Het gaat de goede kant op voor Jordy Bouts. De 27-jarige Zemstenaar heeft zijn 1e profcontract beet bij het Nederlandse TDT-Unibet Cycling Team, dat de switch maakte naar het procontinentale niveau. Jordy Bouts moest 12 weken lang aan de kant wegens een ontstoken hartspier, maar intussen staat het licht op groen om de trainingen op te drijven.
Trainer Boy Sanders
Vlaams-Brabander Jordy Bouts haalde anno 2023 top 10 in de Druivenkoers in Overijse en de GP Scherens in Leuven, maar moest toen 12 weken lang noodgedwongen aan de kant met een ontstoken hartspier. Intussen staat het licht gelukkig opnieuw op groen om te hervatten. “Ik had net topvorm te pakken”, herinnert hij zich. “In Overijse streed ik mee voor de zege en werd ik 10e. In Leuven finishte ik zelfs 5e. Ik wilde de lijn doortrekken na die 2 knappe ereplaatsen, maar toen kreeg ik de diagnose van Myocarditis, een ontsteking aan de hartspier. Verplichte rust was de boodschap”, stelt Bouts.
Een ellendige periode brak aan voor de Zemstenaar. “Ik kreeg het verbod om te sporten. Ik mocht hooguit een halfuur per dag wandelen. Het meest vervelende was de onzekerheid over hoe lang ik aan de kant zou staan. Na een breuk kan een renner al snel opnieuw beginnen werken aan de basisconditie, maar ik diende te rusten in mijn zetel. Begin december zette de cardioloog het licht gelukkig op groen. Ik moet nu stapsgewijs opbouwen in overleg met TDT-Unibet Cycling Team. Via de ploeg kreeg ik als trainer de Nederlander Boy Sanders toegewezen. Die samenwerking loopt goed.”
“Mijn wegseizoen start 1 maand later dan voor de ploegmaats”, zucht de onfortuinlijke renner. “Ik ben nu eenmaal bezig met een inhaaloperatie. Ik heb al de 1e ploegstage achter de rug en daar werd ik pijnlijk geconfronteerd met de realiteit. Ik kon het tempo op training niet volgen. Ik werd ook maar 1 dag mee op pad gestuurd. Het is nu eenmaal geen goede zaak om te forceren. Het was wel even slikken, al moet ik eigenlijk blij zijn dat ik opnieuw op de fiets zit en fit en gezond ben.”
Waalse klassiekers
In 2024 mag Jordy Bouts zich voltijds prof noemen, wat een mijlpaal betekent in zijn carrière. “Noem het gerust de realisatie van een kinderdroom. Vele jeugdrenners dromen van een profcarrière, maar weinigen zijn uitverkoren. Het kan vreemd klinken, maar vorig seizoen genoot ik het statuut van deeltijdse prof. Mijn team TDT-Unibet Cycling Team vierde promotie en steeg van Continentaal naar Pro-Continentaal. Goed nieuws uiteraard, want zo zette ook ik een stap hogerop in de hiërarchie. De ploeg breidde ook uit van 12 naar 21 renners met een grote buitenlandse inbreng. Engels is voortaan de voertaal.”
“Het is een goede zaak dat ik al kennis kon maken met de vele nieuwe gezichten in de ploeg. De ploeg oogt jong, maar de goede sfeer bleef identiek. Ik maak me op voor mijn rentree in maart. Ik hoop dat ik opnieuw niveau haal tegen de Waalse klassiekers en de Amstel Gold Race. Ik kan intussen wel al trainingen over een duur van 4 uur afleggen, maar dat gebeurt nog steeds aan een klein vermogen. Lineair de conditie opbouwen is de boodschap.”
“Ik word begeleid door de sportarts van het team. Eind januari mag ik het trainingsvolume verder opdrijven. Maandelijks onderga ik een inspanningstest en een echo van het hart. Voorlopig zit alles snor. Ik voel me fris als een hoentje. Ik ben intussen 27 en ben als prof dus een late roeping, maar mijn beste jaren komen er nog aan.”
Maaike Boogaard en Jens Bouts
Jordy Bouts voelt zich intussen helemaal ingeburgerd in Nederland en daar speelt ook de Nederlandse renster Maaike Boogaard een belangrijke rol in. “Ik vorm nu een stel met Maaike. We brachten de voorbije maanden veel tijd met elkaar door en trekken ook samen naar Spanje om met vereende krachten te werken aan onze comeback. 2 dagen nadat ik naar de kant moest, werd Maaike in de Simac Ladies Tour het slachtoffer van een valpartij die haar opzadelde met een zware hersenschudding.”
“Ook Maaike stond wekenlang noodgedwongen aan de kant. We kunnen elkaar nu steunen tijdens onze gezamenlijke comeback. Ik vind het alvast een geweldig voordeel dat mijn vriendin eveneens koerst en dat werkt in beide richtingen. We begrijpen elkaar en ook naar levensgewoonten en voeding toe zitten we op dezelfde golflengte.”
Jordy Bouts kan ook rekenen op de onvoorwaardelijke steun van zijn jongere broer Jens Bouts, die er zelf de brui aan gaf terwijl nochtans een beloftevolle carrière in het peloton wenkte. “Jens was echt wel een groot talent”, vindt Jordy Bouts tot slot. “Het is echt jammer dat hij geen profcontract te pakken kreeg. Jens wilde brood op de plank en trok daarom de remmen dicht. Jens werkt nu als brandweerman en technicus en gaat zich settelen met zijn vriendin. Het gaat hem dus voor de wind, terwijl de koers hem wel nog niet helemaal los laat. Jens profileert zich voortaan namelijk als mijn grootste supporter. Het maakt me gelukkig dat mijn broer me zo door dik en dun steunt.”