Kimberly Le Court de Billot, zeg maar Kim Le Court, maakte een felle carrièreswitch. De renster met het dubbele paspoort is geboren in Pretoria en heeft de Zuid-Afrikaanse nationaliteit, maar ze woonde lang in Mauritius en het was steeds dat land dat ze vertegenwoordigde bij wielerkampioenschappen. De 27-jarige renster woont intussen in het Spaanse Girona en besloot om in 2024 de focus te verleggen van het mountainbike naar de weg. De voormalige Afrikaanse wegkampioene slaat nu haar tenten op bij AG Insurance-Soudal.
Afrikaanse Spelen
Op haar 19e liet Kim Le Court voor het eerst de benen spreken in het profwielrennen, waarin ze aangesloten was bij het Matrix Fitness Pro Cycling Team. “Ik nam deel aan de Afrikaanse Spelen en veroverde als vertegenwoordigster van Mauritius goud in de wegrit”, vertelt ze ons bij de ploegvoorstelling in Brussel. “In de tijdrit liet ik de 8e plaats optekenen. Ik ben geboren in het Zuid-Afrikaanse Pretoria en bezit de Zuid-Afrikaanse nationaliteit, maar ik groeide op in Mauritius en geniet ook de nationaliteit van Mauritius, dat me steeds uitstuurde naar internationale kampioenschappen. In 2015 weerklonk dus het volkslied van Mauritius toen ik op de hoogste podiumtrede stond. Best leuk, hoor.”
In 2016 vond Le Court met Bizkaia-Durango onderdak bij een ander professioneel team. Ze kroonde zich tot nationaal kampioene van Mauritius en veroverde brons op het Afrikaanse kampioenschap. “Ik was dan wel prof, maar verdiende nauwelijks een cent. Ik wist nauwelijks van welk hout pijlen te maken en koos voor de terugkeer naar amateurteams als Time Freight en Demacon Ladies. In 2017 plukte ik als amateur wel zilver op het Afrikaanse kampioenschap. Een jaar later werd ik 9e op datzelfde continentale kampioenschap.”
In 2019 maakte de renster uit Mauritius de ommezwaai naar het mountainbike, al bleef ze ook nog wel op de weg actief. Zo kroonde ze zich in 2019 voor de 2e keer tot nationaal kampioene van Mauritius op de weg en scoorde ze met een 8e plaats eens te meer een plaats in de top 10 op het Afrikaanse kampioenschap op de weg. Op de Afrikaanse Spelen werd ze 6e.
Cross-country marathon
In 2019 maakte Le Court dus de grote switch. “Eigenlijk genoot de weg wel steeds de voorkeur, maar het financiële aspect dwong me tot een ommekeer”, bevestigt ze nog een keer. “Op de Afrikaanse Spelen boekte ik trouwens meteen wel aardige resultaten. Zo won ik goud in de marathon en plukte brons in de cross-country. Ik nam ook deel aan manches in het kader van de Wereldbeker. Financieel bleef het wel een moeilijk verhaal, want als amateur word je niet betaald.”
In augustus 2023 ging de kogel door de kerk. “Ik besliste om terug te keren naar het profpeloton. Ik genoot daarbij de steun van mijn echtgenoot die me pushte om de uitdaging aan te gaan en ook de nodige contacten legde. Ik ben blij dat ik deze beslissing nam. Ik wil later niet met spijt terugblikken en een klaagzang aanslaan dat ik mijn kans niet waagde. Ik mailde verscheidene teams en 1 van hen die reageerde was Natascha den Ouden. Ik ben blij met de kans bij AG Insurance-Soudal. Ik praatte intussen al met de nieuwe ploegmaats, want het wordt wel wennen op meerdere vlakken.”
In 2022 en 2023 deed Le Court het trouwens opnieuw uitstekend op de Afrikaanse wegkampioenschappen. Met Mauritius won ze 2 jaar op rij de Mixed Relay en op de Team Trial werden achtereenvolgens zilver en goud haar deel. Bovendien veroverde ze individueel zilver op de weg in 2022 en brons in de tijdrit in 2023. “Ik boekte leuke resultaten die me ertoe aanzetten om de overstap te wagen naar Europa.”
Kasseien en cols
Le Court beseft dat haar fraaie resultaten op de Afrikaanse Spelen geen maatstaf vormen om ook te schitteren in het Europese circuit van de WorldTour. “Ik praatte al met meerdere rensters over zaken zoals kledij. De benodigde kledij is nu eenmaal totaal anders dan wat je draagt in Afrika of Nieuw-Zeeland. Ik ben niet meteen gewend aan de koude en zeker in het voorjaar kan de temperatuur in Europa wel eens dalen richting vriespunt. Dus moet ik gewapend zijn om niet voortdurend te zitten rillen op de fiets. Dan hebben we het nog niet over mogelijke regen- en hagelbuien.”
“In Australië reed ik ook wel eens wegwedstrijden. Je hebt daar ook wel dikke bandenwedstrijden, maar dat kan je niet vergelijken met wat mij nu te wachten staat. Het peloton in Europa is veel groter, het gaat er een stuk sneller aan toe en het weer is slechter. Toch kijk ik er geweldig naar uit. Ik voel me er 100% klaar voor om me helemaal te gooien.”
Over haar wegprogramma wil de 2-voudige kampioene van Mauritius weinig kwijt. “Ik kom over van het mountainbike en tast dus in het duister waar mijn specialiteit ligt. Ik waag me op alle terreinen en zie wel tot wat dat resulteert. Parijs-Roubaix is nog wat anders dan mountainbike, maar ik wil die flinke portie kasseien wel achter de kiezen steken. Om verder af te tasten waar ik sta, zal ik ook de Omloop Het Nieuwsblad en Luik-Bastenaken-Luik, rijden. Zelfs van cols ben ik niet bang. Ik denk dat ik vooral in de klassiekers op de voorgrond kan treden. In het achterhoofd zitten ook de Olympische Spelen in Parijs. Die staan in rood aangekruist. Een Olympisch ticket veroveren is een hoofddoel.”
