De Koppenbergcross van 2008 moet 1 van de meest memorabele edities aller tijden zijn geweest. Sven Nys zelf vertelde in oktober 2015 bij WielerVerhaal al dat deze overwinning tot zijn top 5 van meest intense momenten behoorde. Inmiddels is het 15 jaar geleden dat de Kannibaal deze overwinning behaalde. Het ideale moment om nog eens terug te blikken naar 1 november 2008.
Fantastische veldrittijd
De periode rond 2008 was een fantastische veldrittijd. Na het onwaarschijnlijke wereldkampioenschap van 2007 in Hooglede-Gits, gewonnen door Erwin Vervecken, was er een nieuwe generatie opgestaan met Lars Boom, Niels Albert en Zdenek Stybar. Zij konden meteen het leven zuur maken van de gevestigde waarden, met Sven Nys voorop en Bart Wellens en Klaas Vantornout als zijn eeuwige rivalen. Figuren als Kevin Pauwels en Thijs Al moesten echt hun dag hebben om vooraan mee te doen. Het waren jaren met veel verschillende winnaars en rivaliserende generaties.
Ondanks het onmiskenbare talent van ‘de nieuwe generatie’ was Sven Nys nog steeds de maat der dingen. Hij had een jaar eerder de Superprestige en toenmalige GVA-trofee gewonnen en was de regerend Belgisch kampioen. Ook in seizoen 2008-2009 zou hij de tricolore veroveren en won hij zelfs de 3 regelmatigheidsklassementen. De meeste fans op de cross kwamen voor hem. Dat hij af en toe geklopt werd, kwam het spektakel enkel ten goede.
Allerheiligen 2008 was zo’n heerlijke herfstdag waarop je veel liever onder een fleecedekentje in de zetel naar de cross ligt te kijken met een tas koffie in aanslag, dan dat je eraan zou denken buiten te gaan fietsen. Het regende en het was koud. Renners hielden hun thermovest aan de start zo lang mogelijk aan om toch maar op temperatuur te blijven. Voor de gelegenheid was de Koppenberg omgetoverd tot een grote modderpoel met loodzware beklimming en spekgladde afdaling.
Drie sterksten
De kopstart was voor Rob Peeters, op dat moment ploegmaat van Sven Nys. Aan het einde van de openingsronde trok Niels Albert ten aanval. Na amper 1 rondje zaten de renners al onder het slijk en zagen we meerdere mannen hun verkleumde vingers warm schudden. De sterkste 3 in de koers zouden zich uiteindelijk al snel onderscheiden: een gretige Albert kreeg het gezelschap van wereldkampioen Lars Boom en Sven Nys.
Na zo’n 20 minuten cross krijgen we een uniek momentje te zien. Albert, Boom en Nys komen haast gelijktijdig ten val. Iedereen kan gelukkig verder. Die laatste 2 zouden richting slotronde ook afscheid nemen van de beloftenwereldkampioen. Wat Albert dan nog niet weet, is dat hij 2 weken later zijn milt zal scheuren, maar razendsnel zal herstellen en dat seizoen wereldkampioen wordt in Hoogerheide.
Boom en Nys maken er een razendspannend duel van in de slotronde. De Kannibaal voelt zich als een vis in het water op de beklimming richting materiaalpost. Het is de periode waarin er via een achterliggend asfaltweggetje naar de top van de Koppenberg wordt gereden. Vooral de laatste hellende meters in het veld zijn bijzonder zwaar. Op een looppassage neemt Nys enkele seconden op zijn rivaal.
Op het moment dat de beslissing gevallen lijkt, krijgen we een nieuwe plottwist. In 1 van de haarspeldbochten in de afdaling maakt Nys een schuiver. De 5 seconden voorsprong lijken verdwenen, tot Boom op dezelfde plek ook in de modder schuift. De Belgische kampioen moet beneden langs de 2e materiaalpost nog heel diep in zijn krachtenarsenaal tasten, maar hij houdt vol. Bij het overschrijden van de meet, kijkt hij even naar zijn vinger, die uit de kom is geraakt.
Nieuwe grootheid
Zegt Nys een paar jaar later op WielerVerhaal: “Ik besefte bij de val niet dat die vinger uit de kom was geraakt. Winnen gebeurde puur op adrenaline. De aanmoedigingen van de supporters op de Koppenberg gaven me echt kippenvel. Dit moment zal ik me binnen 20 of 30 jaar nog herinneren.”
Naast Nys en Boom staat in 2008 Niels Albert op het podium van de Koppenbergcross. Vantornout en Wellens vullen de top 5. Stybar eindigt destijds 9e en is de enige nog actieve renner van het hele gezelschap – de Tsjech zet officieel op 31 december 2023 een punt achter zijn carrière. Ook in 2009, 2010 en 2012 wint Nys nog op de Koppenberg. In 2014 lijkt hij opnieuw klaar voor zijn 10e overwinning op de bult van Melden, maar in de sprint botst hij op de 20-jarige Wout van Aert. Een nieuwe grootheid is opgestaan.
Anno 2023 kijken we naar zijn zoon Thibau Nys, die inmiddels zijn eerste wedstrijden bij de profs gewonnen heeft. Wout van Aert is uitgegroeid tot een grootheid op de weg en in het veld. En de Koppenbergcross kreeg een nieuw parcours, maar is nog steeds de Koppenbergcross. Misschien krijgen we opnieuw een grijze Allerheiligen en kruipen we met z’n allen onder een veilig dekentje voor een nieuw spektakelstuk.
Tot woensdag!