Deze zaterdag pakt de Giro nog eens uit met een klimtijdrit. De tocht naar Monte Lussari zal een spektakelstuk worden, dat een beetje doet denken aan de klimtijdrit op Alpe di Siusi in 2016. Winnaar toen was ene Alexander Foliforov. Een renner waar niemand van gehoord had en ook niemand achteraf nog iets over zou vernemen. Hoe kwam het dat de illustere Rus plots deze prestatie kon leveren?

Het jaar van Kruijswijk
Er zijn wel wat gelijkenissen tussen de 2 klimtijdritten. In 2016 was er ook een iets vlakkere aanloop alvorens de renners gingen klimmen. Deze zaterdag is dat nog meer het geval. De eerste 11,3 km zijn nagenoeg vlak, maar de volgende 7,3 km gaat het aan ruim 12% omhoog met uitschieters tot 22%. De helling bevat betonnen wegen tussen de bomen en wordt vergeleken met de Monte Zoncolan. Vermoedelijk zullen heel wat renners halverwege wisselen van tijdritfiets naar klimfiets.
In de bewuste tijdrit in 2016 begon Steven Kruijswijk in de roze trui aan de beproeving. De Giro was toen al 2 weken ver en hij leek op dat moment stevig op weg om de rittenwedstrijd te winnen. Die dag deelde hij nog een extra dreun uit aan de concurrentie. Valverde werd als 1e achtervolger op 23 seconden gezet, andere klassementsrenners kregen nog veel meer tijd aan hun broek. Zo eindigde Vincenzo Nibali om 2 minuten en 10 seconden.
Winst in de tijdrit was er voor Kruijswijk echter niet. Hij verloor met een paar honderdsten seconden van Foliforov. Die was 2 dagen eerder wel al eens 12e geworden in de etappe naar Cividale del Friuli, maar had in zijn carrière eigenlijk nog niet echt veel laten zien. 2 jaar eerder was hij wel 4e geworden in de Toekomstronde en in 2015 won hij de Grand Prix of Sochi, maar dat seizoen was hij nog niet eens in de top 10 geëindigd, toen hij plots de grootste overwinning in zijn loopbaan boekte.
Geen vervolg
Wat was het dan dat Foliforov die dag vooruit dreef? Niemand zal het ooit weten… Zijn ploegmaat Firsanov was die dag ook al 4e geworden, maar die had dat jaar ook al vaker gewonnen. Daar kwam nog bij dat Foliforov 2 jaar eerder op dezelfde datum ook al een wedstrijd had gewonnen. Toen was hij op 22 mei de beste in de openingsrit in de Ronde de l’Isard. Hij zou later nooit meer op die datum koersen. Een jaar later viel de rustdag immers op 22 mei, dus we zullen ook nooit weten of het daaraan lag.
Na zijn ritwinst in de Giro was Foliforov nog 2 seizoenen prof bij Gazprom-RusVelo. Hij werd daarin nog een keertje 2e in een rit van de Ronde van Oostenrijk en werd ook nog bergkoning in de Tour of the Alps. Aan het eind van 2018 hing hij op amper 26-jarige leeftijd de fiets aan de haak. Veel hebben we van hem niet meer vernomen. Volgens Strava vertoeft hij momenteel op Cyprus, waar hij wel nog geregeld een tochtje maakt.
Wielerfreaks maakten van 22 mei de jaarlijkse ‘Foliforov Day’. Een leuke verwijzing naar de wel erg vreemde carrière van de Rus. Aan de andere kant van de grapjes rond de Rus staat Steven Kruijswijk, die nooit een etappe in een Grote Ronde zou winnen. Hij verloor dat jaar na een dramatische ontknoping ook nog eens de Giro na een val in een sneeuwmuur. Met 5 runner-up plaatsen in Italië zal hij nog wel geregeld eens terugdenken aan die gekke klimtijdrit en die honderdsten seconden.
Cultstatus
Op het internet zijn tal van grapjes rond Foliforov, memes en zelfs een liedje te vinden. De oud-renner is op de hoogte van zijn cultstatus en liet al weten dat hij er geen probleem mee heeft. Naar eigen zeggen stond hij die bewuste dag op met een vermoeid gevoel en mikte hij op de top 10. Hij legde ook nooit een positieve dopingtest af en weet eigenlijk zelf niet hoe hij het geflikt heeft om te winnen. Samen met Ilnur Zakarin viert hij tegenwoordig zijn eigen feestdag met heel wat bier en vodka.
Krijgt 2023 een nieuwe Foliforov? Beeld je maar eens in dat pakweg Alexander Konychev, Martin Marcellusi of Diego Pablo Sevilla zaterdag zegeviert? Het lijkt iets dat maar pakweg 1 keer in een decennium gebeurt. Hoe dan ook gaat de aandacht vooral naar de strijd om de eindzege. Al kan je in de wielerwereld dus met 1 overwinning zomaar een cultheld worden.