Zijn droom om prof te worden kon hij niet waarmaken. Michiel Nuytten (22) hakte de knoop door. De West-Vlaming gaat geen extra jaar investeren in een mogelijke carrière. Hij is nuchter genoeg te beseffen dat dit weinig zal opleveren. Nuytten hangt de koersfiets aan de haak, gaat op zoek naar een job als elektricien en trekt misschien weer de voetbalschoenen aan.
Ingelopen
Het lijkt alsof de laatste jaars belofte er vrede mee neemt. “Ik zag het al enkele maanden aankomen, ik heb er mij kunnen op voorbereiden”, klinkt de provinciale kampioen heel realistisch. “Ik denk niet dat er nu nog een profcontract mijn richting zal uitkomen. Dus stop ik met koersen, dat besluit staat vast. Tour de Moselle was mijn laatste wedstrijd. Jammer genoeg kwam ik in de finale van de slotrit ten val en moest ik met een gapende wonde aan de knie in de ziekenwagen stappen. Terwijl ik vorig jaar die etappe won.”
Symbolischer kan niet. Nuytten had nog z’n zinnen gezet op Parijs-Tours U23. Na die val in de slotrit van de Tour de Moselle mocht hij een week z’n knie niet plooien. Hij probeerde te hervatten in de Omloop van het Hoogserlei in Tielt, maar hield het na een uurtje voor bekeken. “Het ging niet, ik had 8 dagen niet kunnen trainen”, aldus Nuytten. “Dus was Tour de Moselle echt mijn laatste wedstrijd ooit.”
In de aanloop naar het najaar trok Nuytten nog op hoogtestage. Hij wilde scoren op zowel het Belgisch beloftenkampioenschap in Putte als een week later in de Flanders Tomorrow Tour. “Op het BK werd ik ongeveer 1 km van de streep gegrepen, in de heuvelrit van de Flanders Tomorrow Tour in Poperinge werd ik op 300 meter van de finish ingelopen”, zucht de renner uit Ardooie. “Telkens goed gereden, maar de situaties zaten niet mee.”
Nations Cup
Dat het niet gelukt is om de stap naar de profs te zetten, zadelt hem blijkbaar niet met frustraties op. “Ik heb het geprobeerd, ik denk dat ik mezelf niets te verwijten heb”, gaat Nuytten verder. “Altijd heb ik er alles aan gedaan om mij goed voor te bereiden op de belangrijkste afspraken van het seizoen. Ik heb ook altijd kunnen koersen zoals ik wilde. Steeds probeerde ik in het offensief te gaan. Ik was zo goed als altijd mee, maar het afmaken was moeilijk.”
In 8 seizoenen jeugdpeloton – Michiel Nuytten begon als nieuweling te koersen nadat hij voordien voetbalde bij de jeugd van VC Ardooie – beleefde hij een paar leuke momenten. “Eind mei mocht ik met de nationale ploeg de Orlen Nations Grand Prix rijden”, glundert de West-Vlaming. “Dat is een rittenkoers van 5 dagen in Polen. Misschien mijn mooiste herinnering in de koers. Ik koerste met Alec Segaert, Jelle Vermoote, Michiel Lambrecht, Jelle Harteel en Victor Vercouillie. Alec kende veel pech en moest de strijd staken. Los daarvan vond ik dat een hele plezierige rittenkoers.”
Het was ook de enige keer dat Nuytten het shirt van de nationale ploeg mocht dragen. “Uiteraard denk ik ook met veel plezier terug aan de overwinningen die ik boekte”, gaat hij verder. “De finalerit van de Keizer der Junioren 2019 was voor mij ook een heel mooi moment. Toen zat ik in een vlucht in een internationaal gezelschap. Allemaal mannen die later doorbraken. Ik zat er toch bij!”
Tuinbouwbedrijf
Hij verwijst onder meer naar de Amerikanen Quinn Simons (eindlaureaat Ronde van Wallonië 2021) en Magnus Sheffield (winnaar Brabantse Pijl 2022). En ook naar de Britten Lewis Askey (2e Parijs-Tours 2023) en Samuel Watson (winnaar Kattekoers 2022). “Koersen op internationaal niveau heb ik altijd heel graag gedaan”, benadrukt Nuytten. “Zelfs de Ronde van Lombardije voor beloften deed ik graag. Dat is nochtans helemaal geen parcours voor mij. Dat is een hele mooie wedstrijd waarin ik wel enorm heb afgezien.”
Onder dat wielerhoofdstuk trekt Nuytten definitief een streep. Voor zichzelf ziet hij niet onmiddellijk andere grote sportieve uitdagingen. “Misschien ga ik weer voetballen, maar dan wel op amateurniveau”, mijmert hij. “Daarvoor ben ik nu wat aan het rondkijken. Daarnaast ben ik ook aan het uitkijken om te solliciteren. Werken bij een zelfstandig elektricien spreekt me aan. Aan het VTI in Torhout heb ik mijn secundaire opleiding afgewerkt.”
In Ardooie runnen de ouders van Michiel Nuytten een tuinbouwbedrijf. “Ik ben heel dankbaar dat mijn ouders me de kans gaven om te koersen”, besluit de ex-renner. “In het tuinbouwbedrijf spring ik regelmatig eens bij. Maar ik mocht altijd eerst mijn trainingen afwerken. Mooi dat ik die kans kreeg.”
Schrijf je in op onze nieuwsbrief en win het boek ‘Ik had een droom’ over BJORG LAMBRECHT. De winnaar wordt bekendgemaakt op 1 november 2023. De winnaar wordt persoonlijk verwittigd!
