Anna Bruneel (18) kiest bij de overstap van junioren naar vrouwen elite voor het clubteam Carbonbike Giordana. De Zwevegemse, deze zomer 3e op het Belgisch kampioenschap voor meisjes junioren, maakte al kennis met het Oost-Vlaamse team. De nieuwe ploegmaats engageren zich om haar door een peloton te leren rijden en die schrik te overwinnen.
Opdringerig
Na 5 seizoenen Gaverzicht-BE Okay en 1 jaar Doltcini-Van Eyck koos Anna Bruneel eind vorig jaar voor een overstap naar het Van Moer Logistics Cycling Team. Waar ze werd begeleid door onder meer Tom Hesters en Brent Van Ballenberghe. De West-Vlaamse mocht het voorbije jaar 3 keer de handen in de lucht gooien. “Maar meest fier ben ik op de bronzen medaille van het BK in Brasschaat”, benadrukt Bruneel. “Daar stonden de beste meisjes van het land aan de start. Ploeggenote Hélène Hesters won. Ondanks het afstoppingswerk haalde ik toch nog het podium.”
De zoektocht naar een team bij de overstap naar de elites begon pas later. “Maar veel vroeger dan bij de junioren”, vindt Bruneel. “Bepaalde teams vond ik opdringerig. Ze drongen aan op een beslissing begin augustus. Ik liet vrij snel mijn oog vallen op Carbonbike Giordana. Elena Debouck en Chloe Greenwood maakten positieve reclame voor die ploeg. Pas nadat ik rond de tafel zat met Fien De Paepe en Julien Van den Brande hakte ik de knoop door.”
Zodat Anna Bruneel haar 1e seizoen bij de elite de kleuren van Carbonbike Giordana zal verdedigen. Op het einde van het voorbije wegseizoen maakte ze al kennis met haar nieuwe ploeg. “In Berlare reed ik mee bij de elite en maakte ik de opwarming mee bij Carbonbike Giordana”, verduidelijkt ze. “Daar heb ik al met enkele rensters van mijn nieuwe ploeg kennis gemaakt.”
Hogeschool
Het kan verbazen dat de bronzen medaillewinnares van het BK bij de overstap naar de vrouwen elite niet kiest voor een UCI-ploeg. “Interesse van dergelijke teams was er niet”, geeft Bruneel toe. “Logisch, want op internationaal vlak haalde ik geen opvallende resultaten. In 2 UCI-koersen kende ik pech. Ik heb er ook maar een 6-tal gereden. Onder meer in Spanje, waar geklommen moest worden. Dat is niet meteen mijn ding, daarvoor ben ik iets te zwaar.”
Dus geen UCI-team, maar het clubteam Carbonbike Giordana. Begin november begon Anna Bruneel de voorbereiding op het volgende wegseizoen. Koersen combineert ze met hogeschoolstudies Sport & Bewegen in Brugge. “Toen het weer in september en oktober nog goed was, heb ik de verplaatsing enkele keren met de fiets gedaan”, vertelt ze. “Met een boekentas op de rug is dat niet echt trainen. In de winter ben ik anderhalf uur onderweg naar school. Want vanuit Zwevegem moet ik eerst met de fiets naar het station van Kortrijk.”
Sinds enkele maanden werkt Anna Bruneel met een trainer. “Een student aan de Katholieke Universiteit van Leuven”, verduidelijkt ze. “In augustus startte die samenwerking. Voor z’n Masteropleiding Bewegingswetenschappen moet hij 1 jaar lang iemand begeleiden. Dit wordt ook door de ploegleiding van Carbonbike Giordana van nabij gevolgd. Zij zagen dat het goed is.”
Lieselot Decroix
Bij de kennismaking engageerden Fien De Paepe, Julien Van den Brande en sportdirecteur Steffy Van den Haute zich om Anna Bruneel in een peloton te leren rijden. De West-Vlaamse geeft toe dat ze, hoewel ze al 7 jaar koerst, nog altijd wat schrik heeft in een grote groep. Als ze dicht op een achterwiel komt, trekt ze te snel aan haar remmen.
“Die schrik in een peloton kost krachten, waardoor ik in de finale van een koers wel eens moet lossen”, geeft Bruneel toe. “Bij de aspiranten koers je bij de jongens. Als meisje lig je na de 1e bocht al uit het peloton en rijd je de rest van de wedstrijd alleen. Toen ik nieuwelinge was, waren er door de pandemie amper koersen. Daar heb ik het ook niet veel geleerd. In het regionale circuit zijn de pelotons bij de meisjes junioren niet zo groot. Op internationaal niveau wel, maar in dat circuit heb ik niet echt veel wedstrijden kunnen rijden.”
Anna Bruneel wil aan dit probleem werken. “In de Watersley Ladies Challenge loodste Belgisch kampioene Hélène Hesters mij door het peloton, waardoor ik in die rittenkoers een deftig resultaat haalde”, besluit de renster. “Op training komt ik ex-renster Lieselot Decroix wel eens tegen. Onder haar leiding ben ik bij Gaverzicht-BE Okay beginnen koersen. Lieselot weet dat ik een beetje schrik heb. Als ze naast mij fietst, durft ze haar elleboog uitsteken. Om mij uit te dagen. Van haar heb ik al veel opgestoken.”