‘Le nouveau Bernard Hinault’, de Fransen hebben het etiket de voorbije decennia te pas en te onpas op renners geplakt. Thomas Voeckler, Romain Bardet, Thibaut Pinot, Julian Alaphilippe, David Gaudu… allemaal werden ze getipt als de 1e Franse Tourwinnaar sinds 1985. Met die onnodige verwachting willen we Romain Grégoire niet opzadelen, maar we verwachten wel vuurwerk van de amper 20-jarige Doubien.
Kampioen in achtertuin
Grégoire is geboren in 2003. Samen met jongens als Joshua Tarling, Cian Uijtdebroeks en Jan Christen behoort hij dus tot de jongste renners in de WorldTour. Zijn vader maakte veel tochtjes en overtuigde zijn zoon rond zijn 6e om ook de fiets op te kruipen. Dat deed hij eerst op de mountainbike en vervolgens bij een lokale club uit geboortestad Besançon. Hij probeerde het ook in het voetbal, tennis, karate, badminton en zelfs in het atletiek, maar de fiets zou het worden. Hij zou het mountainbike altijd blijven doen als hobby en reed deze winter zelfs een aantal veldritten voor de fun.
In 2020 kwam Grégoire als een komeet binnen bij de junioren. Hij werd 2e in La Philippe Gilbert waarin hij enkel geklopt werd door Arnaud De Lie, een ander supertalent. Niet geheel verrassend reed hij naar een 4e plaats in het Frans kampioenschap tijdrijden en de overwinning in het Frans kampioenschap op de weg. Een titel met een bijzondere emotionele waarde, want Gray ligt maar op een goede 50 km van Besançon. In Frankrijk kan je dan stellen dat je in je achtertuin gewonnen hebt.
In 2021 kondigde zich een strijd aan tussen het Belgische toptalent Uijtdebroeks en Grégoire namens Frankrijk. Die laatste won in Italië de TF GD Dorigo MO Sogno Veneto en had een dag eerder met de junioren van AG2R het Team Auto Eder van Uijtdebroeks ook al geklopt in de ploegentijdrit Gran Premio Eccellenze Valli del Soligo. Vervolgens won hij ook de Valromey Tour voor de jonge Belg, die wel de Alpenklassieker op zijn naam had geschreven.
Strijd met Uijtdebroeks
Een heel jaar bleven de 2 de degens kruisen. Grégoire was wel Frans kampioen geworden op de weg en in het tijdrijden, maar kon in de Ardennen moeilijk volgen tijdens Aubel-Thimister-Stavelot. Hij nam revanche door de slotrit in Stavelot te winnen. Daarin was hij weggereden met Uijtdebroeks, die op die manier eindwinnaar werd. In de Vredeskoers bleven Per Strand Hagenes en Emil Herzog de 2 kemphanen voor, op de kampioenschappen zou de rekening worden gemaakt.
Grégoire veroverde in Trento de Europese titel nadat hij zelf het vuur aan de lont had gestoken. In een sprintje met 3 bleef hij Hagenes en zijn landgenoot Lenny Martinez voor. Op het WK in Leuven had Uijtdebroeks al vroeg pech en botste Grégoire opnieuw op Per Strand Hagenes. Inmiddels heeft ook die laatste al een profcontract getekend bij Jumbo-Visma. We hadden dus met een talentvolle generatie te maken. Met een 5e plaats op de kasseien van Roubaix en een 4e plaats in de SPIE Internationale Juniorendriedaagse bewees Grégoire dat jaar nog even dat hij overal goed uit de voeten kan.
Ergens werd verwacht dat Grégoire meteen de overstap naar de profs zou maken, maar Groupama-FDJ liet hem toch nog een jaar rijpen bij de beloften. Zoals verwacht maakte hij ook daar furore door onder meer Luik-Bastenaken-Luik, de Giro del Belvedere en de Ardense Pijl te winnen, 2e te worden in de Alpes Isère Tour en ritzeges te behalen in zowel de Baby Giro als de Toekomstronde. Misschien was het wel een voorbode voor zijn 1e Grote Ronde bij de profs, waar hij ook op dagsucces zal mikken.
Eerste (5!) profzeges
Dit jaar was het moeilijk om rond het talent van Grégoire te kijken. Hij werd meteen 8e in de Strade Bianche en 2e in de Grand Prix du Morbihan. Zijn 1e profzege volgde met een ritzege en het eindklassement in de 4-daagse van Duinkerken. Wie nog niet overtuigd was, zag hem deze week 2 ritten winnen in de Tour du Limousin-Périgord, met de eindzege als surplus. Met jongens als Benoît Cosnefroy beten er toch enkele degelijke renners de tanden stuk op de 20’er.
De oudere broer van Baptiste – zelf ook goed bezig bij de junioren – maakt dus zijn debuut in de Vuelta. Dat doet hij aan de zijde van Lenny Martinez, die andere grote Franse hoop. Terwijl Martinez voor een klassement zou mikken, wordt Grégoire getipt voor dagsucces. Ondanks het sterke deelnemersveld zal het niemand nog echt verbazen als Grégoire daar meteen het zegegebaar mag maken.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en maak kans op een gesigneerd boek over de comeback van Remco Evenepoel! (winnaar wordt op 1/9/2023 bekendgemaakt)