Vollezelenaar Tom Timmermans kroonde zich 2 jaar geleden in Bertem tot Belgisch kampioen bij de elite zonder contract. Afgelopen voorjaar 2023 leidde een valpartij tot een gebroken ruggenwervel, wat zijn seizoen grondig verstoorde. De 27-jarige renner van Van Eyck Sport-Josan wil in 2024 wel opnieuw de 1e viool spelen en bereidt zich voor in eigen land.
Topjaar in 2019, Belgisch kampioen in 2021
Tom Timmermans bereidt zich grondig voor op 2024 en hoopt op een herhaling van zijn topjaren 2019 en 2021. “In 2019 kende ik eigenlijk mijn topjaar. Ik boekte toen 7 overwinningen waaronder toch 2 interclubs. Ik won toen de Scheldeprijs evenals de interclub in Ophasselt. Aan mijn zege in Ophasselt hield ik trouwens een mooie prijs over, want ik kreeg toen als winnaar een vliegtuigticket en hotelverblijf van een week in Spanje aangeboden. Voor het eerst bereidde ik me toen buiten België voor. In 2019 voelde ik me echt een winnaar met het killersinstinct om het ook af te maken.”
In 2021 liet Timmermans de mooiste zege uit zijn carrière optekenen. “Het Belgisch kampioenschap in eigen gouw in Bertem vormt het hoogtepunt van mijn carrière. Als eliterenner is dat de hoogst mogelijke bekroning. Ik toonde me toen de snelste van een kopgroep. Naast mij stonden Kobe Vanoverschelde en Wesley Van Dyck mee op het podium. Het was een hoogdag waarbij alle puzzelstukjes in de plooi vielen. Ik was altijd al intrinsiek snel. Zo won ik als 1e jaar nieuweling in het voorjaar een massaspurt in Lierde, waar ik alle 2e jaars dus lik op stuk gaf.’
“Liefst maak ik het af in de spurt van een kopgroep. Ik meng me dan ook graag in de aanval. Ik kan een pelotonspurt winnen, maar simpel is dat niet. Positie kiezen is geen eenvoudige opgave in een nerveus peloton. In onze categorie is geen sprake van treintjes of een lead-out en moeten we het zelf uitzoeken. Ik geef er dan ook de voorkeur aan om met een groepje naar de streep te trekken.”
Familietraditie en trouw aan 1 club
Dat Tom Timmermans net als zijn jongere broer Tim in het peloton terecht kwam, hoeft niet te verbazen, gezien de stamboom van zijn familie. “Min grootvader Willy Timmermans zette de toon en was een verdienstelijk renner bij de amateurs”, weet Tom. “Mijn beide ouders, André Timmermans en Hilde Van Praet, koersten eveneens. Het is een serieus voordeel wanneer je in de wieg terechtkomt in een familie met een binding met de koers. Zo wordt gezonde sportvoeding klaargemaakt. Mijn ouders vergezellen mij en mijn broer ook naar elke wedstrijd. Een drinkbus aangeven is voor hen een koud kunstje.”
Timmermans fungeert als kopman bij Van Eyck Sport-Josan, waar zijn jongere broer Tim eerder een rol in de schaduw vertolkt. “Mijn broer vergaarde ook al mooie ereplaatsen, hoor. Maar hij cijfert zich ook vaak weg voor de ploeg en zeker ook voor mij. Niet zelden rijdt Tim in de finale nog een gaatje dicht. Het is leuk dat ik tijdens de koers telkens bij iemand terecht kan met vragen of om een praatje te slaan. Tim gunt me mijn successen van harte. Hij is vaak de 1e om me te feliciteren en sprong een gat in de lucht toen ik Belgisch kampioen werd.”
Tom Timmermans houdt van stabiliteit, wat zich ook uit in zijn keuzes waarbij trouw de rode draad vormt. “Ik begin mijn 10e seizoen bij Van Eyck Sport-Josan, waar ik samen met Stijn Siemons het kopmanschap deel na het vertrek van Milan Lanhove. Ik voelde nooit de nood om mijn vertrouwde omgeving te verlaten. Wim De Wolf is trouwens nog steeds mijn trainer. Hij woont vlakbij in Appelterre en begeleidt me al van bij de nieuwelingen.”
Liever boekhouder
Tom Timmermans overwoog nooit de overgang naar een continentaal team, waardoor hij de poort naar het profpeloton in feite zelf dichthield. “Ik studeerde af en kon met mijn diploma meteen aan de slag als boekhouder. Eerlijk gezegd werd ik ook nooit gepolst om de overgang te maken en stelde de vraag zich dus nooit. Misschien had ik de overstap wel gewaagd indien ik de kans kreeg, zoals mijn Herfelingse ploegmaat Milan Lanhove nu. Hij draaide een goed seizoen en verdiende de kans. Ik geloof rotsvast dat Milan nog nieuwe stappen kan zetten richting het profpeloton.”
Timmermans kruiste zondag 12 mei 2024 alvast in rood aan in zijn agenda. “Herne-Galmaarden maakt deel uit van de Beker van België en is een onvervalste thuiskoers die op mijn trainingsparcours wordt verreden. Het is een klassieker die in de lijn ligt van de verdwenen voorjaarsklassieker Zellik-Galmaarden. Dit jaar diende ik verstek te geven voor de 1e editie na een kwalijke val op training waarbij ik een ruggenwervel brak. Ik lag 8 weken lang plat. Dat was een moeilijke periode. Ik verloor veel spiermassa en revalideerde nadien met de kinesist. Ook nu trek ik nog 1 tot 2 keer per week naar de kinesist om de rug los te maken.”
Tom Timmermans vormt 2 handen op 1 buik met zijn broer Tim, maar trainen doet hij liever alleen. “Ik train ook wel eens samen met Tim, maar doorgaans stippel ik zelf mijn training uit in overleg met mijn trainer Wim De Wolf. In je 1’tje kan je niet in het wiel zitten en train je dus harder. Meestal zoek ik de Vlaamse Ardennen op. De Congoberg en Bosberg liggen vlakbij en pik ik wel eens mee. De Muur ligt er in de winter slecht bij en laat ik dus liever links liggen.”