Nokere Koerse bij de U19 heeft hij op zak, maar z’n grote doel is de juniorenversie van Parijs-Roubaix winnen. Sebastian Grindley (17) pakte dankzij een uitval op anderhalve km van het einde in Nokere z’n 1e zege in een UCI-koers. Het was zaterdag 9 maart 2024 ook zijn 1e wedstrijd van het seizoen. In binnen- en buitenland werkte de vriend van Cat Ferguson, vicewereldkampioene op de weg en in het veld, de crosswinter af tot het Brits kampioenschap.
Switch naar de weg
“Ik deed cyclocross, maar heb op een bepaald moment moeten vaststellen dat sommige leeftijdsgenoten veel meer technische bagage hebben”, verduidelijkt Seb Grindley waarom hij de switch naar de weg maakte. “Bewust heb ik een selectie voor het WK Veldrijden in Tábor naast mij neergelegd. Na de nationale veldritkampioenschappen in Falkirk ging mijn focus naar het wegseizoen.”
Op dat Brits kampioenschap kon hij z’n titel van het jaar voordien niet verlengen. Hij botste op 1e jaars junior Oscar Amey. Het jaar voordien won hij in Westmorland met ruime voorsprong de titelstrijd. Hij werkte ook de voorbije winter enkele Wereldbekermanches af. “Niets mooier dan je land als nationaal kampioen te kunnen vertegenwoordigen op internationaal vlak”, aldus de kerel uit Noord-West-Engeland.
Wellicht begon er vorige zomer bij hem al een lichtje te branden toen hij in Glasgow op het wereldkampioenschap op de weg als 8e werd afgevlagd, in het spoor van beste Belg Steffen De Schuyteneer. “Naast dat resultaat op het WK boekte ik op de weg nog enkele mooie uitslagen”, glundert Grindley. “Op nationaal vlak kon ik enkele keren winnen, kleinere koersen, maar ik voelde wel dat het erin zat om een grote wedstrijd op mijn naam te zetten.”
Liefst geen sprint
Een leemte die hij met Nokere Koerse invulde. Ook als 1e jaars junior werkte hij deze Oost-Vlaamse kasseikoers af. In het voorjaar van 2023 rondde hij de top van Nokereberg als 30e. Nu deed hij 30 plaatsen beter. De ervaring van die 1e deelname vorig jaar heeft hem zaterdag geholpen.
“Omdat ik wist wat ik hier kon verwachten”, aldus Grindley. “In het begin van de wedstrijd moest ik vooral proberen om uit de valpartijen te blijven. Want er waren veel tuimelpertes. Best lastig om elke keer rechtop te blijven. Eens de betere junioren helemaal vooraan zaten, werd dat makkelijker. Die hebben veel meer respect voor elkaar. Op anderhalve kilometer van de finish sprong ik van bocht naar bocht. Zo raakte ik lichtjes voorop.”
De Brit hield die voorsprong vast en won voor de Belgen Xander Scheldeman en Cedric Keppens. “Ik besefte dat ik het niet op een echte sprint bergop mocht laten uitdraaien”, verduidelijkt Grindley z’n aanpak. “Dan was ik naar alle waarschijnlijkheid kansloos. Ook de vlucht met die 2 Belgen (Jasper Schoofs en Louic Boussemaere, red) had geen kans op slagen. Gewoon omdat er te veel wind stond. Grote ontsnappingen waren ten dode opgeschreven.”
Knie baart zorgen
Na Nokere Koerse maakte Seb Grindley weer de oversteek naar Engeland. En eind deze week keert hij terug om in Damme de 2-daagse Guido Reybrouck Classic af te werken. “Maandag word ik om 9 uur op school verwacht”, vertelt de Brit. “Elke dag heb ik les van 9 tot 16 uur. Niet altijd eenvoudig om dat met trainingen te combineren. Dit is mijn laatste jaar. In juni studeer ik af. Ik kijk er naar uit om nadien alles op mijn carrière als wielrenner te zetten.”
Wat uiteraard zijn grote droom is. Jed Smithson, z’n voorganger op de erelijst van Nokere Koerse, versierde een transfer naar de opleidingsploeg van Visma | Lease a Bike. Als Seb Grindley de komende maanden bevestigt wacht hem bij de overstap naar de beloften wellicht ook een transfer naar een opleidingsploeg van een WorldTour-team.
“Ik denk dat ik me vooral moet richten op het klassieke 1-dagswerk”, blikt de Brit vooruit. “Dit seizoen is Parijs-Roubaix van zondag 7 april 2024 mijn hoofddoel. Komende zaterdag en zondag rijd ik de Guido Reybrouck Classic. Die 2-daagse begint met een individuele tijdrit. Op die discipline probeer ik me ook wat te focussen. Alleen baart een knieletsel mij zorgen. Toen ik na de aankomst van de fiets stapte, was de pijn aan de buitenkant van mijn linkerknie bijna ondraaglijk. Hopelijk raak ik fit tegen volgend weekeinde.”