Als wielrenster is Ashleigh Moolman altijd geïnspireerd geweest door de Tour de France. De 7-voudig Afrikaans continentaal kampioene had vroeger een boon voor Alberto Contador en kijkt nu zelf vooral uit naar de koninginnenrit van de Tour de France Femmes 2023 op de flanken van de Tourmalet. De kopvrouw van AG Insurance-Soudal Quick-Step, die net een nieuw contract heeft getekend voor 2024, terug om wil revanche en gaat resoluut voor het podium.
Je hebt een groot deel van je voorbereiding op de Tour de France Femmes 2023 gedaan in de Pyreneeën, waar het slotluik van deze Tour ligt. Wat was je plan?
Ashleigh Moolman: “Ik heb hoogtestages gedaan in Font-Romeu, in het skigebied Pyreneeën 2000. Veel renners gaan naar Andorra, maar ik geef de voorkeur aan deze locatie omdat ik het gevoel heb dat 1.800 meter de perfecte hoogte is voor mij en het hier vertrouwd aanvoelt. Het geeft me de juiste balans tussen aanpassing aan de hoogte en voldoende herstel om op hoge intensiteit te kunnen trainen. En het is echt prachtig. Ik hou van de Pyreneeën en de beklimmingen hier doen me denken aan de Tourmalet.”
“Ik heb die etappe – net als alle andere – verkend, ik denk dat het een spannende koninginnenrit wordt. We krijgen de Col d’Aspin voor de boeg, die de laatste 3 km vrij steil wordt. Dat kan al een spannend punt in de etappe worden. Daarna dalen we af en meteen daarna klimmen we de Tourmalet op. Ik vind het een mooie, steile, constante helling. De dag dat ik hem deed, klommen we in de wolken, dus het voelde echt als een andere wereld.”
Wat heb je geleerd van de Tour-editie van vorig jaar?
“Het was een rollercoaster. Mijn hele carrière heb ik gewacht op dit moment en gevochten voor dit moment. Om eindelijk het momentum te zien met ASO. en Zwift was ook echt speciaal, vooral omdat ik 1 van de weinige rensters in het peloton ben die Zwift echt heeft omarmd. Ik was de 1e UCI e-sports wereldkampioene en ik had het gevoel dat het voor mij weggelegd was om op het podium te staan van de 1e Tour de France Femmes avec Zwift. Misschien was die druk een beetje te groot. En er ging virus rond. Annemiek van Vleuten had buikgriep in de eerste dagen en helaas kreeg ik dat op de dag voor de koninginnenrit.”
“En hoewel mijn ik 100% was toegewijd om nog steeds voor het podium te rijden, liet mijn lichaam me in de stee. Het was waarschijnlijk 1 van de moeilijkste dagen op de fiets omdat mijn geest bleef vechten – “je kunt het, je kunt het” – maar mijn lichaam deed niet wat ik wilde dat het deed. Ik voelde me die dag erg alleen, ik begreep niet wat er gebeurde. Ik had zoveel moeite gedaan, ik was in topvorm. Het voelde gewoon zo oneerlijk. Maar als wielrenners moeten we heel snel leren accepteren dat er veel dingen zijn waar we geen invloed op hebben. Ik moest accepteren dat het niet zo heeft mogen zijn.”
Hoe ben je er weer bovenop gekomen?
“Heel actief zijn op Zwift en een community hebben, het Rocacorba-collectief, was 1 van de manieren die me hielpen om over deze teleurstelling te komen. Ik kreeg zoveel berichten van mijn communityleden, ik ging met ze mee voor ritten op Zwift en ze bleven me eraan herinneren dat ik nog steeds hun koningin van de bergen en hun leider was, ongeacht of ik de Tour Femmes zou finishen. Dat heeft me echt geholpen om de teleurstelling te verwerken en vervolgens het jaar af te sluiten met het winnen van ten minste de Ronde van Romandië, wat toonde dat ik nog steeds in staat ben om de beste rensters ter wereld te kloppen op een bergpas. Dus dat gaf me natuurlijk de motivatie om me voor te bereiden op de Tour de France Femmes dit jaar. Het is echt mijn grootste doel dit jaar. Ik heb het gevoel dat ik nog niet klaar ben.”
