Ook al is hij nog maar 21, toch hangt Justin Laevens zondagnamiddag de crossfiets aan de spreekwoordelijke haak. De beloftenveldrit tijdens de finale van de X2O Trofee in Brussel wordt zijn afscheid aan de competitiesport. De West-Vlaming, die 2 jaar geleden uit de kast kwam, zal zijn koersfiets de komende 2 maanden onaangeroerd laten.
Niet bij elite
Justin Laevens, geboren en getogen in Zwevegem maar samen met zijn vriend woonachtig in Harelbeke, zet een logische stap. Hij is op een leeftijd gekomen dat een beetje centen verdienen normaal wordt. Op 1 maart 2023 begint hij in AZ Groeninge in Kortrijk voltijds te werken.
“Als zorgondersteuner”, vertelt de jonge West-Vlaming. “Ik draai mee op de dienst revalidatie en chirurgische heelkunde. Waar ik help bij de verpleging en ook bij de maaltijden. Vanaf 1 maart ga ik voltijds aan de slag. Wat betekent dat ik 1 weekeinde op 2 zal moeten werken. Zo wordt het moeilijk om te trainen en te koersen. Ik had nochtans graag nog het wegseizoen gedaan. Omdat ik nog bij de beloften mag rijden. Vanaf volgende winter ben ik in het veldrijden geen U23 meer. Dan moet ik altijd bij de elite crossen. Daarvoor kan ik me niet meer motiveren.”
Want er zijn steeds minder veldritten voor beloften. Enkel de X2O Trofee plant nog U23-crossen in, de andere klassementen niet. Behalve in de Wereldbeker, maar daarvoor moet je door de bondscoach worden geselecteerd. “Ik vind het heel jammer dat er zo weinig beloftencrossen zijn”, gaat Laevens verder. “Voor jongens van 18 jaar is dat lastig. Die krijgen niet de kans om rustig te groeien. Deze winter heb ik alle beloftencrossen van de X2O Trofee gedaan plus 8 B-veldritten in Frankrijk. Niel is de enige cross waar ik bij de elite startte, maar door een val haalde ik er het einde niet.”
Rolmodel
Zijn beste uitslag van deze winter haalde Laevens in een regionale veldrit in Frankrijk. “2e na een mooi duel met een Fransman”, glundert hij bij de herinnering. “Dat ik nooit een wedstrijd kon winnen, is een beetje jammer. Ik ben al bij de miniemen, bij de 8-jarigen, beginnen koersen. Dat ik nooit de kans kreeg mee te gaan naar een Wereldbeker, ook dat vind ik een gemis.”
Tijdens de cross op de universitaire campus in Brussel zet Laevens er een punt achter. Daar neemt hij afscheid van Proximus-Alphamotorhomes-Doltcini. Hij verdedigt de kleuren van het team van Eddy Van Bunder al 5 jaar. “Ik ben er gestart toen het nog Milwaukee was, Proximus is er pas later als sponsor bijgekomen”, weet de West-Vlaming. “Een leuke ploeg, heel familiaal, je kan er zonder al te veel druk je ding doen. Bij het Oost-Vlaamse team heb ik me altijd goed in mijn vel gevoeld.”
Ongeveer 2 jaar geleden kreeg Laevens plots heel veel aandacht in de media. Omdat hij de wereld liet weten dat hij homo is. Een bewuste stap in zijn leven omdat hij dan al een tijdje een relatie met een jongen had. Hij wilde het niet langer verstoppen voor de buitenwereld. Ook al is het in de sport niet evident om je homoseksualiteit toe te geven. Hij was toch wat beducht voor de reacties. Vermoedelijk was hij de 1e renner die dit taboe doorbrak. Voor andere homo’s wilde hij een rolmodel zijn.
Samenwonend
“Neen, toen ik uit de kast kwam, zoals men dat zegt, heb ik helemaal geen negatieve reacties gekregen, zelfs niet via de sociale media”, beweert hij. “Ik ben blij dat ik mijn geaardheid openbaar maakte. Intussen woon ik ongeveer anderhalf jaar met mijn vriend in Harelbeke. Hij studeert voor piloot en is steward bij Privé Jets. Inderdaad, net als ik wil hij er ook altijd goed uitzien.”
Iets meer dan 2 jaar later kijkt niemand nog op als Laevens en z’n vriend samen op een cross verschijnen. Na de Universities Cyclocross in Brussel zondag zal Laevens geen rugnummer meer opspelden. “Ik ben van plan de koersfiets de volgende 2 maanden niet aan te raken”, beweert hij. “De verplichting om te trainen valt weg. Als het na die 2 maand goed weer is, zal ik nog wel eens een toertje doen. Gewoon voor het plezier.”
Krijg 20% korting op KASK-helmen!
