Bij Team Flanders-Baloise is Alex Colman (25) al 1 van de anciens. Met La Marseillaise begon hij aan z’n 4e seizoen bij de Vlaamse opleidingsploeg. Dat zou het laatste jaar onder de vleugels van de sportdirecteurs Hans De Clercq en Walter Planckaert moeten zijn. Eind dit jaar moet de Oost-Vlaming de stap naar de WorldTour kunnen zetten. Vorig seizoen waren er al wat contacten.
Route des Crêtes
“Er was interesse uit de WorldTour, heel ver zat ik er niet van”, beweert Alex Colman. “Door omstandigheden ben ik toch niet kunnen vertrekken. Bij de ploegen uit de WorldTour die interesse hadden, was ik, als ze uit een trio konden kiezen, meestal nummer 3. Wat ik ook begreep. De adelbrieven van de renners die de voorkeur kregen, kon ik niet voorleggen.”
Want de bergprijs in de 4-daagse van Duinkerke en de Superstrijdlust in de Baloise Belgium Tour volstaan niet om teams van het hoogste wielerniveau te overtuigen. Z’n offensieve koersstijl charmeert. Ook in z’n 1e wedstrijd van dit seizoen koos hij voor de aanval. Colman reed in La Marseillaise ongeveer 110 km voorop in een kleine kopgroep.
“Jammer genoeg ging ik in de afdaling van de Route des Crêtes met een paar andere renners tegen de grond”, zucht Colman. “Tegen 70 per uur vloog ik tegen een betonnen paaltje. Met een paar gekneusde ribben en enkele schaafwonden als gevolg. Toch zal ik woensdag aan de start staan van de 5-daagse Ster van Bessèges.”
Minder lange vluchten
In z’n 4e seizoen in procontinentale dienst wil hij uitslagen rijden. “Langs de ene kant is het jammer dat ik niet weg ben naar een ploeg uit de World Tour, langs de andere kant ben ik blij dat ik bij Team Flanders-Baloise nog een jaar kan groeien”, gaat Colman verder. “Bij deze ploeg geniet je meer vrijheid, hier kan je meer je eigen ding doen. In het voorjaar hoop ik al enkele resultaten te rijden. Zodat mijn manager (Isea Sportmanagement, red.) in april mijn naam al eens kan laten vallen bij de grotere ploegen. Vorig jaar zijn we op dat vlak wat te laat in gang geschoten. Ik reed me in 2023 wel enkele keren in de kijker, maar nooit met een top 10 in een schone koers.”
Via de Ster van Bessèges, Clásica de Almería en de gravelkoers in het Spaanse Jaén trekt Colman naar Omloop Het Nieuwsblad. Hij werkt 3 dagen later ook de Waalse openingswedstrijd GP Le Samyn af. Die 1.1 van dinsdag 27 februari 2024 wordt voor hem een 1e doel. “Dit seizoen ga ik sowieso minder inzetten op lange ontsnappingen”, beweert hij. “Ik ga meer finales proberen rijden. Zit je in de 1e groep als het ontploft, is dat supergoed. En in de 2e groep zullen er ook nog niet superveel renners zitten. Daar mik ik dus op.”
Onder meer in Le Samyn. “Niet alleen omwille van de kasseien, maar ook omwille van het soort koers”, benadrukt Colman. “In Le Samyn ga je niet met een volledig peloton naar de streep. Die aankomst is bovendien uitdagend. Arnaud De Lie en Florian Vermeersch rijden daar ook. Dan weet je dat er gepoeft en geknald zal worden. De wind kan er ook een rol spelen. Vorig jaar reed ik op 5 of 6 km van de streep met ploegmaat Ward Vanhoof een gat dicht zodat Vito Braet voor een betere plaats dan de 10e mocht spurten.”
Schrappen in kalender
“Enkele dagen nadien rijd ik ook de Grote Prijs Criquielion”, gaat Colman verder. “Makkelijk is het nooit, maar dat is een koers van een minder niveau. Daar krijg je geen INEOS Grenadiers aan de start. Waardoor het ietsje makkelijker is onze stempel te drukken. De Grand Prix van Denain vind ik ook belangrijk. Daar gaat het puur om positionering. Als je elke kasseistrook binnen de top 15 opdraait, haal je in Denain een degelijke uitslag.”
Colman, die nog steeds wordt getraind door Loïc Segaert (performancecel Bahrain Victorious), is blij dat de ploegleiding van Team Flanders-Baloise in het programma schrapte. Door de vele letsels vorig seizoen kwam hij aan 85 koersdagen. “Plus ook nog 2 hoogtestages, iets waar ik bewust voor koos”, aldus Colman. “Op het einde van het seizoen was het gewoon aanklampen met de middelen die ik nog had. Ik ben content dat de ploeg enkele wedstrijden liet vallen.”
Toch zal hij ook dit jaar enkele zijsprongetjes richting gravel maken. Hoewel hij geen frisse benen meer had, werd hij op 1 oktober 2023 op het EK Gravel in Oud-Heverlee toch nog 11e. Onder meer het Belgisch kampioenschap op woensdag 1 mei 2024 in Turnhout zet hij op z’n persoonlijke kalender. “Dat is een doel”, besluit Colman. “Vorig jaar ging het goed. En nu weet ik al een stuk beter hoe zo’n gravelkoers in elkaar zit. Net voor het BK is er een gravelwedstrijd in Spanje. Misschien zal ik daar al eens testen.”