In het prachtige Bouillon werd afgelopen zondag het Belgisch kampioenschap MTB Marathon betwist. Bij de Elite 3 was de overwinning net als in 2021 voor Noorderwijkenaar Tijs Huygen. De 29-jarige Netelander van BikeKom zat meer dan 5 uur en een half op de fiets en haalde met de tricolore meteen zijn grote doel voor 2023 binnen. “Ik voel me goed in deze categorie, waarin ik de fiets nog kan combineren met het sociale leven.”
Graf van de Reus
In een ver verleden was Huygen nog actief in het veldrijden en reed hij samen met Mathieu van der Poel en Wout van Aert van Ruddervoorde tot Loenhout door het slijk. Uiteindelijk vond hij zijn heil in de lange afstanden op de mountainbike. Al voor de 2e keer werd hij bij de Elite 3 kampioen van zijn land op de marathonafstand. In 2022 lukte het hem niet omwille van een jaar vol pech en een blessure voor het BK.
In Bouillon werd een prachtige route uitgetekend rond het zogenaamde Tombeau du Géant. Het Graf van de Reus dankt zijn naam aan het uitzicht van een gigantische grafheuvel waaronder de reus zou slapen. Urenlang moesten de renners langs de Semois omhoog en omlaag tot tegen de Franse grens. In totaal lagen er op de 118,57 km maar liefst 3.601 hoogtemeters. En Huygen slaagde erin om aan 21,5 km/u de beproeving af te haspelen.
“In mijn categorie had ik de 1e plek vrijwel meteen te pakken en kon ik die vervolgens constant verdedigen”, vertelt hij. “Wij fietsen samen met de Elite 1/Elite 2 en dat is erg leerrijk, omdat je jezelf dan ook met die mannen kunt meten. Tot halverwege kon ik aanpikken bij het 2e groepje en op die manier werd mijn voorsprong groot. Vervolgens zocht ik bergop mijn eigen tempo. Ik kwam nooit meer in de problemen, al zit je nooit helemaal op je gemak. Op zo’n lange afstand kan je immers krampen krijgen of pech hebben en dan smelt een voorsprong van 10 minuten als sneeuw voor de zon.”
Broeiend heet
Dat gebeurde nu dus niet: Huygen had alle tijd om het overwinningsgebaar te maken. Op het einde van de wedstrijd was het nochtans snikheet. “We vertrokken om 8 uur ’s morgens en dat was goed te doen. Vervolgens zaten we vaak in de bossen, waar de schaduw toch aanwezig is. De laatste 2 uren steeg het kwik natuurlijk wel. Mijn vader en 2 vrienden (en ex-buren) waren aanwezig voor de bevoorradingen en op die manier kreeg ik geen krampen en is het goed verlopen. De hitte geldt natuurlijk ook voor iedereen.”
Eerder dit jaar werd Tijs Huygen ook al 10e in de UCI Granfondo Vosges, waar de Belgen met maar liefst 7 in de top 10 stonden – Michiel Minnaert won voor Moritz Beinlich en Bjorn De Decker. “Het waren mijn 2 doelen voor dit seizoen. Telkens plande ik verlof in en dan merk je wel dat het verschil enorm is. Ik werk bij DAF Trucks en het is niet zozeer de extra training die het verschil maakt, maar wel de extra rust die je kunt nemen. Op die manier ben ik veel frisser en dat merk je aan alles. Toch had ik van de Vogezen nog net iets meer verwacht, bergop kwam ik er tekort ten opzichte van de anderen.”
In zijn opbouw naar zijn doelen reed Huygen op die manier ook mooie uitslagen op de weg, waar hij uitkomt voor Unlimited Cycling Team Belgium (DiBel). De renner, die zichzelf vergeleek met Sep Vanmarcke, stond begin september nog op het podium in Nieuwrode langs kanjers Rutger Wouters en Simon Daniels. Ik rijd onder een vergunning bij de Elite 3, maar doorgaans start ik in 1.12-wedstrijden bij de Elite 2. In het mountainbike is dat anders en kom ik ook uit bij Elite 3. De Elite 2 en de Elite rijden eigenlijk samen en dat maakt dat je daar met fulltime renners zit. Wout Alleman is Europees marathonkampioen en ook jongens als Frans Claes halen gewoon een te hoog niveau. Bovendien ben ik een sociale jongen en ga ik ook eens graag uit, dan zit je beter bij Elite 3.”
Geen gravel
Voor Huygen wacht er geen gravelseizoen meer. “Veel mensen zeggen me dat het iets voor mij zou zijn, omdat ik een verleden heb in het offroad en lange inspanningen goed aan kan. Ik begrijp die vraag, maar door mijn drukke agenda past dat er gewoon niet meer bij. Dan moet je ook een nieuwe fiets kopen. Al zeg ik nooit nooit, niemand weet wat morgen brengt.”
In zijn kast hangen nu dus een echte tricolore uit 2021 en de witte versie van dit jaar. “Bij Elite 3 willen ze dat witte shirt de laatste jaren echt gebruiken om het verschil met de Elite aan te duiden. Zo heb ik dus wat variatie in mijn collectie”, besluit Huygen, die volgend jaar hoopt op zijn elan verder te gaan.
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en win het boek ‘Ik had een droom’ over BJORG LAMBRECHT. De winnaar wordt bekendgemaakt op 1 november 2023. Het door Remco Evenepoel gesigneerde boek over zijn comeback na Lombardije werd gewonnen door Camille Wambeke. De winnaar werd persoonlijk verwittigd! Gefeliciteerd en veel leesplezier!
