wel met de regenboogtrui.
De strafste prestatie van het seizoen leverde Wyseure misschien wel in Gullegem. Hij streed daar in een zware krachtmeting in de akkers van de Wevelgemse deelgemeente zowaar om het podium en haalde de 2e plek na de latere wereldkampioen Tom Pidcock. Door Quinten Hermans, Felipe Orts, Tim Merlier, Niels Vandeputte en andere Gianni Vermeerschen voor te blijven, toonde hij dat hij in zijn favoriete omstandigheden wel degelijk profwaardig is.
Geliefkoosde zand
Dit jaar mag de 21-jarige renner van Crelan-Fristads geregeld starten tussen de profs en lukt het hem wel onmiddellijk om resultaten neer te zetten. In Waterloo werd hij nog 19e, maar in Fayetteville – waar hij logischerwijze geweldige herinneringen aan heeft – volgde een knappe 8e plek. In Tábor (4e) en Maasmechelen (8e) mocht hij bij zijn leeftijdsgenoten rijden. In Antwerpen kreeg hij in zijn geliefkoosde zand een kans tussen de profs en reed hij naar een straffe 10e plaats. Dat belooft alvast voor Koksijde, maar ook voor de komende crossen.
Wyseure maakt dus gemakkelijker de overgang van de beloften naar de profs dan bij de voorgaande categorieën. Een bewijs van een goede carrière-indeling en een verstandige aanpak. Zelf wijst hij ook naar de trainingen met toppers als Quinten Hermans in de bossen van Lichtaart. Nochtans begon hij aan het veldritseizoen met een achterstand, want na een aanrijding op training brak hij zijn sleutelbeen en borstbeen. Vermoedelijk moet het beste nog komen en de Ierse blubber zal hij maar wat graag opzoeken.
Naast Wyseure start er met Aaron Dockx nog 1 belofte bij de Belgen in Dublin. Dockx is nog maar 1e jaars en staat voor zijn vuurdoop op dit niveau. De vaste kliek met Laurens Sweeck, Michael Vanthourenhout en Eli Iserbyt is er in Ierland natuurlijk ook bij, maar de Belg waar het meeste van wordt verwacht, is Wout van Aert. Hij moet in principe een strijd kunnen leveren met wereldkampioen Tom Pidcock, die op het groene eiland enorm zal worden aangemoedigd. Jens Adams start zaterdag nog in Essen, maar is ook op zondag een stevige kandidaat voor de top 10.
Mooie maanden
Mathieu van der Poel is momenteel op trainingskamp, dus wat betreft de Nederlanders is het naar goede gewoonte weer uitkijken naar nationaal kampioen Lars van der Haar. Ook Joris Nieuwenhuis is een interessante renner, die doorgaans goed voor de dag komt in echte veldritomstandigheden. Wyseure vindt in de Nederlandse selectie ook een leeftijdsgenoot in de persoon van Pim Ronhaar. Verder is het deelnemersveld beperkt. De Zwitser Kevin Kuhn is een vaste waarde geworden in de top 10, maar zelfs van de vaste klant Felipe Orts is er geen spoor op de deelnemerslijst.
Wat betreft Wyseure is the best yet to come. Wanneer het straks kouder en natter wordt en koning winter ons land helemaal overheerst, is de West-Vlaming op zijn best. Dat geldt trouwens ook voor Europees kampioen Emiel Verstrynge, die op sportief gebied wel de halfbroer van Wyseure lijkt. Het worden mooie maanden voor de West-Vlaamse beloften.