We trekken naar Tongeren, de stad van Ambiorix, voor onze geheel eigengereide Bingoal Ronde van Limburg. We vertrekken er voor een dikke 200 km door de bloesemstreek en typische Limburgse wegen. Vanuit ons vertrekpunt rijden we richting het noorden tot bijna tegen de Nederlandse grens. Ideaal voor tijdens een mooie 1 mei of later in het seizoen.

Nationaal Park
Op een doordeweekse donderdag bellen we vriend en ex-ploeggenoot Andreas Goeman, die als profrenner voor het continentale Tarteletto-Isorex rijdt. We spreken af om tegen 9u op de parking van sportpark de Motten te vertrekken voor een tocht door Limburg, onze Bingoal Ronde van Limburg. Het zonnetje schijnt al goed, maar als we vertrekken voelt het toch nog best fris aan, de echte lente blijft helaas nog een beetje op zich wachten. Maar goed, eens we dan enkele kilometers verder zijn, krijgen we het toch al goed warm. Niet onlogisch, want de wegen zijn hier in de streek ook niet vlak te noemen.
We kronkelen over vaak smalle betonwegen door de bloesemstreek tot we aan het Albertkanaal komen ter hoogte van Eigenbilzen. Na een kort stukje kanaal zetten we onze weg verder naar Zutendaal, waar we voorbij het militaire domein komen. Op deze militaire vliegbasis zijn ze tijdens onze passage druk bezig met schietoefeningen, horen we. Toch maar snel voorbijfietsen voor we bewegend doelwit worden. Via de fietsersbrug en het ecoduct over de autosnelweg E313 komen we in een groot stuk natuurgebied, waaronder de Mechelse Heide en Nationaal Park Hoge Kempen, waar we los door fietsen.
Zuid-Willemsvaart
Eens we aan kilometerpaal 53 gekomen zijn, beslist Andreas toch al om zijn beenstukken uit te trekken. We volgen voor een dikke 20 km de Zuid-Willemsvaart en een klein stukje het kanaal Bocholt-Herentals. We zetten onze tocht verder over veelal goed bollende wegen en halen zo relatief gemakkelijk de 40 km/u, uiteraard helpt de lichte meewind daar ook wel wat aan mee. Ongeveer net voor halfweg komen we aan ‘Fietsen door de bomen’. Uiteraard kunnen we deze niet laten schieten, zo maken we ook wat extra hoogtemeters, al zijn het er niet veel.
Even later komen we dan bij ons volgende kanaal uit, dat van Beverlo. We volgen het tot het einde aan de boothaven van Leopoldsburg. Zo zetten we onze weg verder tot we op de fietsroute komen die van Heppen tot het Albertkanaal in Kwaadmechelen loopt. Een prachtig geasfalteerde fietsweg veelal omringd door stukken natuur. Onze volgende stukje kanaal komt eraan tot de hoogte van Beringen. In de shop van het plaatselijke tankstation kunnen we onze bidons na zo’n 125 km in het zadel opnieuw bijvullen. We pakken ook nog snel een snack mee voor wat extra suikers, zodoende kunnen we onze laatste 75 km vlot afwerken.
Schulensmeer
Over vooral kleinere wegen zetten we onze koers verder. Hierbij passeren we nog door De Vallei van de Zwarte Beek en iets verderop maken we ook kennis met Natuurreservaat Willekensberg. Dat we met zuivere lucht in onze longen vooruit gaan, voelen we wel. Onze benen blijven de kilometers goed verteren en we voelen onszelf nog niet meteen verzwakken. Km 140, we komen aan bij het Schulensmeer, een prachtige wateroppervlakte buiten zijn overs tot liefst 150ha groot is en daarmee het grootste binnenwater van België.
Na een 5-tal uur fietsen komen we aan de IJzerenweg 22. Deze oude spoorweg van 32 km is omgetoverd tot een prachtig fietspad waarvan wij vandaag een klein stukje zullen meepikken. De afgelopen 120 km waren relatief vlak te noemen, maar nu we terug wat dichterbij het einde van onze route komen, begint het toch wat op en af te lopen. Vooral vanaf Nieuwerkerken, waar we de ruim 1 km lang oplopende Driesstraat kiezen, voelen we het in de benen. Gelukkig kunnen we onze wattages nog wel netjes blijven duwen. Hierna kunnen we even bekomen. De volgende kilometers zijn wat vlakker of zelfs in dalende lijn. En dan kan het snel gaan.
Koppenberg van Haren
In Zepperen kruisen we de aankomstmeet van de welgekende koers Brussel-Zepperen voor beloften en elite 2. De wegen beginnen wat meer te golven en laten ons niet meer indommelen tot we terug in Tongeren arriveren. Ook een stukje oplopende kassei wordt ons nog voorgeschoteld wanneer we in Helshoven over de Romeinse Kassei rijden. Althans, in het begin van deze weg liggen er wat kasseie. Hierna loop het over in een weg met langs 2 kanten een betonnen strook met in het midden nog een meter kasseien. Deze 7 km lange weg neemt ons mee tussen de fruitranken en zeker nu de bloesem zo mooi staat, is het echt genieten, ook al loopt de weg hier soms pittig omhoog tussen de velden.
De laatste kilometers zijn aangebroken en we moeten de plaatselijke ‘Koppenberg van Haren’ nog overwinnen. Althans, zo wordt deze beklimming genoemd op Strava. Vervolgens moeten we nog 3 keer stevig op de pedalen gaan staan tot we in het centrum van Tongeren belanden. Je zou hier nog een welverdiend terrasje kunnen doen, waarna je bijna zonder trappen terug aan het vertrekpunt geraakt.