Deze zaterdag begint Mathieu van der Poel – een week eerder dan gepland – aan zijn crosswinter in Herentals, 3e manche in de X2O Badkamers Trofee. De wereldkampioen start logischerwijze als grote favoriet en dat zal straks ook op het WK het geval zijn. Dat de Nederlander weinig aanpassingstijd nodig heeft, is inmiddels geweten. Doorgaans staat hij er vanaf zijn rentree in het veld. Wij blikken nog eens terug op die vorige rentrees.
Meteen raak bij junioren, beloften en profs
Ooit was er een tijd dat Van der Poel nog fulltime veldrijder was. Hij kwam als een komeet binnen bij de junioren en won in Kalmthout als 1e jaars. Een week later in Ruddervoorde moest hij wel Wout van Aert en Quentin Jauregui laten voorgaan, maar behalve op de Koppenberg won hij in de rest van die winter alles. Als 2e jaars bleef hij zelfs een heel seizoen ongeslagen.
Net als bij de junioren won Van der Poel ook bij de beloften zijn 1e wedstrijd van het seizoen op de Hotond in Ronse. Enkele maanden later reed hij zijn 1e wedstrijd bij de profs en werd hij meteen 2e in Antwerpen na Niels Albert. Een jaar later reed (en won) hij de Superprestige al bij de profs en won hij met de manche in Gieten wederom meteen zijn 1e wedstrijd van het seizoen.
Als piepjonge wereldkampioen kreeg Van der Poel in de herfst van 2015 te kampen met een langslepende knieblessure. Zijn ploeg BKCP-Corendon hield hem aan de kant tot 22 november. In de Wereldbekermanche van Koksijde werd hij onmiddellijk 3e (na Nys en Van Aert). Het duurde uiteindelijk 4 crossen voor hij won (in Overijse), al sloeg de motor pas een maand later echt aan.
Omschakeling naar de weg
Naar goede gewoonte debuteerde Van der Poel in 2016 met een overwinning in Gieten, in 2017 met een overwinning in Eeklo en in 2018 met een zege in Meulebeke. In 2019 maakte hij een omschakeling. Voor het eerst reed hij een volwaardig wegprogramma met overwinningen in Dwars door Vlaanderen, de Brabantse Pijl, de Amstel Gold Race en de Tour of Britain. In de Ronde van Vlaanderen was hij wellicht de beste man in koers, maar werd hij genekt door een valpartij en lange achtervolging.
Na het WK in Yorkshire, waar hij in een gedroomde positie een klop van de hamer kreeg, dook MVDP logischerwijze niet meteen in het veld. Hij nam een klein beetje extra rust, debuteerde ‘pas’ op 3 november in Ruddervoorde en won meteen. Een week later werd hij Europees kampioen, enkel op de Hotond (3e na Toon Aerts en Eli Iserbyt) won hij die bewuste winter niet.
Sindsdien kiest Van der Poel altijd voor een beperkt veldritprogramma. In de coronawinter van 2020 was hij er pas bij in de Scheldecross op 12 december. De Nederlander sloeg al in de 2e ronde een kloof, maar een valpartij bracht terug spanning in de wedstrijd. Van der Poel had een snelle laatste ronde nodig om zich te verzekeren van winst. Een week later werd hij geklopt door Pidcock in Gavere.
10 op 12
In 2021-2022 debuteerde de regerende wereldkampioen in Dendermonde in het veld, maar er was toen sprake van fysiek ongemak. Hij was die zomer stevig gevallen op de Spelen in Tokio en botste bij zijn debuut direct op Wout van Aert. Enkele dagen later viel hij in Zolder en gaf hij met rugklachten op. Er was sprake van een zwelling op een tussenwervelschijf en uiteindelijk kwam hij die veldritwinter niet meer in actie.
De veldritfans konden vorig jaar opnieuw genieten van het fenomeen. Al op 27 november in Hulst maakte hij zijn debuut en meteen maakte hij het zegegebaar. Een week later kon hij door een val niet meespelen voor de overwinning in Boom. Van der Poel won vorige winter meer niet (8) dan wel (7), maar veroverde wel de wereldtitel. Deze winter is dat opnieuw het doel. In Herentals begint hij dus aan die missie.
In 12 seizoenen van junioren tot profs won Van der Poel 10 keer zijn 1e wedstrijd. Het toont aan dat hij nooit lang moet warmdraaien of wedstrijdritme moet opdoen, maar er naar goede gewoonte meteen staat. Deze winter trainde hij voor een groot gedeelte in de Spaanse zon, waardoor een aantal analisten verwachten dat hij nog sterker zal zijn. Dat belooft alvast voor Herentals, al moet hij daar ook wel afrekenen met die andere debutant Tom Pidcock. Deel 2 van het veldritseizoen kan op die manier helemaal losbarsten.