Je staat er nu voor met een nieuwe ploeg, AG Insurance – Soudal Quick-Step. Wat verandert er voor jou?
“Ik denk dat dit ook een heel goede zet voor mij was, de omgeving past gewoon wat beter bij me. Het is meer een team vibe, het gaat over elkaar helpen, het gaat over het helpen groeien van de jongere generatie. Dat is iets wat me echt inspireert en motiveert. Ik heb ook veel vertrouwen in de ploegleiding. We hebben Servais Knaven, die al vele jaren veel ervaring heeft met Team Sky en INEOS. Zij zijn 1 van de ploegen die echt hebben laten zien hoe je de Tour de France wint en Servais brengt die ervaring en kennis mee. En dan is Jolien D’hoore natuurlijk een ongelooflijke sportdirecteur en ik werk heel graag met haar samen.”
“Het hele team bereidt zich voor om het beste van zichzelf te geven om mij te steunen, om op het podium te staan, wat een beetje anders is. Het past beter bij me omdat het duidelijkheid geeft. Toen ik met SD Worx reed, was het een race in de race, we raceten tegen elkaar. Ik voel me echt ontspannen in deze omgeving. De manier waarop we in Valencia raceten – met Justine Ghekiere en mezelf als 1e en 2e – om het seizoen te beginnen was een goed voorbeeld van hoe eensgezind we zijn als team. En hoe we samen kun het beste resultaat kunnen behalen.”
Je hebt het beste van Annemiek van Vleuten gezien in Romandië en Valencia. En je kent SD Worx door en door. Kan je ze kraken?
“Natuurlijk is dat het doel. Maar we moeten het dag voor dag bekijken om te zien hoe alles samenkomt. Zij zijn ook erg gemotiveerd om te winnen. Ik heb een idee in mijn hoofd hoe ik kan proberen ze te pakken, daar bereid ik me op voor. Ik geloof dat ik het kan. Dat is het belangrijkste, geloven dat je het kunt en je best doen. Of je nu wint of verliest, je weet in ieder geval dat je niets aan het toeval hebt overgelaten. Mijn doel is duidelijk, maar mijn geheimen kan ik natuurlijk niet prijsgeven.”
Je dacht dat je eind 2022 met pensioen zou gaan en nu heb je je contract met nog een jaar verlengd bij AG Insurance – Soudal Quick-Step. In hoeverre heeft de Tour een rol gespeeld in deze beslissing?
“Als je de grote impact ziet die de Tour heeft gehad, werkt dat natuurlijk heel motiverend. Het heeft de economie van het vrouwenwielrennen beïnvloed. We hebben veel meer exposure, veel meer aandacht. Ik zie dit elke dag, vooral in Girona met de vele wielerfans. Ik zie meer dan ooit dat mensen herkennen wie ik ben, wat vroeger niet per se het geval was, toen we nog niet zoveel tv-aandacht hadden via een wedstrijd als de Tour de France. Dingen zijn zeker veranderd, vrouwelijke wielrenners worden nu bekende namen. Meer mannenploegen zijn gemotiveerd om ook een vrouwenploeg te hebben, zoals we zien bij Soudal Quick-Step. De salarissen zijn ook hoger.”
“Natuurlijk was er een economische reden om door te gaan, maar meer dan dat voelde ik dat ik op mijn beste niveau was. Ik werd zelfs beter, zoals we zagen in de Ronde van Romandië. En dat had eigenlijk de laatste wedstrijd in mijn carrière moeten worden. Ik wilde meer betrokken zijn bij Rocacorba, bij de wielerrondes, het bedrijf en de gemeenschap. En ik dacht dat ik daarvoor met pensioen moest gaan. Maar ik heb getoond dat ik in staat ben om meer dan 1 ding te doen, dat ik daar de mentale capaciteit voor heb en volwassen genoeg ben.”