Zondag rijdt Emiel Planckaert Gent-Staden of beter gezegd Staden-Staden want deze interclub blijft tegenwoordig in West-Vlaanderen. De ex-prof, die eind 2020 bij Sport Vlaanderen-Baloise geen contractverlenging kreeg, sprong in de loop van vorig seizoen weer op de koersfiets. Bij de elite zonder contract met als enig doel zich te amuseren. Hij is intussen chauffeur bij Defensie.
3 jaar prof
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Terwijl zijn broers Baptiste en Edward het goed doen bij hun teams, respectievelijk Intermarché-Circus-Wanty en Alpecin-Deceuninck, leek wielrennen voor Emiel Planckaert met Parijs-Tours van oktober 2020 te eindigen. Na 3 seizoenen, met heel veel lichamelijke ongemakken, werd z’n contract bij de Vlaamse opleidingsploeg niet verlengd.
Luc Courtens en Rik Roose, de mannen die het team Decock-Van Eyck-Van Mossel Devos Capoen draaiende houden, verrasten in februari 2022 tijdens de ploegvoorstelling met de presentatie van Emiel Planckaert. Tijdens de winter 2021-22 kreeg hij plots weer zin om te koersen. Maar dan wel voor het plezier. Planckaert, intussen 26 jaar, hervatte tijdens het West-Vlaams kampioenschap in Moorsele, in de thuishaven van z’n amateurploeg. Bijna 5 minuten na winnaar Jonas Goeman bolde hij als 40e over de streep.
“Tijdens die wedstrijd heb ik me een paar keer afgevraagd waar ik opnieuw aan begonnen was”, herinnert de inwoner van Kooigem zich nog. “Ik heb enorm afgezien. Inderdaad, veel heb ik vorig jaar niet gekoerst. Ik ben een periode met Defensie weg geweest, waardoor ik enkele weken niet kon trainen. Bij de elite zonder contract moet je trainen om mee te kunnen.”
Vakantiestage
Elke ochtend wordt de jongste Planckaert om 7 uur in de kazerne in St-Kruis-Brugge verwacht. Op een normale dag mag hij even na 15 uur naar huis. Maar niet alle dagen zijn gelijk. Als bus- of vrachtwagenchauffeur moet hij wel eens militairen naar een bepaalde plaats voeren.
“Deze morgen ben ik om 7 uur begonnen, maar ik heb nu pas gedaan”, aldus Planckaert terwijl hij donderdagavond omstreeks 18u30 naar huis reed. “En vannacht moet ik opnieuw in de kazerne zijn om met militairen naar Nederland te rijden. Waardoor ik vrijdagavond pas rond 18 uur terug zal zijn. Eigenlijk had ik de ploegleiding gevraagd me niet op te stellen in Gent-Staden. Want mijn conditie is niet top. Bovendien sukkel ik een beetje met een verstopte neus.”
Toch zal Emiel Planckaert zondagnamiddag in Staden aan de start komen. “Ik hoop iets te kunnen betekenen voor de ploegmaats”, blikt hij vooruit naar de 1e interclub van het seizoen. “Jawel, in januari ben ik naar Spanje geweest om te trainen. Mijn ploegmaats Mathias Vanoverberghe, Gilles Borra en Jens Vandenbogaerde zaten daar. Ze vroegen me om mee te gaan. Dat heb ik dan ook maar gedaan. Ik zag het een beetje als een vakantie. Toch vind ik dat ik nog niet genoeg trainde om zondag in Gent-Staden een rol van betekenis te kunnen spelen.”
Beker van België
Cruciaal in deze amateurinterclub zijn de kasseien van de Steenstraat in Esen. De renners worden 2 maal over deze stenen gestuurd. “Of ik me zondag op die kasseien zal amuseren weet ik niet, maar plezier maken voor, tijdens en na de koers is voortaan wat ik nastreef”, benadrukt Planckaert. “We hebben dit jaar een sterke ploeg met heel wat renners die wedstrijden kunnen winnen. Het zou plezant zijn indien ik zelf een kermiskoers kan winnen. Eigenlijk zal ik al blij zijn als ik in de toekomst opnieuw kan meespelen voor de overwinning.”
Want tijdens z’n te korte profcarrière maakte Emiel Planckaert van alles mee waardoor hij nooit echt de kans kreeg te bewijzen wat hij in z’n mars heeft. In z’n 1e seizoen bij de profs kreeg hij hartritmestoornissen en in de zomer van 2019 werd hij op training door een auto omvergereden. In maart 2020 kwam corona en lag het leven en dus ook het wielerseizoen maanden stil. In 3 jaar als beroepsrenner verzamelde hij niet eens 100 koersdagen.
“Dat is voorbij, nu is het helemaal anders”, glundert hij. “Ik moet geen 2 dagen meer weg om 1 koers te rijden, de wedstrijden zijn allemaal in de buurt, je bent slechts 1 namiddag weg. Veel plezanter! De ploeg schreef voor het eerst in jaren weer in voor de Beker van België. Van die competitie maak ik geen doel, maar ik zal wel een aantal manches rijden. Vorig jaar heb ik Gullegem Koerse gereden. Omdat de ploegleiding erop aandrong, maar dit seizoen ga ik geen profkermiskoersen doen.”