Lizzie Deignan, haar meisjesnaam is Armitstead en daaronder maakte ze ook furore in haar 1e carrière, beviel in september 2022 van haar zoon Shea. 7 maanden later prikte ze een rugnummer op in de Ardense klassiekers. vanaf 1 mei 2023 rijdt ze La Vuelta Femenina, de 1e Grote Ronde van het seizoen bij de vrouwen. Niet evident!
Rouleur
Als topwielrenster met overwinningen op het WK op de weg (Richmond 2015), Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik op het palmares is Deignan een rolmodel geworden. Ze is tevens een voorbeeld over hoe het leven als atlete en als moeder in evenwicht te houden. Onder de 161 renners die op 1 mei 2023 in Torrevieja van start gaan in La Vuelta Femenina zullen veel namen opvallen. De huidige wereldkampioene: Annemiek van Vleuten van Movistar. Een voormalige schaatsster: Femke Beuling van EF Education. En iemand wiens aura de sportvrouw overstijgt: Lizzie Deignan van Trek-Segafredo.
Elizabeth Deignan, was de afgelopen 10 jaar consequent 1 van de beste rensters ter wereld. Als krachtige rouleur met een pedaaltred die sterk genoeg is om zowel bergop als in sprintfinishes te zegevieren, heeft ze overwinningen behaald in historische wedstrijden als Strade Bianche, Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik en La Course.
Deignans carrière als renster kent 3 scharnierpunten. 1 in de zilveren medaille die ze op de Olympische Spelen van 2012 in Londen opeiste, waarbij ze in de laatste rechte lijn het goud verloor aan Marianne Vos. Een 2e was de regenboogtrui op de weg in Richmond. En een 3e haar uitstekende triomf in de 1e editie van Parijs-Roubaix.
Tussen Richmond en Roubaix verstreken 6 jaar, waarbij 2018 blanco blijft op haar palmares. Dat is toen Deignan zwanger werd van Orla, hun dochter, die op 23 september van dat jaar werd geboren. Haar comeback aan de top van het wielrennen was een voorbeeld voor veel rensters die onzeker waren over het stichten van een gezin terwijl ze nog koersten – en voor veel teams die hun rensters niet graag zwanger zagen worden. 4 jaar later deed Deignan het weer: op 24 september 2022 beviel ze van zoon Shea en afgelopen week finishte ze zowel de Waalse Pijl als Luik-Bastenaken-Luik. En nu volgt dus La Vuelta Femenina.
Laten we beginnen met een tijdslijn. Wanneer was de laatste dag dat je fietste tijdens Shea’s zwangerschap?
Lizzie Deignan: “Ik fietste nog de dag voor mijn bevalling. Eigenlijk trainde ik tijdens de laatste week van de zwangerschap gewoon door op de rollen.”
Hoe voelt het om te fietsen met een baby in je buik?
“Eigenlijk is het tegen het einde van de zwangerschap bijna gemakkelijker om te fietsen dan te lopen, omdat je niet belastbaar bent. Fietsen is voor mij een gemakkelijke, natuurlijke manier om mijn lichaam te bewegen en het vocht te verplaatsen. Soms voelde ik me alsof ik in een lange vlucht had gezeten en wilde ik gewoon een beetje zweten. Op dat moment ging het niet om trainen, maar om mijn benen in beweging te houden.”
Wanneer begon je voor het eerst te fietsen?
“Toen ik 15 jaar oud was. Ik kom niet uit een wielerfamilie. Ik werd gewoon op school als talent gezien – een ongebruikelijke manier om te beginnen. We hadden de Olympische Spelen van Londen 2012 en British Cycling ging scholen langs op zoek naar fietsers omdat er niet genoeg talentvolle rensters waren. Ik nam deel aan enkele tests en werd uiteindelijk geselecteerd.”
Hoe lang duurde het na de geboorte van Shea tot je op de fiets stapte?
“4 en een halve week. In het begin fietste ik alleen korte afstanden, en alleen als ik voelde dat het kon. Tot hij 9 weken oud was, kon ik niet echt meer trainen, omdat ik geen structuur in mijn dagen had. Normaal gesproken adviseren artsen om 6 weken na de geboorte niet te sporten, om het lichaam te laten herstellen. Maar weet je, 6 weken niets doen is te veel voor mij.”
