Hoe kan je een man met een erelijst van hier tot ginder beter eren dan met een cyclo die naar hem vernoemd is? En dan nog in zijn eigen streek! De Philippe Gilbert Classic is een cyclo die mag gezien worden. Niet alleen roemt hij de naam van 1 van onze grote kampioenen, hij trakteert ons ook op een aantal straffe hellingen waar Gilbert meermaals op heeft uitgeblonken tijdens zijn imposante carrière.
Puncher-materiaal
Philippe Gilbert lijkt onlosmakelijk verbonden met zware wedstrijden. Zwaar in de zin van stevige hellingen die je niet opsprint, maar op zuivere kracht weet te overwinnen. Voor de Gilbert Classic hebben de organisatoren een mooi aantal hellingen aan elkaar gebreid die het decor vormen voor wat Phillippe Gilbert zo karakteriseert: vechten en bijten. Puncher-materiaal.
De start ligt in Aywaille. Philippe groeide er op, op een boogscheut van La Redoute. Phil heeft er dan ook zijn eigen plein, het Philippe Gilbert Square. Het is dan ook niet te verwonderen dat de iconische La Redoute in het parcours is opgenomen. Maar eer we die klepper mogen verorberen, staat er nog ander lekkers op het programma.
De langste afstand telt 165 km en 12 hellingen, goed voor 2.800 hoogtemeters. Een tijd lang volgen we de Amblève maar na goed 10 km staat in Comblain-au-Pont de Côte du Mont al op het programma. 3 km lang en gemiddeld 4,8% steil. Maar een stukje aan 11,4% laat de 1e zweetdruppels al verschijnen. Amper 10 km verder dient zich de Côte de Berleur al aan. Met een lengte van 1,8 km en gemiddeld 4,8% eerder een loper. Weer dik 11 km verder ligt de Côte des Poudreries. 2,5 km lang en gemiddeld 5,9% steil. Maar net als de meeste Ardense hellingen komt een stukje aan 13,1% het tempo verstoren.
Boerenjaar
Vlak voor Amay gaat het rechtsaf en doen we La Chaussée Romaine aan. Die verrast door de deelnemers meteen 12,5% voor de wielen te schuiven. Een lange uitloper van bijna 2 km mag buiten een stukje aan 8% geen probleem vormen. Enkele kilometers verder staat ons de Thier du Moulin te wachten. Slechts 700 meter lang maar de muur aan 16,7% aan het begin van de klim is op zijn minst intimiderend te noemen.
Dan gaat het richting Wanze en… Huy. Huy, zijn befaamde ‘Mur’ hoeft geen introductie. In zijn boerenjaar 2011 won Philippe Gilbert er na de Brabantse Pijl, de Amstel ook de Waalse Pijl. De Muur wordt door vriend en vijand gevreesd. Slechts 1,4 km lang maar met een gemiddeld stijgingspercentage van 9,7% een beest. Dik 800 meter scoren boven 10% met een max van 16,7% over enkele honderden meters. Ter hoogte van het kapelletje piekt het zelfs tot 20%. Zuur achter de oren gegarandeerd!
Gelukkig krijgen we daarna zowat 22 km om wat te recupereren. De Côte de Bende houdt je wel wakker. Met 3,9% over 3,1 km niet de moeilijkste, maar vooral de mooie omgeving maakt indruk. Samen met de Rue d’Izier vormt hij de aanzet van het 2e deel van de route. We zitten inmiddels weer in de Ardennen en dat merken we. Bossen en rivieren wisselen elkaar af en de hellingen worden onregelmatiger en steiler. Op km 114 komen we aan La Fagnoul. 1,9 km lang en met een max van 10,3% worden de benen opgewarmd voor de finale.
Na 135 km behoorlijk zware kilometers doemt La Vecquée op. Met 5% gemiddeld niet erg steil maar een lengte van 7 km maakt hem wel zwaar. In de bocht gaat het even naar 11%. Toch even opletten! Via de Desnié gaat het richting Au Haftay. Die is maar een intermezzo voor de laatste klim van de dag. De apotheose, de bekroning: de Côte de La Redoute. De helling die hij zo graag beklimt, zijn streek, zijn berg. 700 keer staat zijn naam op het wegdek geschilderd. 700 keer een eerbetoon.
Côte de Niaster
Wie kiest voor de korte route van 88 km moet niet wanhopen. 1.782 hoogtemeters liggen er op jou te wachten. Met de Côte de Géromont krijg je al snel voldoende hoogtemeters en stijgingspercentage te verteren. De erg onregelmatige klim gaat bovendien over een vrij slecht wegdek. Absoluut geen gemakkelijke klim. Ook de Côte de Xhoris spaart de spieren niet. 4,5 km lang en gemiddeld 5% steil lijken best te doen, maar enkele stukken pieken tot 12% en doen dus behoorlijk pijn. De Côte de Filot en de Fagnoul drukken de hoogtemeters nog wat aan, waarna de Vecquée, de Haftay en La Redoute een mooie finale vormen.
De route van 122 km doet ook als eerste de Côte de Mont aan. Dan wijkt die af naar Bois du Moulin de Tavier. 1,4 km lang en gemiddeld 6,4% zijn niet de zwaarste. Enkel in het begin gaat het naar 10%, maar de uitloper tussen 5 en 7% doet toch pijn. De erg mooie omgeving kan voor verzachtende omstandigheden zorgen. De Côte de Bende, Rue d’Izier en La Fagnoul zijn bekenden. Maar het is ondertussen duidelijk dat we de Muur van Hoei links laten liggen. Het vuurwerk zal dus van de finale moeten komen.
Toch weet ook de Côte de Niaster te bekoren. In een wondermooie setting slingert de weg over 4 km naar de top. De eerste 2 km gaat het stevig omhoog. Voortdurend klimmen we tussen 7 en 9% naar boven. De laatste 2 km vlakt het echter sterk af waardoor we op een gemiddelde van 4,7% uitkomen.
De Niaster brengt ons naar de finale die de 3 routes delen. Vecquée, Haftay en tenslotte La Redoute brengen het beste in ons naar boven. En dat zal nodig zijn. 2.154 hoogtemeters moeten er overwonnen worden. Met de gekende scherprechters op het einde zal het voor niemand een makkelijk dagje worden. Maar wie heeft Philippe Gilbert ooit horen klagen dat het te zwaar was? Blijven duwen!
Wees erbij!
Voor deze Philippe Gilbert Classic kan je nog online inschrijven tot en met zaterdag 23u59. Of je kan je ook zondag gewoon aanmelden, al moet je dan mogelijk afrekenen met een wachtrij. Vind hier alle info!
Wil je graag eens een VIP-uitnodiging voor 2 personen krijgen via onze partner ŠKODA? Dat kan voor de Flèche de Wallonnie van zaterdag 28 mei 2022, de laatste manche van de befaamde ŠKODA Road Cycling Challenges 2022. Alle info vind je op de social media kanalen van ŠKODA.
Hier kan je tot en met zondag 1 mei 2022 alvast registreren voor de ŠKODA Cyclo ‘Iedereen Flandrien’.