In een ver verleden bekampte Olivier Bruwiere uit Langdorp mountainbikers als Jens Schuermans, Kevin Van Hoovels, Jordan Sarrou en Daniele Braidot in de crosscountry, maar inmiddels heeft de 30-jarige renner zich omgeschoold tot endurospecialist. Onlangs werd hij in Bouillon Belgisch kampioen en in de mythische Megavalanche van Alpe d’Huez haalde hij al 2 keer brons. “Toch is zo’n tricolore iets speciaals, daar heb je een jaar plezier van”, glundert de renner van SCOTT Benelux.
SCOTT Genius
Trainen doet Bruwiere voornamelijk in het Hageland met de racefiets. “Ik ben leerkracht dus op woensdagnamiddag en in de weekenden trek ik met mijn endurofiets naar de Ardennen voor de specifieke trainingen. Onze fiets is geen gewone mountainbike, want de fietsen zijn langer, lager en hebben zwaardere onderdelen en straffere veringen.”
Als renner van SCOTT Benelux beschikt Bruwiere natuurlijk over een speciale ‘machine’. “Voor ons werd de SCOTT Genius ontwikkeld. Daarin zit er nog een verschil tussen diverse types. Mijn lichtblauw exemplaar, de SCOTT Genius ST 910, is meer gericht op trail en minder op enduro. Voor 95% is het dezelfde fiets, maar je haalt hiermee wel degelijk een voordeel in de Megavalanche en vooral op de fysiekere stukken merk ik dat.”
Concreet beschikt de SCOTT van Bruwiere over een andere geometrie. “Ze hebben deze gemoderniseerd, waardoor je beter bergaf rijdt”, aldus de trouwe klant van Fietsfabriek in Aarschot. “Het is mijn droomfiets en als verlengde van jouw lichaam speelt die natuurlijk een cruciale rol. Telefoontjes van de maker uit Zwitserland heb ik nog niet gehad, maar ik heb ook geen specifieke verwachtingen meer. De Belgische titel is daar het bewijs van”, lacht hij.
Nieuwe uitdaging
Bij de junioren was Olivier Bruwiere een vaste waarde in de Wereldbekermanches en klopte hij op de deur van de top 20. De plekjes aan de top van het mountainbike zijn echter duur en Bruwiere vond een nieuwe uitdaging in het enduro. Deze discipline is vergelijkbaar met het downhill, met dat verschil dat je ook telkens weer bergop moet fietsen naar de volgende afdaling. In deze tak van de wielersport worden techniek en kracht dus gecombineerd.
Bruwiere behoort tot de top in zijn discipline. “Toen ik wist dat het BK plaatsvond in Bouillon, had ik de datum 9 september 2023 in mijn hoofd geprent”, geeft hij toe. “Ik moet wel toegeven dat ik afhankelijk ben van de tegenstand, want als een Martin Maes aan de start staat, wordt het heel lastig om te winnen. Ook iemand als Bart De Vocht is een stugge tegenstander. Martin was echter actief in Lenzerheide, dus ik wist dat ik de meervoudige kampioen niet moest vrezen.”
Zonder zenuwen reisde de specialist af naar het zuiden van ons land. “Ik liet me vergezellen door Jelle Hemelsoen, de latere Belgisch kampioen bij de masters. We gingen zonder stress naar daar, genoten nog van een lekker etentje en werkten ontspannen toe naar de race. Ik weet van mezelf dat dat een goed teken is. Alsof ik al gerust was op de goede afloop.”
Safety first
De Brabander wist zich al snel naar een vrij comfortabele voorsprong te werken, al wist hij dat zelf niet. “Ik had me voorgenomen om bij de eerste 5 afdalingen niet naar de tijdstabel te kijken. Vervolgens zag ik dat ik al een voorsprong van 25 seconden had opgebouwd. In onze discipline is dat erg veel. Ik had dus de luxe om de laatste afdalingen wat voorzichter te doen. Daar ben ik nog wat seconden verloren, maar het belangrijkste was om geen slipper te maken, want dan verlies je alles.”
Zo kroonde Bruwiere zich tot kampioen voor Gilles Franck, Robin Matot, Nicolas Mathieu en Jonas Demuylder. “Het is mijn 1e Belgische titel. Bij de junioren werd ik al eens 2e in de crosscountry en later verzamelde ik medailles in enduro, maar nog nooit stond ik op het hoogste trapje. Dat doet wel wat met mij. Ik behoor niet tot de Europese top en er zijn goede Belgen, dus je moet het maar doen. De kampioen mag bij ons met een vlagje op de mouw rijden en die truitjes zijn inmiddels al in de maak.”
Het was voor Bruwiere evenwel niet de 1e knalprestatie. In de Megavalanche van La Réunion zegevierde hij vorig jaar, en 2 seizoenen op een rij werd hij 3e op Alpe d’Huez. “We starten daar op meer dan 3.000 meter hoogte in de sneeuw op de zwarte piste. Het is bijgevolg de langste wedstrijd in zijn soort. Dan is het een eer als je het podium haalt”, is hij fier. Dat zijn kunstjes gevolgd worden, is in elk geval een feit. Onder meer Thibau Nys volgt zijn gouwgenoot op de sociale media.
