Het is weer de tijd van het jaar. Ploegen worden voorgesteld, selecties gemaakt en ambities uitgeproken. In de wedstrijd zelf ontaardt die ambitie vaak in pure ontgoocheling, een fenomeen waar elke renner een carrière lang mee moet leren omgaan. Zo ook Primoz Roglic.
‘Ik leer een beetje Nederlands, maar het is moeilijk’, weerklinkt door de boxen op de ploegvoorstelling van LottoNL-Jumbo. Aan het woord is Primoz Roglic. De 28-jarige Sloveen is 1 van de 5 anderstaligen in het Nederlandstalige team. Hij doet het goed, en dan doelen we niet zozeer op het leren van het Nederlands, des te meer op het koersen. Met een 2e plek op het wereldkampioenschap tijdrijden, tussen Tom Dumoulin en Chris Froome nota bene, een rit in de Tour de France en 3 eerste plekken in het algemene klassement van Europese etappekoersen, heeft Roglic vorig jaar verre van een slecht parcours afgelegd. Dat werd dan ook onlangs beloond met een verlenging in Nederlandse loondienst.
“Uiteraard ben ik heel blij met de verlenging van mijn contract”, lacht Roglic schamper. “Ik wil blijven groeien en ik voel dat dat kan bij deze ploeg. Dit jaar zal ik waarschijnlijk helemaal gaan voor de rittenkoersen van een week. Daar hoop ik me dan echt in de kijker te rijden en met de eindwinst naar huis te komen. Het is daar ook meestal zo dat de renners die etappezeges op zak steken, de eindoverwinning binnenhalen, dus kan ik best beiden beogen.”
Je stelt vaak duidelijke doelen. Hoe ga je daar mee om als die slecht uitpakken, zoals bijvoorbeeld de tijdrit in de Tour?
Roglic: “Dat liep niet zoals ik gepland had, maar dat was ook een ambitieus doel. Je moet zulke doelen wel stellen, al is het maar om zelf met de druk om te kunnen. Wat we als ploeg onder controle konden hebben, hadden we onder controle. Ik was in hele goede vorm, maar er zijn veel factoren die je niet in de hand hebt en daar moet je vrede mee nemen. Ik was er zelf van overtuigd heel snel te kunnen zijn in die rit, maar alle puzzelstukjes moeten in elkaar vallen. Je fiets, de weersomstandigheden, de vorm van de dag, allemaal zaken die perfect moeten zijn. Dat is daar niet gebeurd, wat spijtig is, maar uit zulke ervaringen kan je ontzettend veel leren. De Tour de France is veruit de beste, maar ook de duurste school. Alles kan goed gaan, maar ‘shit happens’ ook . En ook dan moet je gewoon verder. Dat zijn de risico’s van het vak.”
Je wedt op verschillende paarden. Je gaat vol voor de tijdrit, de ritzeges en het klassement. Is dat haalbaar?
Roglic: “Ik wil een complete renner zijn en ik geloof erin dat dat kan. Ik wil me niet specialiseren in het tijdrijden om me dan alleen in zulke wedstrijden te tonen en in de andere niet voor te komen. Het wordt ook alsmaar belangrijker dat je een complete renner bent, maar dat moet je ook echt stap voor stap aanpakken, dus dat neemt tijd. Ik wil bij de grote renners horen voor een grote ronde, maar dat gaat niet van de ene dag op de andere. Ik heb nog geen overwinning in een WorldTour-etappekoers van een week, dus dat is voor mij dit jaar wel een groot en belangrijk doel. Allemaal stappen die hopelijk leiden tot het meestrijden voor een algemeen klassement in 1 van de 3 grote rondes. Ik word vaak aangetrokken tot wat ik niet kan, zo blijf ik gemotiveerd. Net dan ga ik vol voor iets tot ik het heb bereikt. Ook voor de ploeg geloof ik in die gedachte en zo kunnen we nog grootse dingen laten zien, daar ben ik van overtuigd.”