Ze kwam zondag op het BK in Koksijde binnen op ruim 8 en een halve minuut van elitewinnares Sanne Cant, maar zelf fietste ze als 15e overall wel naar de Belgische titel bij de meisjes junioren. Toch mocht Tessa Zwaenepoel (16) van het Doltcini-Van Assche Development Team als enige van alle nieuwe Belgische kampioenen niet op het podium, daar op het militaire domein aan de kust. Hallo?
Tessa Zwaenepoel: “Het BK leek een mooie dag te kunnen worden. Mooi weertje en een parcours dat me helemaal zou liggen. Zandparcoursen zijn mijn favoriete ding en ik was al enkele weken goed bezig. Maar ergens tussen het grote pak deelneemsters in een internationale A-cross viel dat niet echt op. Omdat ik me in het verleden nooit veel specifiek met crosstraining heb bezig gehouden, blijf ik trouwens meestal elk jaar gedurende het hele crossseizoen verbeteren. Achteraf bekeken kwam ik in Koksijde nog niet helemaal tot mijn recht omdat het zand er zo zwaar bij lag. Zoals de meesten moest ik net zo goed van de fiets om te lopen. Ik heb de kracht nog niet zoals de betere eliterensters om langer door dat zand te kunnen rijden. Gelukkig ging het lopen ook goed. Vooral met de moeilijke afdalingen kon ik mijn voordeel doen, want technisch ben ik wel goed. Ik had ook geen verkenning gedaan vooraf, want er is natuurlijk nog zoiets als school.”
“In tegenstelling tot vorig jaar in Oostende ging ik deze keer vrij ontspannen naar het BK toe. Toen was ik er ook klaar voor, maar door een mistrap van Jolien Verschueren was er al na 30 meter een val met verschillende meisjes en daar lag ik onderaan bij. Daardoor was dat BK meteen zo goed als over voor mij. Goed dat het toen duidelijk in beeld kwam, zodat tenminste iedereen kon zien wat er gebeurd was. Met de wetenschap dat er van alles kan mislopen en er toch geen kampioenstrui te verdienen was voor de juniores meisjes, nam dat voor deze keer veel zenuwen weg. Ik wou gewoon een heel goede wedstrijd rijden.”
Geen kampioene?
Tessa Zwaenepoel: “Voor alle duidelijkheid, ik kan en zal me zelf geen Belgisch kampioene noemen. Ik was 15e in totaal en 5e in mijn eigen categorie, de beloften, hoewel ik nog maar 1e jaars juniore ben. Volgend jaar verandert er dus voor mij in dat opzicht niets. Ik besefte op het moment eigenlijk niet goed dat deze prestatie zo’n impact zou hebben. Ik kon toch geen kampioene worden? Iedereen wist tussen welke 4 meisjes het om de titel zou gaan en zo draaide het ook uit. Een 5e plaats was voor mij het hoogst haalbare maar leek me niet realistisch. En nu noemen de mensen mij toch Belgisch kampioene. Ik heb dat niet in de hand en had het al helemaal niet verwacht, maar het is wel plezant en een beetje grappig zelfs.
“Inderdaad, géén Belgische trui voor meisjes juniores. Het punt van discussie. 2 jaar geleden heeft men vanuit de UCI de regel opgelegd dat de juniores meisjes onder de U23 vrouwen vallen. Dat was met de bedoeling dat selecties voor wereldbekerwedstrijden en WK’s daar onder vallen. Die regel op zich, daar kunnen we hier thuis nog perfect inkomen. De Belgische federatie heeft dat echter gewoon doorgetrokken naar hun nationale kampioenschap. Bij mijn weten heeft men dat in andere landen niet gedaan, alvast niet in Nederland waar het jonge meisjes veldrijden zoveel verder staat dan bij ons. Ik mag dan wel virtueel Belgisch kampioene zijn, in Nederland zou ik in de juniorencategorie geen top 5 kunnen rijden, denk ik.”
Geen podiumfoto’s
Tessa Zwaenepoel: “In ons land heb je natuurlijk niet zoveel deelneemsters in de jongste categorieën, maar men had voor het BK gewoon de categorie Dames Jeugd moeten behouden. Dat zeg ik in alle objectiviteit! Nieuwelingen en juniores meisjes samen dus. Dan heb je 4 jaar leeftijdsverschil bij de jeugd en 4 jaar bij de beloften, elk met voldoende deelneemsters. Nu is dat 2 jaar en… 6 jaar! Dat begrijpt het grote publiek niet. Maar verder lig ik er niet wakker van. Ik weet me nogal goed aan te passen. Anderzijds leuk om vast te stellen dat ik nog 5 keer mijn kans mag gaan bij de beloften, terwijl ik nu op mijn 16e al in de top 5 kon eindigen! Ik moet het dan maar zo bekijken. Dat de jongens wel een trui krijgen stoort me niet het minst en vind ik maar erg normaal. Dat er geen tricolore trui was voor mij, daar kan en moet ik mee leven.”
“Uiteindelijk hebben die kampioenstruien bij de jeugd toch een relatieve waarde. Bij de aspiranten ben ik in andere disciplines wel vaker Belgisch kampioene geweest en nu nog trouwens in het mountainbiken. Nieuw zou het gevoel dus niet geweest zijn voor me, al is het natuurlijk een gemiste kans. Maar ik zou er veel liever nog eens zo 1’tje aantrekken als ik 21 ben! Een smet op mijn prestatie noem ik het zeker niet. Alleen zal ze door sommigen nu snel vergeten zijn omdat je niets toonbaars kan dragen. Het is dan maar aan mij om me in andere wedstrijden ook te laten zien. Dat er geen podiumfoto’s konden genomen worden, vind ik aan deze zaak misschien nog wel het spijtigst voor mezelf en de andere 2 meisjes.”
Zandtuben van Adrie
Tessa Zwaenepoel: “Het belangrijkst is dat ik dit seizoen weer een mooie stap heb gezet en dat die ook weer haast spontaan is gekomen. Half oktober reed ik zelfs nog een BMX-wedstrijd. Een specifieke voorbereiding op het veldritseizoen heb ik nog nooit gehad. Deze winter is pas de 1e keer dat ik wat aan echte veldtraining doe en met overduidelijk resultaat. Ik heb tot nu toe 12 internationale A-crossen gedaan en in 9 ervan wist ik toch in dezelfde ronde te blijven als de winnares en meestal was dat Sanne Cant. Dat had ik in mijn 1e jaar bij de ‘groten’ nooit durven denken.”
“Verder mag het duidelijk zijn dat ik in de toekomst in de 1e plaats voor het veld zal blijven kiezen. School gaat voor, maar daarnaast wil ik wel weten waar mijn schip binnen enkele jaren zal stranden. Ik weet dat ik nog heel veel progressie kan maken. Trainen, voedingsleer, rustperiodes,… het was allemaal nog niet aan mij besteed. Op materiaalvlak alleen al sta ik nog bijna nergens. Door een gelukkig toeval heeft Adrie van der Poel himself me een week voor het BK 2 zandtuben bezorgd. Daar had ik voordien nog nooit mee gereden. En die hebben het goed gedaan!”
