Met een bronzen medaille kan je bijzonder blij zijn! Dat bewees Lotte Baele zaterdagnamiddag in Lokeren. Aan het einde van het Belgisch kampioenschap veldrijden werd de 19-jarige uit Adegem (Maldegem) als 3e belofte afgevlagd. Ze mocht naar de podiumceremonie samen met de kersverse beloftenkampioene Julie Brouwers en vicekampioene Kiona Crabbé.
Laatbloeier
Het is de laatste jaren gebruikelijk: aan het einde van het BK voor vrouwen elite worden 3 nationale titels uitgereikt. Die ene pakt Sanne Cant al 14 jaar op rij. In Lokeren was dat niet anders. De 2e titel, die voor clubrensters, ging naar Jana Dobbelaere, 5e overall. En de 3e voor rensters jonger dan 23 jaar was voor Julie Brouwers. Zij bolde als 6e over de streep. Bij de beloften ging het zilver naar Kiona Crabbé (10e), het brons naar Lotte Baele (15e).
“Het was niet makkelijk om dat vooraf te zeggen, maar ik mikte wel op een podiumplaats bij de beloften”, beweert Lotte Baele. “In de loop van de openingsronde besefte ik dat ik op koers zat voor een medaille, maar er zaten nog 2 andere beloften in mijn onmiddellijke buurt. Dat was ook in de 2e ronde nog het geval. Van mezelf weet ik dat ik een bepaald tempo een tijd kan aanhouden, dat ik niet snel in verval ga. In de slotronde was ik vrij zeker van de bronzen medaille. Ben ik heel gelukkig mee, daarvoor trainde ik heel hard.”
Eigenlijk is de Meetjeslandse, die in de loop van dit seizoen 21 UCI-punten sprokkelde, ietwat een laatbloeier. “Ik ben pas als 2e jaars nieuwelinge beginnen koersen”, gaat Baele verder. “Dat is minder vroeg dan de meeste van mijn leeftijdsgenotes. Voor mij primeert het plezier dat ik aan deze sport beleef. Dat is het voornaamste. Deze medaille zal me zeker en vast extra motivatie geven voor de resterende weken van het veldritseizoen.”
Klein
Nochtans was de renster van Team Keukens Buysse een beetje ongerust toen ze zaterdagmiddag het parcours van het BK verkende. “Ik hield mijn hart vast want er moest hier superveel gelopen worden”, vertelt Baele. “Ik ben niet groot, ik heb geen lange benen, dat lopen is allesbehalve mijn sterkste punt, voor de toekomst zeker een werkpunt. Ik heb tijdens dit kampioenschap alles proberen geven. Wat met een medaille werd beloond. De voorbije weken had ik ook wel gevoeld dat ik naar mijn beste conditie toegroeide. Zat het weer en de aard van deze omloop een beetje tegen, inzake vorm zat het wel goed.”
Wat ze een week geleden in Gullegem liet zien. Ze bolde in deze manche van de Superprestige als 13e over de streep. Haar beste uitslag in een Belgische klassementscross. Op haar fanpagina op Facebook liet ze toen duidelijk merken dat ze met extra vertrouwen richting het BK trok.
Misschien had haar resultaat zaterdag in Lokeren nog beter kunnen zijn indien het BK vorige woensdag gereden was. “Toen moest er nog niet veel gelopen worden, lag het accent eigenlijk vooral op het klimwerk”, vindt de Oost-Vlaamse. “Ik moet niet veel gewicht naar boven sleuren, dat zou in mijn voordeel geweest zijn. In een paar dagen werd het parcours helemaal anders. In de strook over het ponton moest ik mijn voeten uit de modder trekken, voortdurend vooruit kijken en blijven gaan. Ik ben blij dat dit een medaille opleverde.”
Ergotherapie
Aan de finish had ze redelijk wat overschot op haar dichtste concurrente. Febe De Smedt, 1e jaars belofte, verloor in de 2e helft van het kampioenschap nog meer dan 1 minuut op Baele, die ploegleider-voorzitter Christian Buysse met de podiumplaats bijzonder veel plezier deed. Hij hoopt dat bondscoach Sven Vanthourenhout zijn poulain eens een kans geeft mee te doen aan een manche van de Wereldbeker. De jonge renster investeert wel wat tijd in haar geliefkoosde sport.
“Ik studeer ergotherapie”, vertelt ze na de podiumceremonie. “Dat is normaal een studie van 3 jaar, maar ik spreid ze over 5 jaar. Op die manier heb ik voldoende tijd om trainingen af te werken.”