Zwangerschap en geboorte zijn bijzondere schokken voor een lichaam.
“Dat hangt ervan af. Ik denk dat elke zwangerschap anders is. Bij mijn dochter Orla had ik het gevoel dat ik sneller herstelde dan bij Shea. Bij deze 2e zwangerschap kwam ik meer kilo’s aan, en had ik meer last van vermoeidheid. Dus kon ik niet zoveel fietsen, en verloor ik meer conditie. Men zegt wel eens dat een jongen een grotere tol eist van het lichaam van een moeder dan een meisje. Klopt inderdaad met mijn ervaring.”
Hoe structureer jij je training op dit moment? Hou je rekening met de routines van de baby?
“Ik heb mijn zoon borstvoeding gegeven tot 4 weken geleden, toen hij 6 maanden oud werd. Dat vergde veel extra druk en organisatie rond de timing om thuis te zijn. Ik kon niet langer dan 3 uur weg, omdat hij mij nodig had om te eten. Sinds ik gestopt ben met borstvoeding, heb ik meer energie en kan ik me wat meer op mijn training concentreren.”
Hoe ondersteunend is je team geweest tijdens de zwangerschap?
“Ze zijn ongelooflijk geweest. Ze gaven me een volledige moederschapsuitkering, zodat ik me geen zorgen hoefde te maken over de financiële situatie van ons gezin, wat natuurlijk heel belangrijk is. Ze gaven me flexibiliteit, want ze verwachtten niet dat ik een trainingskamp zou bijwonen. Ze wisten dat ik mijn zoon zelf wilde voeden en het waarschijnlijk niet zou lukken om hem mee te brengen. Ook al zeiden ze dat ik dat mocht als ik dat wilde. En ook hebben ze me niet onder druk gezet om te koersen voordat ik er klaar voor was. Ze zijn heel geduldig geweest.”
Wanneer heb je besloten om deel te nemen aan La Vuelta Femenina? Wat verwacht je van de wedstrijd?
“Na mijn ervaring met mijn 1e kind wist ik dat ik 6 of 7 maanden nodig had om weer behoorlijk wedstrijdfit te worden. La Vuelta Femenina paste perfect op de kalender. Het wordt een grote uitdaging, maar ook een mooie wedstrijd. Het parcours heeft een paar vlakkere dagen waarop ik hopelijk mijn koersmentaliteit terug kan vinden, en misschien iets kan toevoegen aan mijn ploegmaats tijdens de heuvelachtige ritten.”
Wat zijn de doelstellingen van Trek-Segafredo?
“Om te winnen, eigenlijk. Ik denk niet dat we een specifieke kopvrouw zullen hebben, maar eerder een paar opties. Mijn rol zal zijn om hen maximaal te ondersteunen. Ik ben er zeker van dat sommige van mijn ploegmaten zullen meedingen naar de overwinning.”
Het verhaal van het WWT-seizoen is tot nu toe het duel tussen SD Worx en Trek-Segafredo. Wie is er nu aan de winnende hand?
“Het is prestigieus om te zeggen dat je de beste ploeg bent in de Women’s WorldTour. 2 jaar geleden wonnen we de UCI World Ranking, en dat was enorm voor de ploeg, dus natuurlijk willen we dat opnieuw doen. Tot nu toe heeft SD Worx meer overwinningen behaald dan wij, maar er is nog een lang seizoen te gaan. Hopelijk kan ik daarbij helpen als ik terug ben.”
Vergeleken met SD Worx, wat zijn de sterke punten van Trek-Segafredo?
“Hmmm… “Ik denk dat we vergelijkbare teams zijn. Er is veel talent in de ploeg, en rensters die vrij goed zijn in het opofferen van hun eigen ambities voor anderen. Wij willen elke wedstrijd winnen. Het maakt niet uit wie er wint, zolang het maar iemand van Trek-Segafredo is. Ik zie hetzelfde bij SD Worx, en daarom zijn ze zo moeilijk te verslaan. We liggen dus behoorlijk in evenwicht.”