Het wielrennen werd de afgelopen jaren gedomineerd door de Nederlandse vrouwen. Nochtans stak in 2019 een jonge Amerikaanse haar neus aan het venster. Chloe Dygert werd in Harrogate wereldkampioene tijdrijden met meer dan anderhalve minuut voorsprong op Anna van der Breggen en Annemiek van Vleuten. Daarna liep het verkeerd. Maar kijk, bijna 4 jaar later eindigde Dygert op een seconde van de leiderstrui in de Vuelta en lijkt haar terugkeer een feit.
Horrorcrash
Toen Chloe Dygert wereldkampioene werd, was ze een enorme revelatie. Ze had op dat moment in haar carrière voornamelijk in eigen land gereden en kwam uit voor Sho-Air Twenty20, een ploeg zonder internationale faam. Dat maakte dat ze in heel wat grote wedstrijden niet eens startrecht had. Niet dat haar talent nog nooit getoond was. In 2015 had Dygert al de dubbel veroverd op het WK in eigen land. Een huzarenstukje dat ze ook op de Amerikaanse kampioenschappen had klaargespeeld.
Ook op de baan had ze haar talent al meermaals getoond met onder meer wereldtitels in de Ploegenachtervolging en Individuele Achtervolging. Eigenlijk leek alles erop dat het vrouwenwielrennen een nieuwe naam had aan de top. De vrouw uit Washington maakte zich klaar voor de Olympische Spelen, waarin ze nog beter wilde doen dan in 2016, toen ze zilver behaalde in de Ploegenachtervolging.
In 2020 liep het mis, niet alleen met Dygert maar ook met de hele wereld. Dat maakte dat er geen Spelen waren en het vizier van Dygert naar het WK in Imola ging. Het leek die dag ook allemaal goed te komen. De Amerikaanse stoomde richting een wereldtitel, tot die bewuste bocht naar rechts. Plots verloor ze de controle over haar fiets en ging ze aan hoge snelheid over de vangrail. Er was veel te doen om haar valpartij. Zo werd er gesuggereerd dat ze een klapband had gekregen, wat later werd ontkend. Vader Van der Poel opperde dat de stootkussens verder moesten staan.
3 operaties
Liefhebbers vreesden even het ergste, maar Dygert lag gelukkig bij bewustzijn in het gras. Met bebloede knieën dacht ze zelf nog eventjes dat de titel nog niet verloren was, maar de dokters moesten haar uiteindelijk toch afvoeren. Een enorme snijwonde moest worden gehecht, maar ze hield gelukkig geen breuken over aan de klap. Na een week mocht ze het ziekenhuis verlaten en kon ze thuis werken aan haar herstel. Even later werd haar komst aangekondigd bij Canyon//SRAM. 2021 moest het jaar van de Europese doorbraak worden.
Dat werd het dus niet. Dygert belandde van het ene probleem in het andere. Eerst moest ze het boetekleed aantrekken nadat ze een aantal gecontesteerde berichtjes op Twitter had ‘geliked’. Ook sportief ging het niet voor de wind. Het herstel van haar blessure bleef maar aanslepen. Een Amerikaanse titel leek het beste te verhopen, maar op de Spelen werd ze ‘pas’ 7e in de tijdrit. Een bronzen medaille in de Ploegenachtervolging maakte wel wat goed. Uiteindelijk beëindigde ze daarmee haar seizoen, na blijvende pijn aan haar been.
Ook 2022 zou niet het jaar van Dygert worden. Ze kwam wel nog naar België voor de Omloop Het Nieuwsblad, maar enkele weken later voelde ze zich vermoeid tijdens de trainingen in Colorado. Uiteindelijk werd er klierkoorts vastgesteld. En de miserie bleef volgen. Het littekenweefsel na haar dramatische val op het WK tijdrijden had ook voor problemen gezorgd en bijgevolg moest ze een 3e operatie ondergaan. Toch was ze er voor haar klierkoorts in geslaagd om het wereldrecord in de Individuele Achtervolging scherper te stellen. Het talent was ondanks alles dus overeind gebleven.
Terug vertrokken
Daarmee was het nog niet voorbij met de ellende. In de herfst moest ze opnieuw onder het mes, dit keer voor hartritmestoornissen. Hoewel het niet om een levensbedreigende aandoening ging, was het wel noodzakelijk om cellen in de hartwand weg te laten branden. De operaties leken allemaal het gewenste effect te hebben. Dygert kon eindelijk plannen maken voor 2023.
In 2023 haalde Dygert tot dusver vooral het nieuws omwille van haar relatie met Axel Merckx. Na de passage in de gespecialiseerde media volgde gelukkig ook het nieuws van haar deelname aan La Vuelta Femenina. De vrouw met de kenmerkende roze schoenen rijdt daarmee haar 1e grote wedstrijd in jaren. In de Ploegentijdrit strandde ze met Canyon//SRAM op 1 seconde van de winst. Dygert bolde als 1e van haar team over de meet. Ze is opnieuw vertrokken.