Stijn Steels keek zaterdag 3 augustus 2024 met grote ogen naar de exploten van zijn voormalig ploegmaat Remco Evenepoel. Daarvoor stapte de voormalige prof uit Meulebeke ’s morgens op de trein. Met de bedoeling om ’s avonds terug te keren naar België. “Dat is dus niet gelukt. Ik heb mijn trein gemist. Het wordt een nachtje Parijs. Maar dat vind ik niet erg, want er moet een gouden medaille gevierd worden”, lacht Steels, die straks weer vol aan de bak gaat als ploegleider.
Kippenvel
“Waarom ik in Parijs ben? Omdat ik deze afspraak met de geschiedenis niet wilde missen”, vertelt Steels. “Je voelde aan alles dat de kans op Olympisch eremetaal heel groot was. Dat was zo in België. En ook in Frankrijk, in Parijs. Ik heb de hele dag doorgebracht in de start- en aankomstzone. De sfeer was geweldig. Onder de Belgen, maar ook bij de Fransen. Dat had natuurlijk alles te maken met de manier waarop ook de Franse renners gekoerst hebben. Vooral de laatste 40 km zorgde voor kippenvel. En dan die ceremonie. Onvergetelijk.”
Stijn Steels maakte tot eind 2022 deel uit van het profpeloton. Bij de troepen van
Patrick Lefevere was hij 3 seizoenen lang ploegmaat van Remco Evenepoel. Hij kent de Ket dus door en door. “Ik heb altijd een goed contact gehad met Remco. En nog eigenlijk. Ik heb hem na de aankomst trouwens al snel proficiat kunnen wensen. Knap wat hij vandaag heeft laten zien. Hij is een geweldige renner. Die weet wat hij wil. Dat was al zo toen ik nog met hem reed. Maar hij is ook een heel dankbare kopman. Kortom, een topkerel.”
SD Worx
Nadat Steels anderhalf jaar geleden zijn fiets aan de haak hing, bleef hij even weg uit het peloton. Hij was wel te horen als co-commentator op tv. Sinds het voorjaar van 2024 is hij aan de slag als ploegleider. Opnieuw in de stal van Patrick Lefevere. Bij de vrouwen van AG Insurance-Soudal. “Ik voel me er goed. Het is leuk werken. Het is een interessant model waarin we vooruitgang willen boeken. We hebben nog lang niet het niveau van een team als SD Worx-Protime. Maar dat is wel het doel. Dat is nog een lang proces. Stap voor stap. De ploeg moet in de breedte sterker worden. Natuurlijk hebben de rensters daarin de belangrijkste rol. Ik wil ze vooral leren om als ploeg te presteren. In plaats van voor een individuele prijs te gaan.”
Steels wil naar eigen zeggen in de 1e plaats rust en vertrouwen geven aan de rensters. “Vooral in wedstrijdsituaties. Je merkt vaak dat de rensters bepaalde omstandigheden nog niet gewend zijn. Dat kan bijvoorbeeld gaan over het verdedigen van een klassement. Ik heb natuurlijk de ervaring en die deel ik graag. Met resultaat trouwens, want de rensters zijn leergierig. En vooral: ze passen het ook toe”, aldus de winnaar van Dwars door de Vlaamse Ardennen in 2015. “Ik roep de rensters ook vaak samen om een wedstrijd voor te bereiden. En te evalueren. Dat werkt, want de resultaten worden beter. Trappen moeten ze natuurlijk zelf doen.” (lacht)
Heeft Steels dan ook een superviserende rol binnen de ploeg? “Toch niet. We doen eigenlijk alles. Dat gaat van contractbesprekingen over de voorbereiding van wedstrijden tot he boeken van hotels en vliegtuigtickets. In de aanloop naar de Spelen was het druk. Ik ben bijvoorbeeld bezig geweest met het materiaal in Parijs te krijgen. En weer terug thuis. Tijdens de Olympische Spelen is het rustiger voor ons. Er zijn amper wedstrijden. Maar half augustus staat er wel weer competitie op het programma. Met die koersen ben ik nu bezig. De Tour doe ik niet, want er zijn nog goede ploegleiders binnen ons team. Voor spek en bonen hoef ik er niet bij te lopen. Dan is het interessanter dat ik bijvoorbeeld Romandië doe.”
Inschattingsfouten
Ondanks zijn 13 seizoenen als actief renner in het profpeloton, begrijpt Steels de vrouwenkoers nog niet helemaal. “Omdat er anders gekoerst wordt. Ik ben nu nog bezig met het doorgronden van de vrouwenkoers. Helemaal anders dan bij de mannen. Het is ook een leerproces voor mij. Als bij de mannen de beste renners bergop wegrijden, dan is de koers gereden. Bij de vrouwen is de kans groot dat ze boven stoppen en de rest nog terugkomt. De voorbereiding op de sprint verloopt ook helemaal anders. Ik heb ook al inschattingsfouten gemaakt. Maar dat hoort er bij.”
Is er de ambitie om op termijn de stap naar een mannenteam te zetten? “Op dit moment niet. Een mannenploeg betekent dat je veel meer van huis weg bent. Dat kan ik op dit moment niet aan. Familiaal dan. Mijn vrouw heeft een eigen zaak en dus moet ik er ook zijn voor de kinderen. Maar zeg nooit nooit. Ik voel me goed in mijn huidige rol van manusje-van-alles in een vrouwenploeg.”
