In februari 2023 is het precies 20 jaar geleden dat Bart Wellens in het Italiaanse Monopoli voor het eerst wereldkampioen veldrijden werd bij de profs. Een titel die hij het jaar nadien in het Franse Pontchâteau verlengde. In die periode kwam VT4 op het idee een docusoap rond de familie Wellens te maken. Naast Bart en broer Geert was ook papa Lucien hoofdrolspeler. We liepen de 66-jarige Kempenaar tegen het lijf tijdens de Duinencross in Koksijde.
Supporteren
Zijn Kempense tongval, vermaard dankzij 3 seizoenen ‘Wellens en Wee’, is niet veranderd. Vroeger stond Lucien Wellens ontelbare keren in de materiaalpost voor Bart of Geert. Ook al zijn beiden intussen al een hele tijd gestopt met crossen – in 2015 nam Bart afscheid tijdens de Sluitingsprijs in Oostmalle terwijl Geert 2 jaar eerder afhaakte – toch duikt Lucien Wellens nog wel eens in de materiaalpost op. Op vraag van Bart, ploegleider bij het Tormans Cyclocross Team, of Geert, verantwoordelijk voor de vrouwenafdeling binnen de ploeg.
“Als ik naar de cross mag komen, is het goed met mij”, lacht de stamvader op z’n gekende manier. “Ja, toch wel, ook in de coronaperiode toen geen publiek naar het veldrijden mocht komen, ben ik mee geweest met het veldritteam van Jan Tormans. Niet altijd, een paar wedstrijden. In die tijd stond ik nog wel eens in de post, soms ook niet. Dat hing af van het aantal renners van de ploeg dat deelnam. Intussen heeft iedereen vaste mensen in de materiaalpost. Ze hebben mijn hulp niet vaak meer nodig.”
Ook al heeft hij geen rol in de materiaalpost te vervullen, Lucien Wellens gaat nog heel vaak mee met 1 van zijn zonen. “Om een beetje rond te kijken, om wat te supporteren voor de crossers van de ploeg, om met wat mensen te babbelen”, verduidelijkt vader Wellens. “Tussen de wedstrijden door zal je mij in de buurt van de mobilhome zien. Om wat bij te praten.”
Vissen
En toch mist vader Wellens de tijd van toen. Ook al is het nog geen eeuwen geleden dat Geert en vooral Bart Wellens in het veldrijden het goeie weer maakten. “Ik word wel nog vaak aangesproken door de mensen”, gaat Lucien verder. “Om te praten over vroeger. Bij de meesten keert toch hetzelfde gevoel terug. Zo goed als iedereen vindt dat het vroeger op de crossen veel gezelliger was, een stuk familialer. Tegenwoordig zie je nog weinig oudere mensen op de veldritklassiekers. De fans van Zdenek Stybar en de vroegere supporters van Kevin Pauwels, die mensen zie je niet meer. Ik vind ook dat in vergelijking met vroeger veel minder vrouwen naar het veldrijden komen. De meeste mensen die nu naar de cross komen, willen een feestje bouwen. Vroeger was het volgens mij een stuk gezelliger.”
Wie ouder wordt, krijgt vaak de indruk dat het vroeger op diverse vlakken een stuk beter was. Ook Lucien Wellens ontsnapt niet aan die evolutie. Al zal de Kempenaar voor een stuk gelijk hebben. En al was het vroeger gezelliger, toch mag je Lucien zijn winterse bezigheid niet afnemen.
“Ik zit van kleins af in dat veldrijden”, benadrukt hij. “Elk jaar ben ik blij als het veldritseizoen van start gaat. Maar ik ben even blij als de laatste cross voorbij is. Dan is het tijd voor mijn andere hobby: vissen. In de buurt van Bobbejaanland in Lichtaart ga ik regelmatig op brasem vissen. Straks ga ik ook nog mee naar de Wereldbeker in Benidorm. Maar dan ga ik voor een hele week. Om wat van het betere weer te genieten.”
Goeie jeugd
Eerder dit veldritseizoen stapte vader Wellens bij Geert in de auto om bij te springen tijdens de Wereldbeker in het Tsjechische Tábor. “Uiteraard volg ik alles wat het Tormans Cyclocross Team betreft van nabij”, besluit Wellens senior. “Neen, over het vertrek van Quinten Hermans en Corné van Kessel kan ik niet discussiëren, daar zit ik niet tussen. Ik heb de indruk dat ze bij de ploeg een paar hele goeie jeugdrenners hebben. De weg is nog lang, ik hoop dat ze kunnen doorbreken. En ik ben ook een beetje mee met mijn tijd. Op cyclocross24.com zit ik naar de uitslagen te kijken, want daar staan ook die uit de andere landen op.”
